Ο ίδιος είναι οικονομολόγος και διευθύνων σύμβουλος της «Δημιουργική Α.Ε.» που δραστηριοποιείται στον κλάδο των κατασκευών και του real estate και εισέρχεται δυναμικά στον στίβο των εκλογών... που άργησαν κατά 3 χρόνια, αφού από τη μία η πανδημία και από την άλλη ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν επέτρεψαν να διενεργηθούν. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην «Ε» αποκαλύπτει τα σχέδιά του για τον επιμελητηριακό θεσμό.
«Θα προσπαθήσω λοιπόν, να «αναστήσω» το Επιμελητήριό μας που ζει «εν υπνώσει» και να το φέρω στο κέντρο της παραγωγικής κοινότητας της Λάρισας. Θα προσπαθήσω επίσης, ο λόγος του να είναι σύγχρονος και αποφασιστικός. Ζούμε σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον και στην εξωστρέφεια δυστυχώς, παίρνουμε μηδέν» αναφέρει μεταξύ άλλων και εκφράζει την αισιοδοξία ότι ο επιχειρηματικός κόσμος της Λάρισας θα δώσει την ευκαιρία στον συνδυασμό «Νέα Επιμελητηριακή Δράση», του οποίου είναι επικεφαλής, να υλοποιήσει το όραμά του για ένα Eπιμελητήριο που θα ανοίξει καινούργιους επιχειρηματικούς δρόμους και θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες σε μία αγορά που κατά κοινή ομολογία είναι από τις πιο δυναμικές στην ελληνική επικράτεια. Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει, έχει έτοιμο και το ψηφοδέλτιο το οποίο έχει έντονο άρωμα γυναίκας...
• Κύριε Γουργιώτη, γιατί αποφασίσατε να διεκδικήσετε την προεδρία του Επιμελητηρίου στις εκλογές που θα γίνουν στα τέλη του 2024;
-Γιατί τα τελευταία επτά χρόνια που συμμετέχω στη διοίκηση του Επιμελητηρίου μας, βιώνω μια κατάσταση στασιμότητας... Μια κατάσταση, διαρκώς επαναλαμβανόμενης «φιλολογικής» θα έλεγα, προσέγγισης των προβλημάτων της αγοράς, που δεν μετουσιώνεται ποτέ σε δράσεις, σε κάποιου είδους έργο. Ας μην κοροϊδευόμαστε, το Επιμελητήριό μας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της απερχόμενης διοίκησης, διαδραματίζει σχεδόν μηδενικό ρόλο στη διαμόρφωση των συνθηκών της αγοράς, σε μία πόλη με σημαντική παραγωγική και εμπορική δραστηριότητα...
• Τι θα μπορούσε να κάνει περισσότερο δηλαδή;
-Θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί πέραν των ανακοινώσεων, των ευχολογίων και της διεκπεραίωσης γραφειοκρατικών διαδικασιών, στην ανάληψη πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη του επιχειρείν, με τη διαμόρφωση συνθηκών που δεν θα μας αναγκάζουν να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις, αλλά θα είμαστε έτοιμοι να τις προσεγγίσουμε πριν διαμορφώσουν τετελεσμένα και, γιατί όχι, να τις εκμεταλλευτούμε με την επιθετικότητα που διακρίνει τους επιτυχημένους επιχειρηματίες της περιοχής μας, που όχι απλώς αντέχουν στις συνθήκες του παγκοσμιοποιημένου επιχειρηματικού περιβάλλοντος, αλλά κατακτούν καθημερινά νέες διεθνείς αγορές.
