Προσκλητήριο για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ

Ο ΘΩΜΑΣ ΠΑΠΑΛΙΑΓΚΑΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΧΘΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

«...Για αυτό είμαστε όλοι εδώ σήμερα και άλλοι πολύ περισσότεροι. Για να ακούσουμε

το σάλπισμα του αγωνιστικού προσκλητηρίου. Στο προσκλητήριο αυτό σας καλώ όλους να τρέξουμε μαζί. Είμαι αποφασισμένος να δώσω μια μεγάλη μάχη για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ. Έναν αγώνα για το σήμερα και το αύριο, που έχει αξία μόνο αν είμαστε όλοι μαζί. Είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες εκλογές! Είμαστε έτοιμοι για τη μεγάλη αλλαγή, που αυτήν τη φορά έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη ο τόπος μας! Περάσαμε πολλή έρημο. Τώρα είναι η ώρα της τελικής μάχης με το παρελθόν, με τη συντήρηση και με τη φαυλότητα. Τώρα θα είμαστε όλοι μαζί. Και θα νικήσουμε!».
Με τα λόγια αυτά ο Λαρισαίος δικηγόρος Θωμάς Παπαλιάγκας στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου «Διβάνη» ανακοίνωσε την κατάθεση της υποψηφιότητάς του στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, σε μια πολιτική εκδήλωση που ανέδειξε τα σημερινά μεγάλα ζητούμενα της ελληνικής κοινωνίας, ανίχνευσε σκέψεις και προτάσεις μιας προοδευτικής αλλαγής στον τόπο και υπογράμμισε την αναγκαιότητα της επανάκτησης από το ΠΑΣΟΚ του πρωταγωνιστικού ρόλου στα πολιτικά πράγματα.
«Μπροστά μας βρίσκεται μια αφυπνιστική πρόκληση για όλους. Κανένας, μα κανένας, είτε έθνος, είτε πολιτικός και κοινωνικός σχηματισμός, είτε απλός άνθρωπος ΔΕΝ μπορεί να μεταθέσει την πρόκληση αυτή όσο και την ευθύνη του. Μπροστά στην πρόκληση αυτή δεν μπορούμε ούτε να εθελοτυφλούμε, ούτε να αφεθούμε στην τύχη. Την απάντηση ΠΡΕΠΕΙ εμείς να τη διαμορφώσουμε» σημείωσε ο κ. Παπαλιάγκας και πρόσθεσε ότι: «Η αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανιχνευτεί μέσα από την αναγέννηση στη σκέψη και τις ιδέες, τη σύνθεση της στρατηγικής, τις προτεραιότητες και τα πρόσωπα, τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις του κινήματος με τους πολίτες και την επανασύνδεσή του με τις λαϊκές δυνάμεις. Μια αναγέννηση στα χαρακτηριστικά, τη φυσιογνωμία και τη δημοκρατία της οργάνωσης, στις αξίες και τις ευαισθησίες, στο ήθος και το ύφος όλων ανεξαιρέτως. Μια αναγέννηση που θα προκαλεί, αλλά και θα κατοχυρώνει μια επιθυμητή και αναγκαία υπέρβαση, που δεν θα αρνείται, αλλά θα εμπλουτίζει, θα κλιμακώνει και θα ανατροφοδοτεί την πορεία μας».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Παπαλιάγκας, αναφερόμενος στην ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, σημείωσε πως: «Το ΠΑΣΟΚ έχει μια ιστορία στον προοδευτικό πολιτικό χάρτη της χώρας. Η ιστορική του διαδρομή ήταν ταυτόσημη με την προοδευτική πρόταση για την πορεία της χώρας και της κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε το αντι-δεξιό μέτωπο, όχι σαν μορφή ενός μετωπικού σχήματος αντιπαράθεσης, αλλά σαν τον αντίπαλο μιας πολιτικής συντηρητικής πρότασης. Υπήρχε η πρόταση της Δεξιάς (Συντήρησης) και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ σαν μια εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης του τόπου. Απέναντι στη λιτότητα για τους πολλούς, στη συγκέντρωση εξουσιών, στην αποθέωση των νόμων της αγοράς, στις λογικές της ιδιωτικοποίησης των πάντων, στην τακτική των διαπλεκόμενων συμφερόντων, το ΠΑΣΟΚ αντέταξε τη δική του λογική με το να φέρει στο προσκήνιο τις δυναστευόμενες κοινωνικές δυνάμεις, τους θεσμούς της Δημοκρατίας και της λαϊκής συμμετοχής, την εξασφάλιση δημόσιας υγείας και παιδείας για τους πολίτες της χώρας, την αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα διαβίωσης των πολλών, την καλυτέρευση του επιπέδου ζωής, τις ανθρώπινες συντάξεις...
Όχι χωρίς λάθη και υπερβολές. Η χώρα άλλαξε με το ΠΑΣΟΚ, έκανε βήματα μπροστά. Δεν έμεινε στάσιμη, όπως μένει τώρα, ούτε γύρισε πίσω, όπως έγινε την περίοδο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η χώρα έχει ανάγκη το ΠΑΣΟΚ. Όχι γιατί έτσι μας βολεύει ή έτσι μας αρέσει. Αλλά γιατί η ανισορροπία ενός πολιτικού συστήματος μετατοπισμένου μονόπαντα στη συντήρηση δεν μπορεί παρά να παράγει πολιτικές που βρίσκονται απέναντι στην κοινωνία. Όχι γιατί δεν «δίνει», αλλά γιατί παίρνει και συνεχίζει να παίρνει μόνο από τους συνήθεις ύποπτους...».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας to the point A.E., συγγραφέας και ενεργό μέλος του φοιτητικού κινήματος στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, κ. Δημήτρης Κατσαντώνης, τόνισε τα εξής:
