«Ο Οικουμενικός Πατριάρχης γράφει ιστορία!»

ΟΜΙΛΙΑ ΜΑΞΙΜΟΥ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΟ ΑΠΘ

«Επί πάνω από τρεις δεκαετίες, σε συνθήκες αντίξοες, με σωφροσύνη, οξυδέρκεια, αποφασιστικότητα και επιμονή, με απαράμιλλη εργατικότητα και αφοσίωση στο καθήκον, οικοδομεί σταθερά το κύρος της Οικουμενικής Ορθοδοξίας. Με τη σοφή ποιμαντορία του πέτυχε το φαινομενικά

ακατόρθωτο πριν μερικές δεκαετίες, να καταστήσει το Φανάρι κεντρικό σημείο αναφοράς της διεθνούς σκηνής. Να ακούγεται ο λόγος της Ορθοδοξίας παγκοσμίως και κάθε νέα πρόκληση, κάθε νέα απειλή να μετατρέπεται σε ευκαιρία για επίλυση προβλημάτων, σε άλμα προς τα εμπρός. Τα εμπόδια και οι δυσκολίες γίνονται κλίμακες για να ανεβεί η Οικουμενική Ορθοδοξία υψηλότερα». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, μιλώντας από το βήμα του Διεθνούς Συνεδρίου «Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Τριάντα χρόνια διακονίας», που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων (1991-2021) από την ενθρόνισή του.
Στην εισήγησή του, που είχε θέμα «Στα βήματα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη Μικρά Ασία. Οι Λειτουργίες στις εκκλησίες όπου οι καμπάνες σίγησαν το 1922», ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «στη Μικρά Ασία κτυπούσε πάντοτε η καρδιά της Ορθοδοξίας, με την Κωνσταντινούπολη κέντρο της Οικουμένης και κέντρο της Οικουμενικής Ορθοδοξίας. Μετά το 1922, όμως, και με την ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε, η χριστιανοσύνη σίγησε στη μικρασιατική ενδοχώρα. Αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα θέλησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να αλλάξει, σε πείσμα των αντιξοοτήτων και της λήθης, που απειλεί πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο τον σύγχρονο άνθρωπο. Χωρίς να λογαριάζει κόπο, αποστάσεις, κινδύνους, ταξίδεψε σε περιοχές αγαπημένες. Λειτούργησε σε ιερά κλειστά από τα χρόνια της φρίκης, έφερε πάλι την ελπίδα σε ό,τι θεωρήσαμε ότι ανήκε στο παρελθόν. Ιδιαιτέρως, εμείς που καταγόμαστε από τα άγια χώματα των αλησμόνητων πατρίδων της καθ’ ημάς Ανατολής, αισθανόμαστε βαθύτατη ευγνωμοσύνη για τις αναλαμπές των εκκλησιών μας έπειτα από πολλές δεκαετίες σιωπής και αδιαφορίας». Ο επικεφαλής της ΔΣΟ χαρακτήρισε τον Οικουμενικό Πατριάρχη «σπάνια προσωπικότητα, μεγάλη εκκλησιαστική μορφή, ηγετική φυσιογνωμία του Γένους, έναν άνδρα που είμαστε βέβαιοι ότι γράφει ιστορία».