Αν είχε και τίτλο, θα της ταίριαζε «Το μπλόκο του... Συντάγματος», καθώς κάπως έτσι ένιωθαν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που έφταναν στην καρδιά της πρωτεύουσας με τα τρακτέρ και τα αγροτικά τους οχήματα από κάθε γωνιά της χώρας.
Κόρνες από τη μια, χειροκροτήματα από την άλλη. Σημαίες μαύρες από τα τρακτέρ, φωνές από τα μπαλκόνια. Γκλίτσες στα χέρια των σκληραγωγημένων χειρωνάκτων, σέλφι από τα χέρια των Αθηναίων με φόντο τα τρακτέρ. Μπροστά στο Σύνταγμα η κατάσταση ήταν ασυνήθιστη. Εκατοντάδες τα εντυπωσιακά οχήματα, χιλιάδες ο κόσμος, κλίμα ενθουσιασμού και καμία ένταση. Μια διαδήλωση - σταθμός εξελίχθηκε σε πραγματική γιορτή και κατάφερε να αναδείξει τα αιτήματα του πρωτογενούς τομέα της ελληνικής υπαίθρου με τον καλύτερο τρόπο.
«Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε κάτι καλό, αλλά όχι τόσο μεγάλο» λέει στην «Ε» ο Γιάννης Κουκούτσης, που είναι πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πλατυκάμπου και μέλος της Επιτροπής του Μπλόκου Πλατυκάμπου και συνόδευσε την πορεία με το αγροτικό του όχημα.
«Την Τρίτη όταν φτάναμε στην Αθήνα έβγαινε ο κόσμος στα μπαλκόνια και μας χειροκροτούσε ασταμάτητα. Φώναζαν συνέχεια λέγοντάς μας να μη σταματήσουμε. Όσο πιο πολύ προχωρούσαμε τόσο περισσότερο το εισπράτταμε μέχρι που φτάσαμε στο Σύνταγμα».
Εκεί, από την πρώτη στιγμή, κατάλαβαν πως ο κόσμος ήταν μαζί τους. «Τους βλέπαμε και ερχόταν να μας δώσουν το χέρι. Να μας πούνε μπράβο και πως έχουμε δίκιο. Μας έδιναν κουράγιο λέγοντας πως πρέπει να μπούμε μπροστά για το καλό της ελληνικής κοινωνίας» και φαίνεται από την ημέρα που έγραψε το ημερολόγιο Τρίτη 20 του Φλεβάρη 2024 πως η κοσμοθεωρία για τον τρόπο των κινητοποιήσεων αλλάζει. Οι κλειστοί δρόμοι του παρελθόντος ίσως να περάσουν για λίγο στην άκρη, καθώς ο τρόπος της δυναμικής μετακίνησης στην καρδιά της μεγαλύτερης πόλης στη χώρα, έφερε τα αποτελέσματα που έψαχναν εδώ και χρόνια οι αγρότες. Πήραν τον κόσμο με το πλευρό τους...
«Όλη νύχτα ερχόταν νεαροί και έβγαζαν φωτογραφίες. Μαζί τους και οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες τουρίστες που μας έβλεπαν και πλησίαζαν για να αποτυπώσουν τη στιγμή με τα κινητά τους. Ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναζήσει κανένας μας» λέει ο κ. Κουκούτσης.
Όμως, η μεγάλη γιορτή της αγροτιάς δεν τελείωσε την Τρίτη. Την Τετάρτη ήταν που γνώρισε ο αγώνας τους τη μεγαλύτερη αποθέωση. «Εκεί που λέγαμε πως ό,τι ζήσαμε, το ζήσαμε την πρώτη ημέρα, η επόμενη ήρθε και μας διέψευσε. Ο κόσμος την Τετάρτη (σ.σ. χθες) ήταν πολλαπλάσιος και ήταν στα πεζοδρόμια μέχρι να βγούμε από το κέντρο. Μας χειροκροτούσε παθιασμένα λες και περίμενε πως κάτι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει το σκηνικό» λέει και σημειώνει πως τώρα αυτοί που περιμένουν είναι εκείνοι από την κυβέρνηση να δούνε τις πραγματικές της προθέσεις.
Κι αν η στιγμή της αποθέωσης ήταν τη στιγμή της εισόδου και της εξόδου για να καταφέρουν να το ζήσουν κάποιοι αυτό με τα τρακτέρ τους, χρειάστηκε να κοπιάσουν πολύ και να ξοδευτούν επίσης. Ένας αγρότης από τη Θεσσαλία χρειάστηκε να οδηγήσει συνολικά περίπου 26 ώρες.
«Εννιά με δέκα ώρες χρειαζόταν κάποιος από τον Πλατύκαμπο μέχρι το Κάστρο Βοιωτίας και άλλες 3-4 για να φτάσει από εκεί στην Αθήνα. Στην επιστροφή η ενδιάμεση στάση ήταν στη Λαμία».
Τα τρακτέρ που έκαναν το ταξίδι ήταν σε καλή κατάσταση, αφού απαιτούνταν να φτάνουν και να διατηρούν εύκολα την ταχύτητα των 40 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ μέσο όρο η κίνηση των οχημάτων ήταν στα 30 χλμ/ώρα επί του οδικού δικτύου για λόγους ασφαλείας. Όσον αφορά το κόστος, αυτό κυμαίνεται περίπου στα 500 ευρώ για όλη αυτή τη μετακίνηση.
Σημαντικό στοιχείο της διαμαρτυρίας ήταν και ο πολυήμερος συντονισμός για τη μετακίνηση, την είσοδο και την έξοδο των τρακτέρ προς και από την Αθήνα. Ένας συντονισμός που έγινε με τη συνεργασία των εκπροσώπων των μπλόκων με την ΕΛ.ΑΣ.