Στην επιστολή τους, η οποία κοινοποιείται εξ άλλου στο Γραφείο του Πρωθυπουργού αλλά και στα πολιτικά κόμματα, επισημαίνουν μεταξύ άλλων πως η στάση του Υπουργείου δεν θίγει μόνο τους ίδιους, αλλά πρωτίστως θίγει τις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, για να επισημάνουν «αλίμονο σε μία κοινωνία όπου η ισότητα και η αξιοκρατία καταντούν κενό γράμμα. Αλίμονο σε μία κοινωνία που οι αρχές αυτές χάνουν την ουσία τους και αντικαθίστανται από δικονομικές προθεσμίες».
Συγκεκριμένα στην επιστολή επισημαίνεται:
«Μετά από χρόνια αγώνων, οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, ΑΣΕΠίτες του 2008, απευθυνόμαστε δημόσια στους αρμόδιους και στην κοινή γνώμη.
Αν και ήδη από το 2015 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το Σύνταγμα επέτασσε τον διορισμό μας, ακόμη και σήμερα παραμένουμε αδικαίωτοι. Με την 527/2015 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, κρίθηκε ότι το 40% των διορισμών στην εκπαίδευση, για σειρά ετών γινόταν σύμφωνα με αντισυνταγματικές διατάξεις. Η απόφαση ήταν καταπέλτης. Το ΣτΕ διαπίστωνε αναξιοκρατική πολυνομία χρόνων, με παράκαμψη του ΑΣΕΠ.
Το Υπουργείο όφειλε να καλέσει για διορισμό τους αντισυνταγματικώς παραληφθέντες, για να αποκατασταθεί η τόσο μεγάλης εμβέλειας παρανομία. Το Υπουργείο επικαλέστηκε διάφορα προσχήματα. Ανάμεσα σε αυτά, το πάγωμα των διορισμών στην εκπαίδευση. Παρ’ όλη την απόφαση του ΣτΕ, καταλήξαμε σε νέους δικαστικούς αγώνες, με το Υπουργείο να κρύβεται πίσω από νομικισμούς και δικονομικά ζητήματα. Για το Υπουργείο δεν αρκούσε ότι το ΣτΕ διαπίστωσε διαχρονική αντισυνταγματικότητα.
Μετά από πολυετή αγώνα, συνάδελφοί μας πέτυχαν νέες δικαστικές αποφάσεις. Ακόμη και αυτές όμως, δεν οδήγησαν στον διορισμό τους. Τελικά οι συνάδελφοι διορίστηκαν με διάταξη του 2019. Η νομοθετική διάταξη ψηφίστηκε με ευρύτατη διακομματική συναίνεση.
Και εδώ είναι που η αδικία επιτείνεται.
Όσοι απευθύνουμε την επιστολή, αν και έχουμε βαθμολογία υψηλότερη από τον τελευταίο διορισθέντα, παραμένουμε αδιόριστοι. Τούτο με το πρόσχημα ότι δεν μάθαμε εγκαίρως την απόφαση του ΣτΕ και δεν κινήσαμε εγκαίρως νέους δικαστικούς αγώνες!
Η στάση του Υπουργείου δεν θίγει μόνο εμάς. Πρωτίστως θίγει τις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας. Αλίμονο σε μία κοινωνία όπου η ισότητα και η αξιοκρατία καταντούν κενό γράμμα. Αλίμονο σε μία κοινωνία που οι αρχές αυτές χάνουν την ουσία τους και αντικαθίστανται από δικονομικές προθεσμίες.
Ο αγώνας για δικαίωση δεν είναι μόνο ζήτημα προσωπικό. Πάνω απ’ όλα είναι ζήτημα ηθικό. Είναι θέμα τάξης να μην παρακάμπτεται ο ΑΣΕΠ. Είναι θέμα τάξης να αποκαθίσταται η αξιοκρατία, ειδικά όταν το ίδιο το ΣτΕ έχει κρίνει ότι παραβιαζόταν σε ποσοστό άνω του 40%.
Η αργή απονομή της Δικαιοσύνης, σε συνδυασμό με το πάγωμα των διορισμών και την αναλγησία των Κυβερνήσεων, μας κόστισαν δέκα και πλέον έτη εργασίας. Τώρα που έχουν «ξεπαγώσει» οι διορισμοί και διαφημίζεται η επάνοδος στην κανονικότητα, το Υπουργείο έχει κάθε δυνατότητα να επανορθώσει αυτήν τη διαχρονική αδικία.
Ζητούμε συνάντηση με την Υπουργό. Είμαστε στη διάθεση της Κυβέρνησης να καταθέσουμε προτάσεις. Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουμε τον αγώνα μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα, καθώς το αίτημα για αξιοκρατία δεν αφορά μόνο εμάς. Αφορά την ποιότητα της χώρας».
Γ.Π.