«Πεθαίνει ο Πύργος Χαροκόπου»

* ΤΟΝΙΖΕΙ Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ

Σε δήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών προέβη η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία επισήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Το μήνυμα της Διεθνούς Ημέρας Μνημείων και Τοποθεσιών αποτυπώνεται σε μια μόνο λέξη: μνήμη. Και η λέξη «μνήμη» εμπεριέχει κυρίως την έννοια της συλλογικής μνήμης για έναν τόπο πολιτισμού που «αφηγείται», προβάλλει και «ερμηνεύει» την ιστορία των κοινωνιών μας – μιας διαδικασίας απαραίτητης για την εμβάθυνση της γνώσης για το ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε, αλλά και ποιοι θέλουμε να γίνουμε.
Ένας, ωστόσο, τέτοιος τόπος που ακόμη παραμένει παραγνωρισμένος, μακριά από τις παραπάνω πολιτιστικές και γνωσιακές διαδικασίες, έρμαιο των στοιχείων της φύσης, είναι ο Πύργος Χαροκόπου.
Ένα μνημείο της νεότερης ιστορίας της πατρίδας μας, στο οποίο ο κάθε χρόνος που περνά, αφήνει ανεπούλωτες «πληγές», αφού η Πολιτεία συνεχίζει να αδιαφορεί.
Και αυτό συμβαίνει, παρότι η τοπική κοινωνία και οι διάφορες εκφράσεις της, όπως οι Φίλοι Πύργου Χαροκόπου, το κοινωνικό δίκτυο «#Κανείς Μόνος», η κίνηση «Λάρισα η Πόλη μου» και οι κατά καιρούς αιρετές εκπροσωπήσεις της αυτοδιοίκησης, επιμένουν στην ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά και ανάδειξης του μνημείου, έχοντας μάλιστα πριν από δύο χρόνια καταφέρει να αναβάλλουμε προγραμματισμένο πλειστηριασμό από πιστωτικό ίδρυμα.
Ειδικοί και γνώστες της αγοράς ακινήτων μάς πληροφορούν ότι εκφράζεται ήδη μεγάλο ενδιαφέρον για την αγορά της έκτασης που βρίσκεται ο Πύργος Χαροκόπου από ιδιώτες, οι οποίοι, όμως, «ενοχλούνται» από το μνημείο που βρίσκεται εντός του συγκεκριμένου οικοπέδου – «μπον φιλέ» της περιοχής και συνεπώς περιμένουν… απλώς να γκρεμιστεί…».
Ο Πύργος Χαροκόπου, αυτό το ιστορικό και πολιτιστικό σύμβολο της Λάρισας, να περάσει σε φορέα του τόπου μας, που θα λειτουργεί με όρους δημοσίου συμφέροντος και με συγκεκριμένες υποχρεώσεις προστασίας και διάσωσής του. Το χρωστάμε στον τόπο μας, αλλά κυρίως το οφείλουμε στις επόμενες γενιές».