Τέμπη: Δεν είναι η κοιλάδα των νεκρών...

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΕΜΠΩΝ, κ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΕΞΗΓΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΣΩΝ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΕΙ ΠΩΣ Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ – ΠΩΣ ΕΖΗΣΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ

Του Κώστα Γκιάστα
Οι χαρακτηρισμοί για την περιοχή της Κοιλάδας των Τεμπών από τις πρώτες στιγμές του δυστυχήματος και μετά πέφτουν σαν βροχή. Θάνατος, τρόμος, αίμα, φόβος, θρίλερ, είναι λέξεις που χρησιμοποιούνται ως έννοιες ταυτόσημες με τα Τέμπη. Ο συνδυασμός με τα δυστυχήματα των μαθητών από το Μακροχώρι Ημαθίας και των φιλάθλων του ΠΑΟΚ αναπόφευκτος, που κάνει το μέρος να ακούγεται ακόμα πιο «γκρίζο». Σχεδόν απαγορευτικό πλέον...

Ο δήμαρχος Τεμπών κ. Γιώργος Μανώλης θυμάται ακόμα τι ώρα ήταν το βράδυ της περασμένης Τρίτης όταν χτύπησε το τηλέφωνό του. «Ήταν 11.27 και βρισκόμουν σπίτι. Με κάλεσαν από την Πολιτική Προστασία και μου λένε πήγαινε να δεις για έναν εκτροχιασμό στα Τέμπη. Στα πρώτα δευτερόλεπτα δεν αντιλήφθηκα το μέγεθος της καταστροφής, όμως μόλις ξεκίνησα για το σημείο και ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο για να μάθω πού ακριβώς βρισκόταν αυτό, σοκαρίστηκα. Όταν έφτασα εκεί δεν πίστευα στα μάτια μου...».
Μια εβδομάδα μετά, βλέπει τα Τέμπη να παίζουν πρώτο θέμα σε όλα τα δελτία ειδήσεων της χώρας. Βλέπει την περιοχή να γίνεται σημείο αναφοράς σε δίκτυα ενημέρωσης παγκόσμιου βεληνεκούς. Το άσχημο όμως είναι πως δεν αναφέρονται για καλό.
«Τα Τέμπη πλέον έχουν συνδυαστεί με κάτι πολύ τρομερό και αυτό θα μας ακολουθεί για χρόνια. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι πως δεν φταίει το μέρος. Είναι ένας πανέμορφος τόπος που απλά πληρώνει τις παραλείψεις τόσων πολλών ετών σε αρκετούς τομείς. Γι’ αυτό τον λόγο για αρκετό διάστημα θα μείνει συνδυασμένο με εκείνο το αξέχαστο βράδυ...» στο οποίο και επιστρέφει και ο ίδιος με την περιγραφή του.
«Έφτασα εκεί μέσα σε λίγα λεπτά. Ήμουν σε επαφή με την Αστυνομία και την Πυροσβεστική. Εμείς γνωρίζαμε καλά τα κατατόπια και βοηθούσαμε στο να έρχονται όσοι περισσότεροι γίνεται για να βοηθήσουν από την κάτω πλευρά του δυστυχήματος. Ήμουν μαζί με τους αντιδημάρχους Μητσογιάννη και Γκανάτσιο. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να συνομιλούμε με τον κόσμο και να του δίνουμε κουράγιο. Κάποιοι κρύωναν και τους δίναμε τα μπουφάν, κάποιοι έψαχναν νερό, κάποιοι προσπαθούσαν να βρουν τους δικούς τους ανθρώπους. Επικρατούσε ένα χάος...».
Θυμάται χαρακτηριστικά έναν νεαρό να ρωτάει για το κινητό του «ήθελε να ενημερώσει τους δικούς του ανθρώπους και το έκανε με το δικό μας. Ήθελε να τους πει πως ήταν καλά» σημειώνει και ξεχωρίζει και μια παρέα νεαρών που «δεν ήξεραν καν σε ποιο σημείο βρίσκονται. Ρωτούσαν διαρκώς να μάθουν πώς θα έρθουν να τους πάρουν».
Εξηγεί πώς άρχισε να ανεβαίνει ο κόσμος στα λεωφορεία και στα ασθενοφόρα για να οδηγηθούν σε μέρη ασφαλή, αλλά και στα νοσοκομεία. Δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του τις εικόνες εκείνης της νύχτας. Βαγόνια να καίγονται και μέσα να ξέρουν όλοι όσοι τα έβλεπαν πως υπάρχει κόσμος. Δεκάδες άνθρωποι. Νέα παιδιά κυρίως...
«Οι αναθυμιάσεις σε έπνιγαν. Εάν γινόταν αυτό μέσα στο βουνό στο τούνελ, τότε τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί ακόμα πιο άσχημα. Θα είχαμε πιο μεγάλο μακελειό» λέει και αμέσως συνδυάζει και το γεγονός πως πετάχτηκαν συντρίμμια από την εμπορική αμαξοστοιχία σε τμήμα της Παλιάς Εθνικής Οδού «αν γινόταν μέρα αυτό το δυστύχημα ίσως να είχαμε και απώλειες από το κομμάτι του οδικού δικτύου» επισημαίνει και διευκρινίζει πως από τη σύγκρουση πολλά φύλλα λαμαρίνας βρέθηκαν στις σιδηροδρομικές γραμμές. Αυτό και ως απάντηση ενδεχομένως για το τι μπορεί να περιείχε το πρώτο κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Μια άλλη διάσταση του δυστυχήματος σχετίζεται και με τον αγωγό του Φυσικού Αερίου που βρίσκεται σχεδόν κάτω από το σημείο όπου έπεσαν τα συντρίμμια των δύο τρένων. Τον ρωτάμε σχετικά και λέει πως «Από την πρώτη στιγμή το γνωρίζαμε. Ήρθαν άνθρωποι από το αέριο για να ελέγξουν. Υπήρχε μια πρώτη ανησυχία τόσο για το βάθος που προχώρησαν τα συντρίμμια από το τρένο σε συνδυασμό με τη φωτιά που έκαιγε για κάποια ώρα. Επίσης υπήρξε προβληματισμός για το βάρος που θα δεχόταν το σημείο από την πίεση των γερανών την ώρα που θα σήκωναν τα βαγόνια». Ολα όμως κύλησαν καλά τουλάχιστον σ’ αυτό το επίπεδο, καθώς κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί τι θα γινόταν σε αντίθετη περίπτωση και σχετιζόταν το δυστύχημα με το φυσικό αέριο.
Η Κοιλάδα των Τεμπών είναι από τα πιο όμορφα μέρη στην Ελλάδα, που κινδυνεύει να γίνει το εικονοστάσι της χώρας. «Δεν είναι η κοιλάδα των θανάτων και των νεκρών. Δεν της αξίζει να μείνει στην ιστορία έτσι. Είναι ένα μέρος μοναδικής ομορφιάς. Έχει το ποτάμι της, έχει την Αγία Παρασκευή, έχει τις παλιές γραμμές για το τρενάκι. Κανονικά πρέπει να είναι τουριστικός πόλος έλξης. Τα λάθη και οι παραλείψεις δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν ένα μέρος. Δεν φταίει η Κοιλάδα...» επιμένει.
Κλείνοντας, δεν παραλείπει να εκφράσει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Εύχεται ταχεία ανάρρωση στους νοσηλευόμενους και τονίζει πως ακόμα και σήμερα, μια εβδομάδα μετά το δυστύχημα, δηλώνει σοκαρισμένος.