• Με ποιον τρόπο, θα μπορούσε να γίνει αυτό;
-Με την εξέλιξη του Επιμελητηρίου σε έναν θεσμό που αντί να γκρινιάζει για την υστέρηση της αγοράς μας και την απαρίθμηση των προβλημάτων της, θα φροντίσει να αναπτύξει έναν ανοιχτό διάλογο με το σύγχρονο επιχειρείν, ώστε να εμπνεύσει αρχικά και να διευκολύνει στη συνέχεια επιχειρηματικές πρωτοβουλίες να βρουν τον δρόμο της ανάπτυξης στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον που πλέον δεν έχει σύνορα και μεταβάλλεται διαρκώς. Αν εξαιρέσει κανείς, την ετήσια εκδήλωση για την κοπή της πίτας, που τα τελευταία χρόνια εμπλουτίστηκε με την καθόλα σωστή βράβευση επιχειρήσεων (που ελπίζω πάντως, να μη γίνεται για ψηφοθηρικούς λόγους), το Επιμελητήριό μας δεν έχει να επιδείξει άλλες ουσιαστικές πρωτοβουλίες. Ένα συνέδριο ας πούμε, μια εκδήλωση που θα χαρτογραφούσε το επιχειρηματικό προφίλ της περιοχής μας και θα διεύρυνε τον προβληματισμό του επιχειρηματικού κόσμου για το παρόν και το μέλλον του, σε ένα περιβάλλον που καθημερινά γίνεται όλο και πιο ρευστό και στο οποίο δεν υπάρχουν πλέον σταθερές, είδατε να διοργανώνεται στην πόλη μας; Η παραγωγή ιδεών απουσιάζει από τη φιλοσοφία της διοίκησης του Επιμελητηρίου... Από θεσμός που καλείται να πρωταγωνιστεί στη διαμόρφωση του σύγχρονου προφίλ του επιχειρείν, περιορίστηκε δυστυχώς σε ένα σχεδόν συνδικαλιστικό φορέα που συνδράμει μόνο στη διαχείριση της μιζέριας με ευχολόγια και στη διατύπωση αιτημάτων οπισθοφυλακής.
• Αν δηλαδή εκλεγείτε εσείς πρόεδρος τι θα αλλάξει;
-Δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια, όλοι στις προεκλογικές περιόδους μεγάλα λόγια λένε... Οπότε θα αρκεστώ να πω ότι θα προσπαθήσω... Θα προσπαθήσω λοιπόν, να «αναστήσω» το Επιμελητήριό μας που ζει «εν υπνώσει» και να το φέρω στο κέντρο της παραγωγικής κοινότητας της Λάρισας. Θα προσπαθήσω επίσης, ο λόγος του να είναι σύγχρονος και αποφασιστικός. Ζούμε σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον και στην εξωστρέφεια, δυστυχώς, παίρνουμε μηδέν. Το Επιμελητήριό μας που εκπροσωπεί δυναμικές επιχειρήσεις σε σημαντικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας με εξαιρετικές επιδόσεις στον εξαγωγικό τομέα και εκπροσωπεί επίσης, μία εμπορική αγορά με μητροπολιτικό χαρακτήρα, στην οποία εντάσσονται καθημερινά όλο και περισσότερες ελληνικές και πολυεθνικές φίρμες (αν ρωτήσουμε τα μεσιτικά γραφεία, έχουν να μας πουν πολλά για το ενδιαφέρον επενδυτών που θέλουν να μπουν στην αγορά της Λάρισας), οφείλει να έχει όχι τοπικό ή εθνικό, αλλά παγκόσμιο προσανατολισμό...Το επιβάλλει η εποχή.
