Του Κ. Γκιάστα
Φωτ. Β. Ντάμπλης
Στο ένα χέρι το λουκάνικο. Στο άλλο μια σακούλα με κάλτσες και ασταμάτητες βόλτες. Πάνω για τους χαλβάδες, κάτω για το λούνα - παρκ. Αριστερά στις κουβέρτες, δεξιά στα μπρίκια. Και όλα γύρω – γύρω από το... χρήμα.
Ένα μικρό «χρηματιστήριο» το Παζάρι της Λάρισας που επίσημα άνοιξε τις πόρτες του χθες αλλά ήδη οι «μετοχές» του κατέγραψαν μια πτωτική πορεία. Αυτό τουλάχιστον διαπιστώσαμε σε συνομιλίες που είχαμε με τους επιχειρηματίες της φετινής διοργάνωσης.
Η πρώτη εικόνα που αποδεικνύει σημάδια πτώσης ενδιαφέροντος σε σχέση με άλλες χρονιές είναι ο αυξημένος αριθμός των κενών σημείων.
Κι αυτό είναι το πρώτο που θίγει στην κουβέντα μας ο έμπορος ρούχων Παναγιώτης Κίτσας: «Λείπουν οι μεγάλοι έμποροι που έρχονταν με τα φορτηγά και ξεφόρτωναν όλο το εμπόρευμα και καλές μάρκες. Τώρα βλέπεις πολλούς Κινέζους. Αν δεν έχεις καλούς γείτονες στο εμπόριο είναι άσχημα τα πράγματα. Ακόμα χειρότερα να μην έχεις καθόλου και να είσαι δίπλα από άδεια παράγκα. Έχει πέσει το ενδιαφέρον», λέει και του ζητάμε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Πάντα εμείς στήναμε πριν την επίσημη έναρξη του παζαριού. Το ίδιο κάναμε και τώρα. Μια ημέρα πριν την πρεμιέρα έχουμε τζίρο 60% λιγότερο σε σχέση με πέρυσι. Η Νεάπολη τα πρώτα τρία χρόνια ως παζάρι πήγαινε από το καλό στο καλύτερο. Τώρα όμως...».
Απέναντί του βρίσκεται ο νεαρός Αποστόλης με ελληνικά όπως διαφημίζει προϊόντα παιδικής ενδυμασίας με δική του βιοτεχνία. «Μέχρι και πριν από τρία χρόνια ο κόσμος ψώνιζε κανονικά. Τώρα βλέπεις τις μαμάδες να παίρνουν μόνο ένα κομμάτι. Αυτό λέει πολλά».
Στο παζάρι η τσίκνα είναι ιδιαίτερη και έντονη. Κάποιους τους απωθεί. Εμάς πάντως μας «τράβηξε» και μας έβγαλε στον πάγκο της κ. Μαρίας. Είχε ένα αρνί, κεμπάπ και ένα γουρούνι στη σούβλα. Καμιά δεκαριά κοτόπουλα, ζεστά λουκάνικα και σουβλάκια. Της ζητήσαμε να κάνει μια σύγκριση με άλλα χρόνια: «Είχα 8 γουρούνια και έφευγαν όλα. Την πρώτη ημέρα (σ.σ. Τρίτη) έβαλα ένα γουρούνι και δεν έφυγε». Τη ρωτήσαμε μήπως το έχει βάλει ακριβά, για να μας απαντήσει: «Στη Λάρισα το δίνω το πακέτο 25 ευρώ. Στα Τρίκαλα το δίνω 18. Ξέρεις όμως πως το Παζάρι της Λάρισας είναι το πιο ακριβό στην Ελλάδα. Εγώ γυρνούσα και τα 22 παζάρια στην Ελλάδα αλλά αυτό που γίνεται με το ρεύμα εδώ είναι απαγορευτικό και μας αναγκάζει να πουλάμε ακριβά».
Δίπλα μας μια οικογένεια που κάνει βόλτα: «Κοίτα αυτούς. Ένα σουβλάκι θα δώσουν στα παιδιά και αυτό στο χέρι. Η μάνα και ο πατέρας δεν θα πάρουν» και έχει δίκιο.
Από τα ψητά βρεθήκαμε στο λούνα - παρκ. Εκεί σκεφτόμαστε είναι η διασκέδαση. Κάπως καλύτερα, αλλά φεύ... «Μια οικογένεια με 2 παιδιά μέχρι το 2006 χαλούσε και πενήντα ευρώ στα παιχνίδια. Τώρα λένε στα παιδιά τους πάρτε μια μάρκα και διαλέξτε ένα παιχνίδι. Η πρώτη μέρα ήταν απογοητευτική στη Λάρισα. Σε σχέση με πέρυσι τουλάχιστον 60% κάτω. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να κρατήσει ο καιρός», υπογραμμίζει ο Κώστας που είναι εργολάβος στον χώρο.
Παντού τα ίδια. Κατήφεια και προβληματισμός για την ακρίβεια. Στο ρεύμα, στα ενοίκια. Αναθεματίζουν όλοι την κρίση. Το γλυκό το αφήσαμε για το τέλος. Στάση για χαλβά. Η κ. Νόνη είναι από 8 χρονών στα παζάρια: «60 ολόκληρα χρόνια. Πίστευα πως η χειρότερη χρονιά ήταν η προπέρσινη. Μα φέτος είμαστε ήδη στο ¼ του τζίρου που είχαμε πέρυσι στην αντίστοιχη μέρα. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Τον βλέπεις τον κόσμο φοβισμένο. Διαλέγει 3-5 ευρώ χαλβά με το ζόρι και φεύγει. Χρειάζεται όλοι να βοηθήσουμε. Το ρεύμα να μην είναι τόσο ακριβό, τα ενοίκια το ίδιο, οι δημοπρασίες να γίνονται σε σωστό χρόνο. Όλα παίζουν ρόλο».
Με πτώση έκλεισε κατά την πρώτη ημέρα το «χρηματιστήριο» του Παζαριού στη Λάρισα. Υπάρχουν άραγε ελπίδες για διορθωτικές κινήσεις;
