Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αναλυτικά, για το κρίσιμο αυτό ζήτημα, επισημαίνονται τα εξής :
«Η γνώση της ιστορίας ενός τόπου, από τους ίδιους τους μελλοντικούς πολίτες του, είναι σημαντική παράμετρος της ιστορικής διδαχής, ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, υπό την έντονη απειλή της πολιτισμικής αλλοτρίωσης και ισοπέδωσης, καθώς οι οικονομικές και κοινωνικές δομές επηρεάζουν τις συνήθειες και τις συμπεριφορές των τοπικών κοινωνιών.
Η Τοπική Ιστορία δεν πρέπει να παραμένει μόνο αντικείμενο επιστημονικής έρευνας, αλλά μπορεί να διδάσκεται και στο σχολείο, αφού δεν αποτελεί απλώς αφετηρία γνώσης, αλλά κάτι το ζωτικό, το οποίο συμβάλλει σε μια καλύτερη ιστορική κατανόηση, όχι μόνο του τοπικού, αλλά και του γενικού.
Η ενασχόληση των μαθητών/τριών με θέματα Τοπικής Ιστορίας, βοηθά στο να συνειδητοποιήσουν τις επιρροές που ασκεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στο περιβάλλον και να εκτιμήσουν την αξία και την ποιότητα του τοπικού, φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Να αναπτύξουν κριτική στάση και ερευνητική διάθεση για ζητήματα της τοπικής κοινωνίας. Να γνωρίσουν την ιστορία του τόπου τους, να την εκτιμήσουν και να την εντάξουν στη Γενική Ιστορία. Να έρθουν σε επαφή με ιστορικά στοιχεία, ερευνήσιμα και προσιτά. Να εθιστούν στην παρατήρηση και στην έρευνα συγκεκριμένων ιστορικών χώρων. Να ασκηθούν στη διαθεματική προσέγγιση θεμάτων της Τοπικής Ιστορίας και να ευαισθητοποιηθούν σχετικά με προβλήματα της τοπικής κοινωνίας. Επιπλέον, η διδακτική προσφορά της τοπικής ιστορίας στην εκπαίδευση, με συγκεκριμένο παιδαγωγικό σκεπτικό και σύγχρονη ερευνητική μεθοδολογία, θα ενισχύσει το μάθημα της σχολικής ιστορίας και θα συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της γενικής ιστορίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ρωτάμε την αρμόδια Υπουργό εάν προτίθεται να προχωρήσει σε μια ουσιαστική παρέμβαση, ώστε το μάθημα της τοπικής ιστορίας να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί, εντασσόμενο στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των Σχολείων της χώρας, ως μια πρωτοβουλία που θα δημιουργήσει μια νέα ισχυρή κουλτούρα διασύνδεσης των παιδιών μας, με τον τόπο μας».