όσο και γύρω από αυτήν. Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ τα προηγούμενα χρόνια στην αντίστοιχη χρονική περίοδο καταγράφονταν κατά τη διάρκεια μίας ημέρας 1-3 περιστατικά, πλέον ο αριθμός κυμαίνεται μεταξύ 5-6 περιστατικών. Αυτό επιβεβαιώνει και από την εμπειρία του ο πρόεδρος του Σωματείου της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περιφέρειας Θεσσαλίας, κ. Ηλίας Αρβυθάς, για την περιοχή της ευθύνης τους που είναι ο νομός Λάρισας. Την ίδια ώρα όμως, οι Πυροσβέστες επιστρατεύουν εκτός από την εμπειρία τους και την... ευρεσιτεχνία τους σε τσιμπίδες τις οποίες ή φτιάχνουν οι ίδιοι ή αγοράζουν από το διαδίκτυο. Για το θέμα τοποθετήθηκε χθες και ο Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας εξηγώντας τι πρέπει να κάνει ο κόσμος όταν δεχτεί τσίμπημα από φίδι, αλλά και τι να κάνει για να προστατεύεται. Πιο αναλυτικά: «Είναι αλήθεια πως υπάρχει μια ιδιαίτερη αύξηση με τα φίδια σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές» εξηγεί ο κ. Αρβυθάς, χωρίς ακριβή στατιστικά στοιχεία και μιλώντας εμπειρικά «βλέπαμε πως, ενώ σε κάθε βάρδια μάς τύχαιναν 1-2 περιστατικά, φέτος κυμαίνονται μεταξύ 5-6 σε κάθε βάρδια», χωρίς όμως να υπάρξει κάποια εξήγηση γύρω από αυτήν την αύξηση. Ξεκαθαρίζει ωστόσο πως η παρέμβασή τους, ως Πυροσβεστική, είναι «να τα απεγκλωβίζουμε και να αφήνουμε ελεύθερα στο περιβάλλον» μακριά από την πόλη σεβόμενοι την αλυσίδα της φύσης. Οι περιοχές και οι χώροι στους οποίους εντοπίζονται τα φίδια ποικίλλουν, σύμφωνα με τον κ. Αρβυθά, αφού «από τη μια περιοχή της πόλης μέχρι την άλλη δεν υπάρχει διαφορά, καθώς μας καλούν από παντού χωρίς να εντοπίζεται το πρόβλημα κάπου συγκεκριμένα» και προσθέτει «κυρίως κρύβονται σε αυτοκίνητα, αποθήκες, υπόγεια και όχι μόνο...».
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ
Οι άνδρες της Πυροσβεστικής δεν έχουν κάποια εκπαίδευση γύρω από τα φίδια. Ό,τι έχουν μάθει δηλαδή, το έχουν μάθει στην πράξη. «Έχουμε αποκτήσει εμπειρία από τα περιστατικά και έτσι λειτουργούμε» υποστηρίζει και εξηγεί πως βασίζονται κυρίως στα μέσα ατομικής προστασίας που είναι το τζάκετ, τα γάντια, αλλά ακόμη και το κράνος αν αυτό χρειαστεί.
Πρόσφατα μάλιστα, η Υπηρεσία τούς εφοδίασε και με ειδικά γάντια, όμως για να τα πιάνουν επιστρατεύουν άλλα μέσα.
«Τα πιάνουμε έχοντας φτιάξει κάποιοι συνάδελφοι τσιμπίδες τις οποίες χρησιμοποιούμε ή έχοντας αγοράσει κάποια εργαλεία από το διαδίκτυο. Αυτό έχει κάνει ακόμα πιο αποτελεσματική τη δουλειά μας» υπογραμμίζει, καθώς μέχρι πρότινος προσπαθούσαν είτε με τα χέρια, φορώντας γάντια φυσικά, είτε με τα φτυάρια.
«Γενικά χρειάζεται μεγάλη προσοχή από όλους, καθώς άλλο τα δηλητηριώδη φίδια, όπως είναι η οχιά, κι άλλο η δεντρογαλιά, ο λαφιάς ή τα τυφλόφιδα» λέει ο πρόεδρος των πυροσβεστών και προσθέτει πως μόλις το πιάσουν το τοποθετούν ή σε κουτί ή σε σακούλα για να το απελευθερώσουν κάπου μακριά. «Το φίδι χρειάζεται ηρεμία και δεν πρέπει να το αγριέψεις. Αν τηρήσεις αυτό, τότε θα έχεις σωστά αποτελέσματα» καταλήγει ο κ. Αρβυθάς.
ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Εν τω μεταξύ ανακοίνωση εξέδωσε και ο Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας με γνώμονα το γεγονός πως το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί τα περιστατικά δαγκώματος από φίδια, κυρίως οχιές, σε ανθρώπους, αλλά και σε ζώα (κατοικίδια, σκύλοι εργασίας κ.ά.). Σε αυτήν ο ΙΣΛ ενημερώνει πως: Το δάγκωμα από φίδι μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τον πάσχοντα. Τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν σε ανθρώπους που ζουν ή εργάζονται στην ύπαιθρο, ενώ το τελευταίο διάστημα οχιές έχουν εμφανιστεί ακόμη και μέσα στις πόλεις, ιδιαίτερα φέτος. Αν και τα δηλητηριώδη είδη φιδιών στην Ελλάδα ανέρχονται μόλις σε επτά, καλό είναι να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να προστατευτούμε από το δάγκωμα. Εάν πρόκειται για δηλητηριώδες φίδι, λίγα δευτερόλεπτα ή λίγα λεπτά μετά το τσίμπημα το μικτό δηλητήριο τοξινών εισέρχεται στην κυκλοφορία διά των λεμφαγγείων. Εάν το τσίμπημα γίνει πάνω σε σκληρά ρούχα ή υφάσματα, πρακτικά, είναι ακίνδυνο διότι δεν μπορούν τα δόντια να διεισδύσουν στο δέρμα, και το δηλητήριο εκχύνεται στο παρεμβαλλόμενο υλικό (κάλτσα, ύφασμα, κ.λπ.).
