Ο προαύλειος χώρος του σχολείου της Ερέτριας κατακλύστηκε από κόσμο, όπως και από πρώην εργαζόμενους των μεταλλείων, ήταν μια συγκινητική βραδιά, αφού είχαν την ευκαιρία να ανταμώσουν και να θυμηθούν τα παλιά, μετά από πολλά χρόνια.
Στην αρχή ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ηλίας Γιαννακός, στον σύντομο χαιρετισμό, καλωσόρισε και ευχαρίστησε όλους όσοι παρευρέθηκαν, αναφέρθηκε στη μεγάλη οικονομική προσφορά των μεταλλείων στην ανάπτυξη της περιοχής, στον μαρασμό της περιοχής στη συνέχεια με το κλείσιμο, σημειώνοντας ότι η δημιουργία της σιδηροδρομικής γραμμής για το τρενάκι είχε ως αποτέλεσμα να ανακαλυφθεί ο αρχαιολογικός χώρος στη θέση Τσαγκλί Μαγούλα και με πολύ αξιόλογα ευρήματα. Τέλος, πρότεινε τη δημιουργία ενός μεταλλευτικού μουσείου, ώστε να διασωθεί όλη η κληρονομιά τους. Ευχαρίστησε τον κ. Ανέστη Χατζηευφραμίδη, πρόεδρο της Κοινότητας Ερετρίας για την αμέριστη βοήθειά του στην εκδήλωση.
Η ομιλήτρια κ. Βασιλική Βαρακλιώτου στην εισήγησή της ανέφερε ότι η λειτουργία των μεταλλείων ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας από την οικογένεια Αποστολίδη και ότι γινόταν εξόρυξη του μεταλλεύματος χρωμίτη. Ο χρωμίτης Ερέτριας ήταν πολύ καλής ποιότητας και εξάγονταν σε Γερμανία, Αγγλία και Γαλλία. Η ετήσια παραγωγή στα έτη 1960 -1970 ήταν 20.000 με 40.000 τόνοι. Η εξόρυξη γίνονταν βαθιά στις γαλαρίες (τούνελ) μια πολύ δύσκολη εργασία, αλλά υπήρχαν και γυναίκες που εργάζονταν στην επιφάνεια στη διαλογή. Στην αρχή οι μεταλλωρύχοι εργάζονταν στα υπόγεια με τις λάμπες ασετιλίνης, αλλά μετά αργότερα ήρθε το ηλεκτρικό, οι ειδικότητες ήσαν: ξυλοδέτες, πιστολαδόροι, γομωτές, μιναδόροι, μπαζαδόροι, βιντζαδόροι, συντηρητές, γεωτρυπανιστές κ.λπ. Ανέφερε ακόμα ότι οι ξυλοδέτες ήταν άριστοι τεχνίτες, ότι τα γενικά μεταλλεία δεν είχαν ατυχήματα, παρά μόνο δύο θανατηφόρα, το ένα οφείλονταν στο σπάσιμο του συρματόσχοινου από το βίντσι και το άλλο δεν πρόλαβε ο εργαζόμενος να αφήσει άμεσα τη θέση εργασίας του. Τα μεταλλεία λειτούργησαν μέχρι τα μέσα της 10ετίας του 1990, ενώ σήμερα ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ.
Την εκδήλωση τίμησαν με τη παρουσία τους και μίλησαν και οι εξής:
Ο κ. Αλέξανδρος Βέργος, μεταλλειολόγος και διευθυντής των μεταλλείων, στην πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του, μίλησε για τα προβλήματα της λειτουργίας των μεταλλείων και επισήμανε ότι δεν έπρεπε να κλείσουν, αφού είχαν οριοθετηθεί νέα μεταλλεύματα – κοιτάσματα για ακόμα 20-30 χρόνια και ότι ήταν το καλύτερο μετάλλευμα. Επίσης, τόνισε ότι η μεγαλύτερη ζημιά ήταν ότι με το κλείσιμο εργαζόμενοι άριστα εκπαιδευμένοι έμειναν άνεργοι με ό,τι σημαίνει αυτό για την οικονομία της ευρύτερης περιοχής, αλλά και για την εθνική. Επίσης ανέφερε ότι κατά την άποψή του, αν ενδιαφέρονταν περισσότερο οι τότε τοπικοί φορείς, βουλευτές κ.λπ., θεωρεί ότι δεν θα έκλειναν.
Ο κ. Γεώργιος Αντώνογλου, πρώην δήμαρχος Ζαγοράς, ο πατέρας του οποίου διετέλεσε επί σειρά ετών διευθυντής στα μεταλλεία και όπως ανέφερε συνιδιοκτήτες τότε η οικογένειά του στα μεταλλεία, με την οικογένεια Αποστολίδη. Για να τονίσει την άριστη ποιότητα του μεταλλεύματος, ανέφερε ότι ο Τσαγκλί χρωμίτης είχε ειδικό όνομα ως μετάλλευμα και μάλιστα όταν επισκέφτηκε στη Γερμανία τη βιομηχανία που το επεξεργάζονταν στην είσοδο υπήρχε επιγραφή με την επωνυμία «Τσαγκλ».
Ο Γεώργιος Ρουσσόπουλος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, διάβασε απόσπασμα από το μυθιστόρημά του «HOREXREGINA», στο οποίο ένα κεφάλαιο είναι αφιερωμένο «στο ορυχείο του Τσαγκλί».
Επίσης στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Φαρσάλων κ. Κωνσταντίνος Δαμιανός, ο οποίος στον σύντομο χαιρετισμό ευχαρίστησε τον Σύλλογο, ο πρόεδρος της Κοινότητας Ερέτριας Ανέστης Χατζηευφραιμίδης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Φαρσάλων κ. Κων/νος Μπρόζος και Γιάννης Τριάντης, από τον Σύλλογο Φαρσαλινών της Αθήνας ο Απόστολος Μπαράτσης, ιδιοκτήτης της Chromel Alloys, ο κ. Κώστας Σπανός εκδότης του Θεσσαλικού Ημερολογίου, καθώς επίσης και πολλά μέλη από τους ενεργούς πολίτες Φαρσάλων.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε πλούσιο φωτογραφικό υλικό και έκανε αίσθηση, όπως και το βίντεο για το τρενάκι των μεταλλείων.