• Τι ακριβώς επιβάλλει η εποχή κύριε Γουργιώτη; Μπορείτε να γίνετε πιο αναλυτικός;
-Κοιτάξτε να δείτε... Ο Λαρισαίος με ένα κλικ στον υπολογιστή του ψωνίζει σήμερα από κάθε γωνιά της γης, έτσι δεν είναι; Πώς απαντάμε σ’ αυτό; Ποια είναι τα όρια της τοπικής αγοράς και ποια η συμμετοχή των τοπικών προϊόντων στην κοινωνική ζωή της Λάρισας; Έχει ταυτότητα η γαστρονομία της πόλης μας; Δυστυχώς, δεν έχουμε απαντήσεις σ’ αυτά. Ούτε καν προβληματισμό, αναζητήσεις!... Δεν θα έπρεπε; Αυτή είναι η δουλειά ενός σύγχρονου Eπιμελητηρίου όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ και οι άνθρωποι που θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιό μου... Και επιπλέον, οι μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Λάρισα δεν βρίσκουν προσωπικό... Το διαπιστώνουμε καθημερινά από τις αγγελίες που δημοσιεύουν στα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης... Γιατί συμβαίνει αυτό; Μπορούμε άραγε να κάνουμε κάτι; Ποιος είναι ο βαθμός της διασύνδεσης των πανεπιστημιακών σχολών που λειτουργούν στη Λάρισα με την αγορά εργασίας; Έχουμε άραγε αναρωτηθεί γιατί η Λάρισα έχει μηδενική συμμετοχή στο ραγδαίως αυξανόμενο στη χώρα μας τουριστικό εισόδημα; Μας ενδιαφέρει να απαντήσουμε και σε αυτό το ερώτημα; Και ακόμα, πώς η μικρομεσαία επιχείρηση θα αποκτήσει πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία; Μπορεί να κάνει κάτι το Επιμελητήριο προς αυτή την κατεύθυνση; Έχει ελπίδες επιβίωσης στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον; Και πώς θα τις αποκτήσει; Αυτά είναι ζητήματα που θέλουμε να αναδείξουμε και να ασχοληθούμε μαζί τους στη θητεία μας από θέσεως ευθύνης στον επιμελητηριακό θεσμό.
• Νομίζω ότι βάζετε όχι αρκετά, αλλά πολύ ψηλά τον πήχη;
-Δεν τον βάζουμε εμείς... Οι σύγχρονες συνθήκες του επιχειρείν μάς αναγκάζουν να τον βάλουμε! Θα σας πω ότι το Επιμελητήριό μας οφείλει να βάλει ψηλά τον πήχη και να υπηρετήσει την ιδιωτική πρωτοβουλία με σύγχρονο τρόπο. Οι αναφορές του να μην είναι στην Ελλάδα, αλλά να προσπαθήσει να ανταποκριθεί στον ρόλο του, όπως ακριβώς το κάνουν τα επιμελητήρια προηγμένων χωρών, όπως της Ιταλίας, της Βρετανίας, ακόμη και της Τουρκίας που χαρακτηρίζονται κυρίως από εξωστρέφεια και τα «τρέχουν» άνθρωποι της αγοράς με όραμα και φιλοδοξίες και όχι άνθρωποι που επειδή βγαίνουν τα κομματικά «κουκιά», βρέθηκαν να υπηρετούν έναν θεσμό με ενεργό ρόλο στην αναπτυξιακή διαδικασία, χωρίς έμπνευση...
• Αυτή είναι φαντάζομαι αιχμή προς τους αντιπάλους σας;
-Όχι, δεν είναι αιχμή προς τους αντιπάλους μου, είμαι σαφής προς την εκλογική διαδικασία... Στις εκλογές που έρχονται, ο επιχειρηματικός κόσμος της Λάρισας οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να επιλέξει διοίκηση που θα ενδιαφερθεί για την αγορά, για την ιδιωτική πρωτοβουλία, βάζοντας στην άκρη όλες τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν την ψήφο μας: μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ιδεοληψίες, φιλίες, δουλείες...
• Κύριε Γουργιώτη, έχετε έτοιμο ψηφοδέλτιο;
-Ναι, το ψηφοδέλτιό μας βασίζεται σε αυτό της Νέας Επιμελητηριακής Δράσης εμπλουτισμένο με νέους δυναμικούς επιχειρηματίες που θέλουν να προσφέρουν στην επιχειρηματικότητα του Νομού μας και με έμφαση στη γυναικεία παρουσία.
-«Η παραγωγή ιδεών απουσιάζει από τη φιλοσοφία της διοίκησης του Επιμελητηρίου...»
-«Στις εκλογές που έρχονται, ο επιχειρηματικός κόσμος της Λάρισας οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να επιλέξει διοίκηση που θα ενδιαφερθεί για την αγορά, για την ιδιωτική πρωτοβουλία, βάζοντας στην άκρη όλες τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν την ψήφο μας: μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ιδεοληψίες, φιλίες, δουλείες...»
