είχαν μια ιδιαίτερη σχέση με την περιοχή. Δεν έλειψαν και οι εποχές που υπήρχε ακόμα και σχετική αρθρογραφία στην «Ε», για «ανάγκη προσάρτησής του», αλλά κάτι τέτοιο αποδείχτηκε όνειρο θερινής νυκτός... Οι πρώτοι Λαρισαίοι που βρέθηκαν εκεί ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, κάποια εδάφη δόθηκαν σε πρόσφυγες με σκοπό να ορθοποδήσουν ξεκινώντας νέα ζωή. Εκείνοι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των πολυμελών οικογενειών τους, πούλησαν κάποια από αυτά σε Λαρισαίους στην πορεία και έτσι, εδώ και έξι δεκαετίες, υπάρχει μια περιοχή στην οποία εγκαταστάθηκαν αποκλειστικά Λαρισαίοι. Πρόκειται για τα λεγόμενα «Λαρισαίικα», τα οποία βρίσκονται κυρίως γύρω από τον δρόμο με το όνομα «Σοφοκλέους», λίγο μετά την κεντρική οδό Καραμανλή. Παλιά σ’ αυτό το κομμάτι, παράλληλα με την ακτή, υπήρχε ακόμα και δρόμος, τώρα όμως είναι ένας σωρός από μπάζα και επικίνδυνα υλικά, που κάνουν το καθημερινό μπάνιο των Λαρισαίων ένα πραγματικό μαρτύριο. Εκεί βρέθηκε η «Ε» για να καταγράψει το πρόβλημά τους, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμά τους.
«Πριν από πολλά χρόνια εδώ ήταν ερημιά και η άφιξη των Λαρισαίων έδωσε ζωή στο σημείο, αλλά και γενικότερα στον Πλαταμώνα» υποστηρίζουν και μπαίνουν στην ουσία του προβλήματος.
«Ο δρόμος έχει πολλά χρόνια που χάλασε. Κάποια στιγμή με σκοπό να γίνει καλύτερη παραλία αφαιρέθηκαν οι μεγάλες πέτρες από μέσα, με αποτέλεσμα η θάλασσα να προχωρήσει και να διαβρώσει το έδαφος. Αντί να βελτιωθεί, χειροτέρεψε. Ρίχτηκε και άμμος και χρόνο με τον χρόνο η ζημιά έγινε ακόμα μεγαλύτερη». Ακόμα κι έτσι όμως η κατάσταση ήταν υποφερτή, όπως υποστηρίζουν. Εκείνο το έργο που άλλαξε τα δεδομένα προς το χειρότερο λένε πως ήταν οι ενέργειες για το αποχετευτικό.
«Πριν από 2-3 χρόνια που έγινε το αποχετευτικό το σημείο εδώ ήταν αγνώριστο. Έπεσε πολύ χώμα και μπάζα με τσιμέντο από πάνω». Για λίγο μπορεί να κράτησε, όπως λένε, όμως και πάλι η θάλασσα έκανε τη δουλειά της και σιγά σιγά υποχώρησαν τα υλικά με αποτέλεσμα να μείνουν στο σημείο μόνο σωροί από μπάζα.
«Εμείς κάνουμε το καθημερινό μας μπάνιο εδώ, και κάθε τόσο προσπαθούμε να κόβουμε τα σίδερα και να τοποθετούμε με τέτοιο τρόπο τις πέτρες ώστε να μη σημειώνεται κάποιος τραυματισμός» λένε, και προσθέτουν πως «περνάει κόσμος από το σημείο και κινδυνεύει. Βλέπουμε ηλικιωμένους να προσπαθούν να ψάχνουν κάποιον να στηριχτούν για να μην πέσουν, αλλά και μικρά παιδιά και μας πιάνεται η καρδιά γιατί κάποιος μπορεί να χτυπήσει» εξηγούν, και δηλώνουν πως πάντα προειδοποιούν όλους όσοι περνούν από εκεί.
Όσον αφορά τώρα στο τι είναι αυτό που ζητούν, σημειώνουν πως πριν από πολλά χρόνια είχαν προχωρήσει σε μια μελέτη ολοκληρωμένης ανάπλασης της παραλίας και την είχαν παραδώσει στην τότε δημοτική αρχή. «Επειδή όμως τίποτα δεν έγινε και θεωρούμε πως ούτε μπορούμε εμείς να προχωρήσουμε σε εργασίες ως πολίτες, αλλά και μια συνολική ανάπλαση θα πάρει πολύ χρόνο, θα πρέπει να υπάρξει μια άμεση παρέμβαση από τα αρμόδια συνεργεία» και γίνονται πιο συγκεκριμένοι «να έρθουν και να μαζέψουν πιο ψηλά τα μπάζα, και όχι να τα πάρουν για να μην υπάρξει νέα διάβρωση με στόχο να γίνει πιο ανθρώπινη η παραλία».
Εκτός από την παραλία όμως, οι Λαρισαίοι έχουν παράπονα και για την κατάσταση του δρόμου. «Τα στενά μας είναι χάλια. Πέρασε η αποχέτευση και χάλασε η ύδρευση και πλημμύρισε το σημείο. Μετά κόπων και βασάνων ήρθαν και το έφτιαξαν και κοιτάξτε πώς το άφησε» λένε και δείχνουν το σημείο. Μάλιστα, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, «δεν μπορεί να περάσει άνθρωπος». Επίσης τονίζουν πως ο φωτισμός είναι ελλιπής.
Θέλουν να πιστεύουν πως δεν σχετίζεται η αγνόηση των αιτημάτων τους με το γεγονός πως είναι Λαρισαίοι και ότι δεν ψηφίζουν εκεί, αλλά υποστηρίζουν πως πληρώνουν κανονικά δημοτικά τέλη και πως κάνουν όλοι ό,τι καλύτερο μπορούν για την αναβάθμιση του Πλαταμώνα εδώ και πολλές δεκαετίες. «Αξίζουμε μια καλύτερη αντιμετώπιση» υποστηρίζουν...
