Παρουσία απογόνων, τόσο από τη Βερδικούσια όσο και από τα χωριά Μαυρέλι και Γερακάρι Καλαμπάκας, τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση στον Ι.Ν. Προφήτη Ηλία Βερδικούσιας για τον ήρωα π. Αθανάσιο Παπαθανασίου.
Προκειμένου να αναδειχθεί το μεγαλείο και ο ηρωισμός του ήρωα Ιερέα, όσο το δυνατόν καλύτερα και περισσότερο, ορίσθηκε άτυπα μια προσωρινή συντονιστική επιτροπή με πρόεδρο τον απόγονο Πρωτοπρεσβύτερο, π. Δημήτριο Αθ. Παπαγεωργίου και μέλη τους απογόνους Ιωάννη Γρ. Παπαϊωάννου και Ιωάννη Ηλία Μάνη. Προς ενημέρωση των απογόνων, διανεμήθηκε ενημερωτικό φυλλάδιο των δρώμενων, στο χρονικό διάστημα της θητείας της παραπάνω επιτροπής. Καθώς, όμως, έχει παρέλθει τριετία, κρίθηκε λογικό να υπάρξει ανανέωση της συντονιστικής αυτής επιτροπής με εθελοντική πρόταση εκ μέρους των απογόνων, και όχι μόνο, που επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Η εισήγηση ορισμένων εκ των παρόντων για δημιουργία Συλλόγου (Απογόνων και φίλων Ιερέα Αθανασίου Παπαθανασίου-Ήρωα της Βερδικούσιας), υιοθετήθηκε από την πλειονότητα, βρίσκεται δε στη διαδικασία έρευνας διαδικασιών και ίδρυσης καταστατικού.
Επιπλέον, ομόφωνα προτάθηκε, το νέο συλλογικό όργανο που θα προκύψει, να επαναφέρει στην κοινοτική αρχή τα απορριφθέντα αιτήματα, τα οποία αφορούν στην ονομασία οδού και πλατείας στη μνήμη του ήρωα, καθώς επίσης, και στην αξιοποίηση της οικίας π. Αθ. Παπαθανασίου, ώστε να είναι επισκέψιμη και να λειτουργεί ως μουσείο.
Τέλος, διαπιστώθηκε και οφείλουμε να το καταθέσουμε ότι είναι πολυάριθμες οι εξιστορήσεις για τον πρόγονό μας ιερέα Παπαθανάση, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με αυτές, επρόκειτο για έναν άνθρωπο σεμνό, προσηνή, μειλίχιο. Το μεστό κήρυγμα προς τους πιστούς λειτουργούσε ως βάλσαμο στις καταπιεσμένες ζωές των συμπατριωτών του. Λέγεται ότι το μελωδικό μέταλλο της φωνής του ήταν θεόσταλτο, αγγελικό και σαγήνευε τους πάντες. Κάθε Κυριακή, αλλά και σε κάθε εορτή, όλοι οι κάτοικοι παρακολουθούσαν ευλαβικά τη θεία λειτουργία με την έναρξή της.