Είτε στο χωριό από το οποίο έλκουν την καταγωγή οι γονείς τους, είτε σε κάποιο άλλο χωριό συγγενικού τους προσώπου ως καλεσμένοι. Κάτι τέτοιο όσα χρόνια κι αν περάσουν και ανεξάρτητα από την όποια οικονομική κατάσταση βρίσκονται, δύσκολα αλλάζει. Αυτό που φαίνεται πως επιλέγουν κατά κύριο λόγο είναι να νιώσουν την ατμόσφαιρα της παράδοσης σε έναν χώρο που αρμόζει σ’ αυτές τις ημέρες. Ο κόσμος προσπαθεί μέσα σε λίγες ημέρες να γυρίσει στα πάτρια εδάφη και να δει τους ανθρώπους με τους οποίους συνδέεται συγγενικά και φιλικά, αλλά και τους ενώνει ο τόπος τους.
Παράλληλα οι γονείς θέλουν να μυήσουν τα παιδιά τους σε μια σχέση με την πατρίδα και τις παραδόσεις. Να τους μάθουν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου για να μπορούν να συνδεθούν ακόμα περισσότερο με την περιοχή στο μέλλον. Η εκκλησία, το καφενείο, οι βόλτες στην εξοχή, το σούβλισμα και το ψήσιμο στις αυλές των σπιτιών και φυσικά ο χορός και το κέφι είναι κομμάτια που συνθέτουν ένα παζλ το οποίο δύσκολα αντικαθίσταται με κάποια εκδρομή. Είτε σε Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό...