Του Νίκου Γουργιώτη
(Γραφείο «Ε» στην Αγιά)
Λύσεις, σε προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί σε μαθητές και γονείς μετά το κλείσιμο των δύο Δημοτικών Σχολείων στο Ομόλιο και στην Καρίτσα, αναζητούν, με επιστολή τους στον προϊστάμενο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και με δημοσιοποίηση αυτής στην «Ε», οι δημοτικοί σύμβουλοι της μείζονος μειοψηφίας του Δήμου Αγιάς Ολύμπιος Αθανάσιος και Αναστασίου Ιωάννης με την Επιτροπή Πρωτοβουλίας για την οποία υπογράφουν οι Δημήτριος Μαγκαντάσης και Αστέριος Μητσιούλης.
Η επιστολή με τίτλο «Μαθητές δύο ταχυτήτων» αναφέρει:
«Μετά από το κλείσιμο των δύο Δημοτικών Σχολείων στο Ομόλιο και στην Καρίτσα έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο πρόβλημα στα παιδιά, που κανονικά θα φοιτούσαν στα σχολεία αυτά, αλλά και στους γονείς τους.
Οι γονείς καταγγέλλουν ότι ενημερώθηκαν για το κλείσιμο των σχολείων πολύ αργά, ενώ η απόφαση ήταν γνωστή στους ιθύνοντες εδώ και καιρό. Φαίνεται πως άλλοι λόγοι, ξένοι προς τα σχολικά θέματα, οδήγησαν στη μη έγκαιρη ενημέρωσή τους.
Το σκεπτικό των υπευθύνων ήταν να δημιουργηθεί ένα μεγάλο εξατάξιο σχολείο στο Στόμιο, αλλά τέτοιες αποφάσεις πρέπει κατά τη γνώμη μας να λαμβάνονται με τη σύμφωνη γνώμη των κυρίως ενδιαφερομένων, δηλαδή των γονέων και των κατοίκων.
Μετά, λοιπόν, από αυτό το κλείσιμο, έχουν προκύψει πολλά σημαντικά προβλήματα για τα οποία και ζητούμε ή καλύτερα απαιτούμε την πλήρη και τάχιστη λύση.
Το σχολείο του Ομολίου είχε 45 παιδιά και της Καρίτσας 10, ένας σημαντικός αριθμός. Όλα αυτά τα παιδιά ξυπνάνε χαράματα, πριν τις 7 το πρωί για να προλάβουν το λεωφορείο των 7:25 που θα τους πάει στο Στόμιο, μια διαδρομή 15 λεπτών. Οι γονείς καταγγέλλουν ότι πολλές φορές τα παιδιά βρίσκουν το σχολείο στο Στόμιο κλειστό.
Το μεσημέρι όταν τα παιδιά τελειώνουν (άλλα νωρίς, άλλα αργότερα) πρέπει να περιμένουν αρκετή ώρα για να έρθει η ώρα του λεωφορείου να τους πάει σπίτι τους. Οι δάσκαλοι παίζουν τον ρόλο του φύλακα και πρέπει να βρούνε τρόπους να απασχολήσουν τα παιδιά μέχρι να έρθει η ώρα του γυρισμού. Παιδιά της πρώτης και δευτέρας Δημοτικού ξυπνούν από τα χαράματα για να επιστρέψουν μετά τις 3 το μεσημέρι διανύοντας χιλιόμετρα μέσα στο λεωφορείο ασυνόδευτα.
Δεν ξέρουμε αν οποιοσδήποτε γονιός θα ήταν ευχαριστημένος αν συνέβαινε αυτό στο παιδί του. Δεν ξέρουμε αν οι υπεύθυνοι που σχεδίασαν, επέτρεψαν και υλοποίησαν αυτή τη συγχώνευση είχαν αυτό στο μυαλό τους. Το σίγουρο είναι ότι δημιούργησαν μαθητές δύο ταχυτήτων. Μαθητές που έχουν εύκολη πρόσβαση από και προς το σχολείο τους και μαθητές των οποίων το σχολικό ωράριο διαρκεί περισσότερες ώρες. Έχει δημιουργηθεί μια ανισότητα που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους γονείς, οι οποίοι και ψάχνουν να βρουν άλλες λύσεις για τη μόρφωση των παιδιών τους. Άραγε οι μαθητές αυτοί πόσο θα εκτιμήσουν ένα σχολείο που δεν τους διευκολύνει, αλλά τους δυσκολεύει την καθημερινή τους ζωή;
Νομίζουμε πως οι υπεύθυνοι πρέπει να σκεφτούν σοβαρά με ποιο τρόπο θα άρουν την ανισότητα. Πρέπει να διευκολύνουν την πρόσβαση στο σχολείο. Απ’ ότι φαίνεται τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ με τα τρέχοντα δρομολόγια δεν είναι αρκετά. Μήπως θα πρέπει να ακολουθηθεί κάποια άλλη μέθοδος μεταφοράς των μαθητών; Μήπως θα ήταν προτιμότερο, τελικά, να παραμείνουν τα σχολεία ως είχαν προσθέτοντας έναν δάσκαλο ακόμη στο σχολείο του Ομολίου; Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει η εξέλιξη των γεγονότων. Δεν πρόκειται για τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, αλλά για παιδιά σκληρά φορολογουμένων Ελλήνων πολιτών, που δεν αφήνουν τους τόπους τους να ερημώσουν και αγωνίζονται να τους κρατήσουν ζωντανούς. Επίσης, πρέπει να διευκολυνθεί η επιστροφή των παιδιών το μεσημέρι στα σπίτια τους λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν σχολάνε όλες οι τάξεις τις ίδιες ώρες.
Ο προϊστάμενος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Σακελαρίου, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, συμφώνησε πως πρέπει τα παιδιά να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στο σχολείο τους, ενώ η διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Στομίου μας κατέδειξε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά κατά την επιστροφή στο σπίτι τους.
Πολλοί γονείς παραπονιούνται ότι τα παιδιά διανύουν πολλά χιλιόμετρα με τα λεωφορεία, κουράζονται και ταλαιπωρούνται.
Σίγουρα η χώρα μας διανύει μια περίοδο που πρέπει να μειώνει τα κόστη λειτουργίας του κράτους, ίσως ακόμη κι αυτά της εκπαίδευσης. Όμως, κλείνοντας δυο σχολεία σε μια δημοτική ενότητα, δηλαδή το 50%, οι αλυσιδωτές συνέπειες μήπως αυξάνουν το κόστος και δεν το μειώνουν; Κι αν πραγματικά αποδεχτούμε ότι αυτό που έγινε, έγινε για την καλύτερη ποιότητα στην παιδεία και όχι για τη μείωση του κόστους, μήπως τελικά καταλήγει στο αντίθετο αποτέλεσμα εξαιτίας της δημιουργίας μαθητών δύο ταχυτήτων ή ακόμη εξαιτίας της αρνητικής στάσης των ίδιων των παιδιών και των γονιών τους απέναντι σε ένα σχολείο που, αντί να τους βοηθάει, τους ταλαιπωρεί;
Ως δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου Αγιάς, αισθανόμαστε την υποχρέωση να προωθήσουμε την προσπάθεια των γονέων και να αγωνιστούμε για την ισότιμη μεταχείριση όλων των δημοτών».