Τα συμπτώματα από το δάγκωμα του φιδιού περιλαμβάνουν: πρήξιμο και έντονο καυστικό πόνο γύρω από το δήγμα, ερύθημα γύρω από το τραύμα, αιμωδία και αργότερα παράλυση του δαγκωμένου άκρου, ναυτία και εμετό, ασθενικό σφυγμό, χαμηλή αρτηριακή πίεση, αδυναμία, εφίδρωση, πυρετό με ή χωρίς ρίγο, μυικό τρόμο, σπασμοί, διπλωπία, πονοκέφαλο και σπάνια βαριά αλλεργική αντίδραση.
Το δάγκωμα από φίδι απαιτεί άμεση ιατρική περίθαλψη, καθώς μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Θα πρέπει να ξεχάσουμε όλες τις παλιές οδηγίες των εγχειριδίων πρώτων βοηθειών για τα φίδια όπως «δέστο σφιχτά», «κόψτο με ξυράφι», ή «ρούφα το δηλητήριο και φτύστο». Άμεση απομάκρυνση από το σημείο του συμβάντος, διατήρηση της ψυχραιμίας, ακινητοποίηση του θύματος, ώστε να μειώσουμε (θεωρητικά) τον βασικό μεταβολισμό και την εξάπλωση του δηλητηρίου. Δεν κάνουμε καμία περίδεση καθόσον μπορεί να προκληθεί μεγάλη ζημιά, αφαιρούμε αμέσως δακτυλίδια και βέρες από τα δάκτυλα (κίνδυνος οιδήματος), πλένουμε το τραύμα με ήπια αντισηπτικά (π.χ. σαπούνι με νερό, οξυζενέ κ.λπ.), δεν τοποθετούμε πάγο, δεν δίνουμε στο θύμα να πιει αλκοόλ, ούτε ισχυρά παυσίπονα και φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ώστε να χορηγηθεί ο κατάλληλος αντιοφικός ορός από τον θεράποντα γιατρό, εφόσον υπάρχει ένδειξη, καθόσον και ο ίδιος μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις».
ΤΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Τα προληπτικά μέτρα προς αποφυγή δαγκώματος από φίδι περιλαμβάνουν τα εξής:
Μεγάλη προσοχή στις κινήσεις ή αποφυγή παρουσίας σε χώρους στους οποίους είναι δυνατόν να κρύβονται φίδια, όπως κάτω από βράχους, σωρούς ξύλων ή κορμούς δέντρων, σε άγρια βλάστηση και δάση ή κοντά σε νερό. Να μη χρησιμοποιούνται τα χέρια για μετακίνηση αντικειμένων που πιθανόν να κρύβουν φίδια.
Ενδυμασία με μακριά παντελόνια και μπότες στο περπάτημα σε χώρους που μπορεί να υπάρχουν φίδια, χωρίς να φαίνονται, όπως σε περιοχές με ψηλά χόρτα ή άλλη βλάστηση που εμποδίζουν την ορατότητα. Η χρήση ενός μακριού μπαστουνιού ή άλλης ράβδου, για χτυπήματα στο έδαφος, μπροστά από εκεί που κάποιος πρόκειται να πατήσει. Αυτό μπορεί να προειδοποιήσει και να απομακρύνει κάποιο φίδι που υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται.
Εάν δείτε φίδι απομακρυνθείτε! Πολλά δαγκώματα φιδιών γίνονται όταν τα θύματα δοκιμάζουν να περιεργαστούν, να ενοχλήσουν ή να προκαλέσουν κάποιο φίδι.
Μην προσεγγίζετε ένα φίδι για να το εξετάσετε. Μην το αγγίζετε ακόμη και εάν σας φαίνεται νεκρό. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν φίδια που μπορούν να σας δαγκώσουν, ακόμη και ώρες μετά τον θάνατό τους. Τα παιδιά, τα οποία κινδυνεύουν περισσότερο από τα δηλητήρια των ερπετών, πρέπει να διδάσκονται για τα φίδια, τη συμπεριφορά τους, τους χώρους που διακινούνται και ζουν και για τους τρόπους αποφυγής τους. O πιο αποτελεσματικός τρόπος απώθησης των φιδιών θεωρείται η αποψίλωση και ο καθαρισμός κτημάτων και αγροικιών (όπου είναι και τα περισσότερα κρούσματα) καθώς επίσης και δημοτικών πάρκων και παιδότοπων. Συσκευές απώθησης των φιδιών (όπως το θείο) ενδέχεται να εγκλωβίσουν το ζώο εντός της σημασμένης περιφέρειας.
Οι γάτες κάνουν καλή δουλειά για όσους δεν θέλουν να έχουν «ανεπιθύμητους» επισκέπτες.
