Ο αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, με πολύ πλούσιο βιογραφικό, δηλώνει «συγκινημένος διότι η επίσκεψή του στη Λάρισα συμπίπτει με τον εορτασμό του πολιούχου Αγίου Αχιλλίου», αναφέρεται με εγκωμιαστικά λόγια στον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο, ενώ χαρακτηρίζει «υψίστη τιμή» την ανακήρυξή του από τον Δήμο Λαρισαίων ως επίτιμου δημότη. Όντας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Οικουμενικού Πατριάρχου, μας αποκαλύπτει πώς είναι ο «καθημερινός» πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ενώ μεταφέρει τα βιώματά του ως επισκέπτης καθηγητής στην Ιατρική Σχολή Λάρισας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» σχετικά με τη διδασκαλία της Βιοηθικής.
* Με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία, σας περιμένουμε να λαμπρύνετε με την παρουσία σας τις εκδηλώσεις για τον πολιούχο μας Άγιο Αχίλλιο. Προφανώς η σχέση σας με τον σεβ. Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο και η επίσκεψή του στην Αυστραλία τον περασμένο Οκτώβριο, κατόπιν δικής σας προσκλήσεως, συνετέλεσε ώστε να πραγματοποιηθεί η αντίστοιχη επίσκεψή σας εδώ στην πόλη μας…
- Η χαρά και η τιμή είναι πρωτίστως δική μου, διότι μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ έναν ευλογημένο τόπο, με ευσεβείς και φιλάγιους κατοίκους, που διατηρούν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ήδη έχω σχετιστεί και γνωριστεί με πολλούς Θεσσαλούς, οι οποίοι αποτελούν ένα εκλεκτό κομμάτι της ομογένειάς μας στην Αυστραλία. Και τώρα δοξάζω τον Τριαδικό Θεό, που αξιώνομαι να επισκεφθώ τον τόπο τους, τη γενέτειρά τους, και μάλιστα, αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση διότι η επίσκεψή μου στη Λάρισα συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του πολιούχου και προστάτη της, του Αγίου Αχιλλίου.
Θα είναι μεγάλη ευλογία να προσκυνήσω την ιερά εικόνα και τα χαριτόβρυτα λείψανα ενός εκ των σημαντικότερων Αγίων της Εκκλησίας μας, ο οποίος έζησε και κήρυξε τον Χριστό μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες για τον Χριστιανισμό. Αποδείχθηκε ωστόσο, άξιος ποιμένας και διεκρίθη για τη φιλανθρωπία του, το εκκλησιαστικό του ήθος, την ευρυμάθεια, τη θεολογική κατάρτιση και την ευθυκρισία του. Τολμώ να πω ότι παρόμοια έκτακτα ποιμαντικά και θύραθεν χαρίσματα έχει και ο αγαπητός εν Χριστώ αδελφός κ. Ιερώνυμος, ο οποίος χαίρει της απεριορίστου εκτιμήσεώς μου. Πρόκειται για έναν ενάρετο και φωτισμένο Ιεράρχη, που η παρουσία του, κατά γενική ομολογία, ελάμπρυνε την πρώτη Παναυστραλιανή Ιερατική Σύναξη, η οποία διεξήχθη τον Οκτώβριο του παρελθόντος έτους στο Σίδνεϊ. Οπωσδήποτε, αυτή η εμπειρία συνέβαλε ώστε να ενισχυθούν περαιτέρω οι δεσμοί της τοπικής μας Εκκλησίας με την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου. Και με την επίσκεψή μου αυτές τις ημέρες στην πόλη σας, είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργηθεί μια σταθερή πνευματική «γέφυρα» που θα ενώνει τη θεσσαλική γη με την αχανή πέμπτη Ήπειρο.
