οι γονείς των μαθητών των Εκπαιδευτηρίων με επιστολή τους στην υπουργό Παιδείας με αφορμή τις δηλώσεις της υφυπουργού, Ζέττας Μακρή, και ζητούν δίκαιη λύση για το πρόβλημα που υφίσταται με το σχολείο.
Όπως αναφέρουν στην επιστολή τους: «Χθες το μεσημέρι σε συνέντευξη που παραχώρησε η κα Μακρή σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό δήλωσε πως θεωρεί «δικαιολογημένο το ενδιαφέρον των γονέων για τις εξελίξεις» και πως υπάρχει το αντίστοιχο «ενδιαφέρον, έννοια, αγωνία και ευθύνη από τη μεριά του Υπουργείου για τις σχολικές μονάδες, οι οποίες δεν δημιουργούνε θέματα για τα παιδιά». Η κα Υφυπουργός συνέχισε λέγοντας πως η απόφασή της «βασίζεται σε κατηγορηματικές και επανειλημμένες γνωματεύσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες ότι δεν είναι ασφαλής η περαιτέρω λειτουργία του σχολείου» και επισήμανε πως η δικαιοσύνη θα αποφανθεί αν η απόφαση «είναι αναιτιολόγητη, αν οι υπηρεσίες του Υπουργείου έπραξαν σωστά το καθήκον τους ή αν υπάρχουν στοιχεία που δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν». Έκλεισε λέγοντας πως η ίδια έπραξε «αυτά που πρέπει», πως «η δικαιοσύνη θα κρίνει αν είναι σωστά» και πως «με πολή χαρά θα ακούσει ότι οι υπηρεσίες δεν έκριναν σωστά και ότι όλα αυτά δεν ισχύουν». Δεν παρέλειψε, τέλος, να αναφερθεί και στην από 26-8-2022 προσωρινή διαταγή του προέδρου του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία διατάχτηκε ως κατάλληλο μέτρο η συνέχιση των εγγραφών των μαθητών μέχρι την έναρξη της σχολικής χρονιάς, καθώς και κάθε άλλης συναφούς διοικητικής διαδικασίας που αποσκοπεί στη λειτουργία των Εκπαιδευτηρίων Ράπτου κατά το σχολικό έτος που ξεκινά.
Κυρία Υπουργέ, αναφερόμαστε με λεπτομέρεια στις δηλώσεις της κυρίας Μακρή, καθώς είναι η πρώτη και μοναδική έως τώρα φορά που είχαμε δημόσια τοποθέτηση αρμόδιου επί του θέματος. Πριν από περίπου έναν μήνα αιφνιδίως ενημερωθήκαμε για την έκδοση και δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των Υπουργικών Αποφάσεων ανάκλησης των αδειών λειτουργίας του Δημοτικού και του Λυκείου και έκτοτε, παρόλη την επίμονη προσπάθειά μας για παροχή εξηγήσεων, προσπάθεια που μάλιστα συμπεριελάμβανε δημοσιοποίηση ανοιχτής επιστολής υποστήριξης της λειτουργίας του σχολείου που συνυπέγραψαν πάνω από 1.200 γονείς, εκπαιδευτικοί, απόφοιτοι και φίλοι του σχολείου (και κοινοποιήθηκε και σε εσάς), δεν είχαμε καμία απολύτως ανταπόκριση. Από την πλευρά της διοίκησης του σχολείου έχουμε λάβει τη ρητή διαβεβαίωση ότι τα κτιριολογικά ζητήματα που οδήγησαν στην απόφαση ανάκλησης της άδειας έχουν ήδη επιλυθεί και δεν αποτελούν ουσιαστικό λόγο ανησυχίας για την ασφάλεια των μαθητών, δηλαδή των παιδιών μας. Η χθεσινή τοποθέτηση όμως της κας Μακρή, έναν σχεδόν μήνα μετά την απόφαση και λίγες μόνο μέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, έρχεται να επιτείνει την αγωνία μας και την ανησυχία μας, καθώς παραπέμπει σε αποφάσεις της δικαιοσύνης που μένει να ληφθούν, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία του ζητήματος και απλώς να δηλώνει ότι θα είναι χαρά της αν τελικά «όλα αυτά» δεν ισχύουν (αν τελικά δηλαδή κάνει λάθος). Η χαρά σίγουρα θα είναι των παιδιών και η ανακούφιση δική μας (των γονέων), αν αυτό συμβεί και έρθει να δώσει τέλος σε αυτήν την εξαιρετικά ψυχοφθόρο περιπέτειά μας. Ακόμη και αν δεν εξηγηθεί ποτέ ο λόγος του λάθους. Το ερώτημα είναι πόσο μπορούμε ακόμα να περιμένουμε την απάντηση πριν χαθεί η χρονιά;
Κυρία Υπουργέ, πρώτοι εμείς επιθυμούμε και απαιτούμε τα παιδιά μας, αλλά και όλοι οι μαθητές, να βρίσκονται σε ένα ασφαλές σχολικό περιβάλλον και όχι μόνο κατανοούμε, αλλά και υποστηρίζουμε κάθε ενέργεια της Πολιτείας που αποσκοπεί σε αυτό. Όταν όμως φαίνεται ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος, καθώς κανείς δεν αντέκρουσε δημοσίως τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης του σχολείου περί της ασφάλειας των μαθητών και όταν το ίδιο το Υπουργείο προτίθεται να επανεξετάσει τον επικαιροποιημένο φάκελο (αποδεχόμενο τη σοβαρή πιθανότητα με την επανεξέταση να διαπιστωθεί ότι δικαιολογείται η άρση της απόφασης ανάκλησης της άδειας), είναι καταστροφικό να κλείσει το σχολείο. Το ερώτημα είναι πόσο μπορούμε ακόμα να περιμένουμε την απάντηση πριν χαθεί η χρονιά;
Κυρία Υπουργέ, δεν ζητούμε να υψωθούμε πάνω από την Πόλη παραβαίνοντας νόμους και κανόνες ή αποτελώντας εξαίρεση. Άλλωστε αυτό θα μας οδηγούσε εκτός Πόλης, θα χάναμε την Πόλη, όπως προειδοποιεί ο Χορός την Αντιγόνη. Ζητούμε όμως από την Πόλη, ζητούμε από εσάς, να σκύψετε πάνω στο πρόβλημά μας και με δίκαιο τρόπο να το λύσετε, προστατεύοντας τα παιδιά, προστατεύοντας την Πόλη.
Κυρία Υπουργέ, στις 12 Σεπτεμβρίου έχετε δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να συναντήσετε όλους τους μαθητές του σχολείου μας, συγκεντρωμένους στο προαύλιο του σχολείου μας, να δείτε από κοντά τα χαρούμενα (και ανυποψίαστα) πρόσωπά τους και να δώσετε τις ευχές σας για τη νέα σχολική χρονιά. Η δεύτερη είναι να τους συναντήσετε έναν-έναν ξεχωριστά, σκορπισμένους σε όλα τα σχολεία της πόλης και να εξηγήσετε σε έναν-έναν ξεχωριστά τον λόγο του ξεριζωμού του από το σχολείο του - κι αν η πραγματική πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία και στην παιδική μας ηλικία δεσπόζουσα σημασία έχει το σχολείο, τον λόγο του ξεριζωμού από την πατρίδα του. Τρίτη επιλογή, αυτή της αδιαφορίας, της σιωπής και της μη απάντησης (της όποιας απάντησης), δεν αρμόζει ούτε στη θέση σας, ούτε όμως όπως θεωρούμε στο προσωπικό σας ύφος και τον τρόπο που πολιτεύεστε.
Μετά τιμής, Οι γονείς των μαθητών
του Σχολείου Μ.Ν. Ράπτου».
