διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα Άγγελος Αντωνόπουλος. Στην έκθεση που θα εγκαινιαστεί σήμερα στις 11 το πρωί, ο Άγγελος Αντωνόπουλος «συμπράττει» με τον συνάδελφό του καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Μιχάλη Μανουσάκη και παρουσιάζουν τη μνημονευτική, αναχρονιστική έκθεση: Σχεδόν Παράλληλα ΙΙ – η συνέχεια της κοινής τους πορείας μετά από έντεκα χρόνια, από φοιτητές έως δάσκαλοι σήμερα.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της γκαλερί: «Ταξιδεύοντας σε έναν φαντασιακό άχρονο τόπο γεμάτο αναφορές, βρισκόμαστε ανάμεσα σε εκείνον τον υπερρεαλισμό του Rene Magritte, τη γραμμική αφαίρεση της ζωγραφικής του 20ού αιώνα και τον μινιμαλισμό. Ο Μιχάλης Μανουσάκης με τον πλούτο από την κληρονομιά της μετά-πρωτοπορίας, μας μεταφέρει σε ένα σύγχρονο, αλλά και ελληνικά επηρεασμένο αφήγημα.
Με την εννοιακή απεικόνιση του καμένου ηλιοβασιλέματος, τα ημιφωτισμένα άχρονα τοπία του, γίνονται μαγικά λυκόφωτα, που ο άνθρωπος ανήμπορος στη δίνη της πανσελήνου, υποτάσσεται στην αρχέγονη φύση του. Kάτι από την έξοδο του Αδάμ και της Εύας στον κήπο του Παραδείσου, όπως τον συνέλαβε ο προ-αναγεννησιακός Μαζάτσιο και η αισθητική μιας ματιάς που κρυφοκοιτάει μέσα από κλειδαρότρυπα ή μιας νοητής κάμερα Ομπ σκούρα, μας μεταφέρει σε μια ηδονοβλεπτική ξύλινη πραγματικότητα ονείρου.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης είναι ένας ερωτικός παραμυθάς με διαχρονικές ιδιότητες, ενώ σχεδόν παράλληλα ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ένας αλλότριος ακτινολόγος της βιολογίας της ψυχής και του νου. Με επιρροές νεονταντά και ελαφρώς κάτι από τον μεγάλο γυαλί του Ντυσάμπ, ο Α. Αντωνόπουλος δημιουργεί ένα αιώνιο πορτραίτο ταύτισης εαυτού. Ενός εαυτού άφυλου μα πανταχού παρόντος. Μιας αποκαρδιωμένης ψυχής, γεμάτης σκόνη και ζωή που αναγεννιέται, σαν ζουζούνι ή παράσιτο μέσα από τις στάχτες μιας άλλης ζωής. Σε ένα περιβάλλον που θυμίζει μουσείο βιολογικής ιστορίας, δημιουργεί ένα αφήγημα επιστημονικής φαντασίας που τρέχει γρήγορα, συμμερίζεται την ιστορία του κόσμου και μιλά για αυτά που έπονται. Ιδέες του μέλλοντος.
Ένα μνημόσυνο χαράς και εξέλιξης της μεταθανάτιας δραστηριότητας της ψυχής, που φεύγει από τα καθέκαστα και ψάχνει την Ιδεατή αλήθεια. Εκείνης της Ιδέας της μοναδικής απόλυτης αλήθειας που στοχάστηκε ο Πλάτωνας» καταλήγει η ανακοίνωση.