* Ο Δήμος Λαρισαίων θα σας απονείμει την ύψιστη τιμή και θα σας ανακηρύξει επίτιμο Δημότη αυτής της πόλεως. Η δική μας χαρά είναι μεγάλη, γιατί είστε μία εκκλησιαστική προσωπικότητα πανορθόδοξης εμβέλειας και οπωσδήποτε η ανακήρυξη αυτή αποτελεί τιμή για όλους τους Λαρισαίους…
- Οφείλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προσωπικά προς τον δήμαρχο κ. Απόστολο Καλογιάννη, καθώς και προς όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, για τη μεγάλη αυτή τιμή που επιφύλαξαν στην ελαχιστότητά μου. Δεν ξέρω αν πραγματικά αξίζω αυτήν την τιμή, όμως την αποδέχομαι με πολλή συγκίνηση και αέναη ευγνωμοσύνη, διότι πιστεύω ότι εν τω προσώπω μου αποδίδεται η υψίστη αυτή τιμητική διάκριση σε όλο τον Ελληνισμό της Αυστραλίας, ο οποίος ξεπερνά το 1.000.000 ανθρώπων. Η τιμή αυτή αποδίδεται στους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους μου, στις μοναστικές μας αδελφότητες, στους κληρικούς μας, στις πολλές ενορίες και κοινότητες, στα ιδρύματα και στα σχολεία μας, στους ζωντανούς και στους κεκοιμημένους μετανάστες που έφτασαν στην πέμπτη Ήπειρο και δούλεψαν πολύ σκληρά. Και κουράστηκαν. Η τιμή αυτή ανήκει σε όλους αυτούς. Ανήκει πρώτα στο ποίμνιό μου και κατόπιν σε μένα. Και βεβαίως ανήκει και στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, στου οποίου τη σεπτή Ιεραρχία ανήκω, καθώς και στον Μεγάλο Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο, ο οποίος είναι και ο Γέροντάς μου. Θα αισθάνομαι, λοιπόν, εξαιρετικά υπερήφανος και προνομιούχος που εφεξής θα μπορώ να δηλώνω ότι, τρόπον τινά, είμαι ένας από αυτούς, δηλαδή ένας επίτιμος Λαρισαίος.
* Είστε αναμφίβολα ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Οικουμενικού μας Πατριάρχου. Και ήδη αναφερθήκατε στο πρόσωπό του. Θα θέλαμε να μας πείτε πώς είναι ο «καθημερινός» Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας;
- Για τον Παναγιότατο Πατριάρχη μας έχω δηλώσει αρκετές φορές ότι αποτελεί ένα δώρο του ουρανού στη γη. Όμως δεν είμαι βέβαιος αν οι λέξεις της πλούσιας, κατά τα άλλα, ελληνικής γλώσσας είναι ικανές να περιγράψουν με πληρότητα το περιεχόμενο και την αξία αυτής της θείας δωρεάς. Προσωπικά, αισθάνομαι ευλογημένος διότι έχω αξιωθεί να αποκτήσω πρωτογενές βίωμα του «τι εστί Πατριάρχης Βαρθολομαίος».
Από τη μια η απλότητα, η καταδεκτικότητα και η αγνή καρδιά ενός μικρού παιδιού, που προσεύχεται και ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο, κι από την άλλη η σοφία, η διορατικότητα και το θυσιαστικό φρόνημα ενός στοργικού πατέρα, που αναλώνει όλη του την ύπαρξη για το καλό των παιδιών του. Πιστεύω ότι αυτός ο θαυμαστός συνδυασμός αρετών και χαρισμάτων του Οικουμενικού μας Πατριάρχου είναι ορατός και σε εκείνους που δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά ή να συνεργαστούν στενά μαζί του. Γι’ αυτό και χαίρει παγκόσμιας, οικουμενικής αναγνωρίσεως, ενώ η παρουσία του, κατά γενική ομολογία, εμπνέει βαθύ σεβασμό γι’ αυτό το οποίο εκπροσωπεί, δηλαδή για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Δοξάζουμε τον Θεό που σε μια εποχή εκκοσμικεύσεως, μια αλλοπρόσαλλη από πολλές απόψεις εποχή, μας έστειλε τη σπάνια αυτή προσωπικότητα για να κρατάει σταθερά το πηδάλιο της Ορθοδοξίας, να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί από το μαρτυρικό Φανάρι. Έχω μια προσωπολατρία για τον πατριάρχη Βαρθολομαίο, την οποία ομολογώ, και αυτό με κάνει να μην μπορώ να διανοηθώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ορθόδοξη Εκκλησία δίχως τη δική του παρουσία.