«...Η οικονομική κρίση άλλαξε πολλά στη χώρα, αλλά όχι το πολιτικό σύστημα. Η μεταβολή των κομματικών-εκλογικών συσχετισμών δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, μεταβολή στο πολιτικό σύστημα. Κι όμως: Από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσουμε. Επειδή οι αδυναμίες του πολιτικού συστήματος μετατρέπονται πολλαπλασιαστικά σε αδυναμίες της κοινωνίας.
Παρά τις ραγδαίες οικονομικές και τεχνολογικές αλλαγές, εμείς ακόμη πορευόμαστε με την αρχιτεκτονική του πολιτικού μας συστήματος κολλημένη στην προ 40ετίας πραγματικότητα. Ήρθε η στιγμή να επανεξετάσουμε κριτικά τη μεταπολιτευτική Πολιτεία και να προχωρήσουμε στις αναγκαίες αλλαγές.
Οι δυνάμεις της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας οφείλουν να γίνουν πρέσβεις των αναγκαίων αλλαγών στο πολιτικό μας σύστημα και να θεμελιωθούν εκ νέου σε τρεις πυλώνες: τον Αξιακό (Ισότητα, Ελευθερία, Αειφορία, Αλληλεγγύη), τον Κοινωνικό (κοινωνικές συμμαχίες για μια ευρωπαϊκή Ελλάδα) και τον Οργανωτικό (αλλαγή «υποδείγματος» - όχι αρχηγικά κόμματα, συλλογικότητα, ενδυνάμωση της έννοιας του μέλους)...».
Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, προϊστάμενος στο Τμήμα Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής και πρόεδρος του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης», Γιώργος Σωτηρέλης, αναφέρθηκε κυρίως στο θέμα των υποκλοπών, σημειώνοντας πως: «...Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες για ένα τέτοιο σκάνδαλο -που είναι μείζον όχι μόνο στην τωρινή, αλλά και στην πρώτη εκδοχή του-, δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο εκτός από άμεση παραίτηση του Πρωθυπουργού. Όλες οι άλλες εκδοχές, που έχουν υποστηριχθεί, δεν είναι κατά την άποψή μου πειστικές. Εν πρώτοις, είναι αδιανόητο ανάληψη πολιτικής ευθύνης να σημαίνει απλώς παραίτηση, δηλαδή κατ’ ουσίαν καθαίρεση, κάποιων μετακλητών υπαλλήλων, όπως ισχυρίσθηκε ο Πρωθυπουργός. Αλλά και η διεξαγωγή εκλογών, που προτάθηκε σχετικά, δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί ανάληψη πολιτικής ευθύνης, διότι έτσι οι εκλογές αυτές, που θα διεξαχθούν με την προσχηματική επίκληση ενός εθνικού θέματος, θα εμφανισθούν σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Τέλος, και η παραίτηση υπό προϋποθέσεις -δηλαδή μόνο αν αποδειχθούν και άλλες υποκλοπές πλην του Ανδρουλάκη- που υποστηρίχθηκε, επίσης, από κάποια πλευρά, μάλλον σαν υπεκφυγή μού ακούγεται. Διότι σε αυτήν την περίπτωση ανακύπτει μοιραία το ερώτημα: Δηλαδή στις πόσες υποκλοπές καίγεται ένας πρωθυπουργός; Θα παίξουμε την κολοκυθιά; Ή πρέπει να περιμένουμε να εξιχνιασθούν και όλες οι άλλες πιθανές παρακολουθήσεις, που ανέκυψαν ήδη, για να τολμήσουμε να ζητήσουμε παραίτηση;».
O ορθοπεδικός πρώην βουλευτής, τομεάρχης Υγείας του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Μπαργιώτας, αναφέρθηκε στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας Υγείας, σημειώνοντας πως: «...Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μια δύναμη αλλαγής, ένας πολιτικός φορέας μεταρρυθμίσεων και αλλαγών. Η διαμόρφωση μιας συνολικής πρότασης για την Αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος είναι η σημαντικότερη συζήτηση που θα πρέπει άμεσα να γίνει και να ολοκληρωθεί. Μέσα στο πλαίσιο της Σοσιαλδημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ξανασυνδεθεί με τις κοινωνικές ομάδες των νεόπτωχων και των μη προνομιούχων με ένα πραγματικά νέο, ριζοσπαστικό πρόγραμμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Αυτό νομίζω πως είναι σήμερα το ζητούμενο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για παλινωδίες, ούτε για μικροπολιτικές τακτικές. Κανένα νόημα δεν έχει καμία πολιτική συμμαχιών χωρίς προγραμματικές συμφωνίες και στόχους και οι προγραμματικές συμφωνίες απαιτούν πρώτα από όλα αποσαφήνιση του ιδεολογικού και του πολιτικού προφίλ του νέου πολιτικού φορέα, επειδή από τα πράγματα το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι ένας καινούργιος πολιτικός φορέας.
Το ΕΣΥ, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, για να συνεχίσει να υπάρχει δεν πρέπει μόνο να χρηματοδοτηθεί, οφείλει να μεταρρυθμιστεί ριζοσπαστικά, ανατρέποντας ιδέες κρατισμού και κατεστημένα ετών. Λίγο πολύ το ίδιο ισχύει σε όλο το φάσμα του δημόσιου χώρου. Η πρόκληση, λοιπόν, είναι εκεί: Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει κήρυκας ΑΛΛΑΓΗΣ, πρέπει να γίνει πολιτικός φορέας ανατροπών και ανακατατάξεων...». Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Γιάννης Σιούλας, ενώ έδωσαν το «παρών» εκατοντάδες συμπολίτες μας.