«Ψίχουλα οι απαλλαγές για τους πλημμυροπαθείς»

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ Ε.Κ.Λ. ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ

Ανακοίνωση με αφορμή τα όσα ειπώθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας εξέδωσε η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, στην οποία καταγγέλλει ότι:

«Οι απαλλαγές που αποφασίστηκαν για τους πληγέντες στη Λάρισα είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος, ουσιαστικά ψίχουλα, σε σχέση με την ουσιαστική ανάγκη στήριξης που χρειάζονται σήμερα. Είναι, επίσης, απαράδεκτο το γεγονός πως κι αυτά τα ελάχιστα η αρχική πρόθεση ήταν να δοθεί μόνο σε ένα μικρό μέρος από το σύνολο των πλημμυροπαθών.
Είναι αποδεικτικό πως η διατύπωση στο εισηγητικό κείμενο αναφερόταν πως τα συγκεκριμένα μέτρα ήταν μόνο για τα μη κατοικήσιμα σπίτια. Κάτω από την αντίδραση των εκπροσώπων των επιτροπών πληγέντων, φορέων που παρευρίσκονταν στη συνεδρίαση υιοθετήθηκε προφορικά τουλάχιστον διατύπωση για όλους τους πλημμυροπαθείς που έχουν κάνει αίτηση στη ΔΑΕΦΚ και έχουν γίνει δεκτές. Παρά αυτήν τη διεύρυνση, όμως, παραμένει εκτός ένας μεγάλος αριθμός πληγέντων που αφορά πλημμυρισμένα υπόγεια, τα οποία και από τη ΔΑΕΦΚ δεν εντάσσονται στους δικαιούχους πρώτης αρωγής και αποζημιώσεων.
Σε συνοικίες όπως οι Εργατικές Κατοικίες Γιάννουλης ουσιαστικά η μεγάλη πλειοψηφία των πληγέντων δεν θα ενταχθούν ούτε σε αυτά τα πενιχρά μέτρα ανακούφισης που ανακοίνωσε η Δημοτική Αρχή. Γνωρίζοντας πως όταν μιλάμε για υπόγεια, μιλάμε για χώρους ζωτικούς, βοηθητικούς, ενταγμένους στην καθημερινή λειτουργία των λαϊκών νοικοκυριών που δεν διαμένει σε σπίτια εκατοντάδων τετραγωνικών που ίσως να φαντάζεται το κράτος και η Δημοτική Αρχή. Γι’ αυτό είναι κοροϊδία η παραπομπή σε σχετική Επιτροπή που θα εξετάσει τις περιπτώσεις για να δουν πόσο πλημμύρισε το κάθε υπόγειο κ.λπ.».
Στη συνέχεια αναφέρεται πως «παράλληλα, προετοίμασαν όσους τελικά θα είναι δικαιούχοι, πως θα αντιμετωπίσουν χρονοβόρες διαδικασίες υπαγωγής κ.λπ., δείχνοντας πως η ταλαιπωρία έχει ακόμη δρόμο!
Ακόμη, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια των μέτρων με τη λογική που λέει πως «κάνουμε ό,τι μπορούμε», μέσα «στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας» και εντός του «θεσμικού-νομικού πλαισίου» που δεν μπορούν να ξεπεράσουν».