* Με τη Λάρισα σας συνδέει ακόμη η Ιατρική Σχολή στην οποία έχετε διατελέσει επισκέπτης καθηγητής. Στο δε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας» επιδείξατε ιδιαίτερο ζήλο και αφοσίωση στη διδασκαλία της Βιοηθικής, καρπός των οποίων ήταν και το διδακτικό εγχειρίδιο που εξεδόθη, σε συνεργασία με την κ. Άννα Μαυροφόρου, υπό τον τίτλο: «Βιοηθικοί Προβληματισμοί στην Ιατρική Δεοντολογία». Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτήν την εμπειρία;
- Ήταν πραγματικά μια ευλογημένη εμπειρία για την οποία ευχαριστώ τον Θεό. Όπως κι εσείς είπατε, είχα ήδη συνεργαστεί σε ακαδημαϊκό επίπεδο με την κ. Άννα Μαυροφόρου στην Ιατρική Σχολή της Κρήτης. Από κει και πέρα, άνοιξε ο δρόμος και όταν μετοίκησε στη Λάρισα και ανέλαβε τη διδασκαλία στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα με προσκάλεσε να διδάξω μερικά μαθήματα του αντικειμένου μου. Υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός από την πλευρά των φοιτητών, αλλά κι εγώ ήμουν πολύ ενθουσιασμένος. Τα μαθήματα στην αίθουσα ήταν πραγματικό πανηγύρι. Το μάθημα ως εκ της φύσεώς του ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις των φοιτητών. Θυμάμαι μια φορά το μάθημα τελείωνε 6.00 το βράδυ και μέχρι τις 8.30 ήμασταν όλοι εκεί, με τον ίδιο ενθουσιασμό για να τεθούν ερωτήματα και να δώσω απαντήσεις.
* Αναφερθήκατε προηγουμένως στην εμπειρία σας ως καθηγητού στην Ιατρική Σχολή. Είναι ευρέως γνωστό στην πόλη μας, ότι ένας εκ των φοιτητών σας στην Ιατρική Σχολή Λάρισας, ήταν και ο πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεώς μας, ο π. Ιγνάτιος Μουρτζανός. Γνωρίζουμε και την πνευματική σχέση που έχετε…
- Ο π. Ιγνάτιος δεν ήταν μόνο φοιτητής μου, αλλά ήταν ένας από τους καλύτερους φοιτητές που είχα στα χρόνια της ακαδημαϊκής μου πορείας. Επιμελής και αρκετά έξυπνος. Προικισμένος από τον Θεό με φοβερή ευστροφία, επιμέλεια και διορατικότητα. Δεν ήταν ένα τυχαίο παιδί. Ξεχώριζε και το έβλεπες ότι θα φτάσει ψηλά. Δεν ήνηκε στην κατηγορία των μετρίων ανθρώπων. Αυτή η σχέση μάς συνέδεσε και από τότε έχουμε αποκτήσει έναν πνευματικό σύνδεσμο και μια δυνατή φιλία. Είμαι δε εξαιρετικά χαρούμενος διότι ο νέος Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος αμέσως μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, προ πενταετίας, συνειδητοποίησε τα τάλαντα του π. Ιγνατίου και «έθεσε τον λύχνον επί την λυχνίαν».
* Μπορείτε να δώσετε μια ευχή ή μια συμβουλή στον λαό της Λάρισας;
- Αφού σας ευχαριστήσω για τον κόπο σας και την καλοσύνη που είχατε να έρθετε εδώ στο κατάλυμά μου για τις ανάγκες αυτής της συνεντεύξεως και αφού συγχαρώ την εφημερίδα σας για την πολυδιάστατη προσφορά της στη θεσσαλική κοινωνία, θα ήθελα να πω σε όλο τον λαό της Λάρισας να έχουν αγάπη και ενότητα. Είναι κάτι το οποίο λέω και στον δικό μου λαό στην Αυστραλία. Αν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να νηστέψετε, αν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να προσευχηθείτε πολύ, αν νομίζετε ότι δεν έχετε τη δυνατότητα να κάνετε ελεημοσύνη ή πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε μετάνοιες και άλλες πνευματικές ασκήσεις για τον Χριστό, κάντε κάτι άλλο. Μάθετε να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον. Μάθετε να ανέχεστε ο ένας τον άλλον. Αυτό είναι ανώτερο από τα άλλα. Όλα να τα ξεπερνάτε και να τα συγχωρείτε. Μόνο όταν πρόκειται για την πίστη μας και την πατρίδα μας, μόνο τότε είμαστε αδιάλλακτοι. Για όλα τα άλλα συγχωρούμε και ανεχόμαστε.