Με μαραθώνια δυναμική αντιφασιστική πορεία, που κράτησε πάνω από μια ώρα στους δρόμους της Λάρισας και είχε μεγάλο όγκο και παλμό, οι διαδηλωτές εκδήλωσαν σήμερα το απόγευμα την οργή τους για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013. Τον κύριο όγκο της πορείας, αποτελούσαν οι αντιεξουσιαστές και είχαν τεθεί επικεφαλής. Ακολουθούσαν μικρότερα μπλοκ με πανό, της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Λάρισας, της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, της Λαϊκής Αντίστασης Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί», «Οργή και λύσσα για τον Παύλο Φύσσα», «ούτε ΔΝΤ, ούτε και Ε. Ε. πάρε την κατάσταση στα χέρια σου λαέ», επίσης συνθήματα κατά του Μιχαλολιάκου και του Κασιαδιάρη και κατά της ΕΛΑΣ.
Σε προκήρυξη που μοίραζαν οι αντιεξουσιαστές αναφέρονταν και τα εξής: «…Το κράτος αδυνατώντας να συγκαλύψει και αυτή τη δολοφονία, με δεδομένη την κοινωνική αντίδραση ξεκίνησε διώξεις των συνεργών του Ρουπακιά για την δολοφονία. Καθώς ο Π.Φ. ήταν «έλληνας» ραπερ και όχι ένας «τυχαίος μετανάστης», μιας και στην συνείδηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας υποτιμάται η ζωή του δεύτερου, συνέχισαν «φτάνοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο». Συνέλαβαν κάποια «μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης». Η μεταχείριση ωστόσο του κράτους προς τους φασίστες (συνθήκες κράτησης, προνόμια μέσα στη φυλακή) δεν θυμίζει καθόλου τον τρόπο που αντιμετωπίζει συνήθως τους πραγματικούς εχθρούς του, αλλά περισσότερο τους φίλους.
Αυτή η δίωξη είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει σκοπό να «πατάξει τον φασισμό» αλλά να τονώσει το αντισυστημικό του προσωπείο που σιγά σιγά κατέρρεε από μέσα αντιπληροφόρησης που γνωστοποιούσαν τις σχέσεις των νεοναζί με το κράτος και μεγάλους επιχειρηματίες. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση αυτοπαρουσιάζεται σαν σωτήρας η οποία θα διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη, αντιμετωπίζοντας εκείνους που αποκλίνουν από το δημοκρατικό τόξο (τα «δύο άκρα» δηλαδή) και όσους «περισσεύουν»…
Τη στιγμή που το νομοσχέδιο για τις νέες φυλακές-κολαστήρια, οι οποίες αποτελούν ισόβια απομόνωση, ψηφίστηκε και οι μεταγωγές αγωνιστών ξεκινούν, η ευνοϊκή προς αυτούς μεταχείριση συνεχίζεται. Το περιβόητο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, με τις τελευταίες αλλαγές που θέλουν να κάνουν, μετατρέπει τις κακουργηματικού τύπου κατηγορίες για τους χρυσαυγίτες σε πλημμελήματα αφήνοντάς τους ελεύθερους μόλις τελειώσει η δίκη τους. Η παρουσία του Ηλιόπουλου ως εκλεγμένου δημοτικού σύμβουλου και λίγων φασιστών στην ορκωμοσία του, κάνει σαφές πως ο φασισμός υπάρχει ακόμα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας και πως αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει με φυλακίσεις κάποιων εκφραστών του. Για εμάς ο αντιφασιστικός αγώνας δεν είναι κοινοβουλευτικό ζήτημα ούτε τελειώνει με νομοσχέδια. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι η άμυνα των «από τα κάτω» στην επίθεση του καπιταλισμού, είναι οι λύσεις στα προβλήματα που δημιουργεί το ίδιο το σύστημα και είναι άμεσα συνδεδεμένος με την επανάσταση και την κατάργηση της κάθε μορφής εξουσίας, εκμετάλλευσης και κοινωνικού διαχωρισμού που γεννά τον φασισμό.»
Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Ταχυδρομείου και πέρασε από τις οδούς Παναγούλη, Κύπρου, 28ης Οκτωβρίου, Μανδηλαρά, Ανθ. Γαζή, Λογιωτάτου, Καραθάνου, Θέτιδος και κατέληξε στην κεντρική πλατεία, όπου και διαλύθηκε. Όλο αυτό το διάστημα επιτηρούνταν, από αστυνομικές δυνάμεις.
Ε. Ρ.
