(σ.σ. εταιρείας franchise) στη Λάρισα παρείχε υπηρεσίες ...καλλυντικής λεύκανσης δοντιών.
Η 23χρονη κηρύχθηκε αθώα «ελλείψει δόλου», αλλά ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Λάρισας, έπειτα από πρωτοβουλία του, παραπέμφθηκε η υπόθεση στη Δικαιοσύνη, πέτυχε να αποσαφηνιστεί το νομικό καθεστώς ως προς το ποιος μπορεί να παράσχει τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Αφού το ασαφές νομικό πλαίσιο έδινε τη δυνατότητα σε εταιρείες - αλυσίδες να διαφημίζουν μάλιστα ως «πρωτοποριακή» και «επαναστατική» μια «νέα μέθοδο καλλυντικής λεύκανσης δοντιών». Μάλιστα στην περίπτωση της Λάρισας, η 23χρονη θέλοντας να επενδύσει ανοίγοντας μια δική της επιχείρηση διαπίστωσε εκ των υστέρων και αφού νωρίτερα δαπάνησε δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ότι προέκυψε νομικό ζήτημα σχετικά με τη δυνατότητα παροχής τέτοιων υπηρεσιών από μη οδοντιάτρους, ζήτημα για το οποίο βρέθηκε κατηγορούμενη.
Νομικό κενό που διαιωνιζόταν ενόσω πολίτες τύγχαναν ανάλογων υπηρεσιών, τις οποίες επέλεξαν ενδεχομένως και με οικονομικό κριτήριο. Η αδράνεια μάλιστα του Υπουργείου Υγείας, όπως επισημάνθηκε στην ακροαματική διαδικασία, είναι χαρακτηριστική, αφού σε ερώτημα που υπέβαλε η Διεύθυνση Υγείας της Περιφέρειας Θεσσαλίας το 2017, ενώ δηλαδή βρισκόταν σε εξέλιξη η διερεύνηση της υπόθεσης, η απάντηση δόθηκε το ...2020.
Σε έγγραφο του Υπουργείου υπογραμμίζεται ότι «η λεύκανση αποτελεί καθαρά οδοντιατρική θεραπευτική πράξη και επιβάλλεται να εκτελείται μόνο από οδοντιάτρους, με βεβαίωση άσκησης οδοντιατρικού επαγγέλματος σε νόμιμα αδειοδοτημένες οδοντιατρικές εγκαταστάσεις».
Απάντηση που δόθηκε όταν η 23χρονη είχε από τριετίας κλείσει το κατάστημα, έχοντας διαπιστώσει πρόβλημα καταθέτοντας μάλιστα και αγωγή σε βάρος της μητρικής εταιρείας, αφού βεβαίως νωρίτερα στο διάστημα της λειτουργίας παρείχε τις επίμαχες υπηρεσίες.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΟΥ
Στην έρευνα που έγινε στο κατάστημα της 23χρονης, μετά την καταγγελία του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας στις 28/9/2016, αλλά και στις ενέργειες που ακολούθησαν για να αποσαφηνιστεί το καθεστώς, αναφέρθηκε εκτενώς στην κατάθεσή του στέλεχος της Διεύθυνσης Υγείας της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Όπως αναλυτικά παρουσίασε τις θέσεις του κλάδου, ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας, Ευστ. Κουτσογιάννης, τονίζοντας με έμφαση ότι «η λεύκανση αποτελεί αποκλειστικά και μόνο οδοντιατρική πράξη, τα υπόλοιπα είναι πλάνη». Πρόσθεσε, επίσης, ότι «εμείς καταφύγαμε στη δικαιοσύνη», καθώς «θεωρήσαμε ότι είναι αντιποίηση οδοντιατρικού επαγγέλματος, η λεύκανση δεν είναι καλλωπισμός ή αισθητική παρέμβαση, αλλά είναι οδοντιατρική πράξη».
Στις ενέργειες του ΟΣΛ, μετά από καταγγελίες Λαρισαίων οδοντιάτρων, αναφέρθηκε επίσης με την κατάθεσή του μέλος του τότε Δ.Σ. του Οδοντιατρικού Συλλόγου, με το Δικαστήριο να εστιάζει στην καλλυντική γέλη (gel) λεύκανσης που χρησιμοποιούνταν στο κατάστημα και στην περιεκτικότητα υπεροξειδίου του υδρογόνου, στην προβλεπόμενη περιεκτικότητα με αφορμή Οδηγία, όπως και στην εφαρμογή ειδικής λυχνίας LED.
Οι μάρτυρες οδοντίατροι υπογράμμισαν τα τηρούμενα μέτρα στα Οδοντιατρεία προκειμένου να μην προκαλούνται βλάβες στη στοματική κοιλότητα.
Άλλη μάρτυρας κατέθεσε πως «ενδιαφερόμουν να κάνω λεύκανση, οπότε πήγα στο κατάστημα και πλήρωσα 60 ευρώ για 20 λεπτά» και τέλος, μάρτυρας υπεράσπισης κατέθεσε επίσης ότι, στο ίδιο κατάστημα, «έκανα λεύκανση και δεν είχα παρενέργειες».
«ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΩ»
Η 23χρονη στην απολογία της τόνισε πως «το 2016 ενδιαφερόμουν να δραστηριοποιηθώ επαγγελματικά στη Λάρισα και μου κέντρισε το ενδιαφέρον η καλλυντική λεύκανση δοντιών».
Από την επίσκεψη στη μητρική εταιρεία στην Αθήνα και «προτού υπογράψω τη σύμβαση, με διαβεβαίωσαν ότι κατά την παροχή υπηρεσιών δεν χρειάζεται οδοντίατρος, ούτε είναι οδοντιατρική πράξη, ενώ μου έδειξαν και τη σχετική Οδηγία» για την περιεκτικότητα υπεροξειδίου του υδρογόνου στη γέλη πως «είναι κάτω από τα επιτρεπτά όρια».
Πρόσθεσε, επίσης, πως «ενημερωνόταν ο πελάτης, φορούσε το μασελάκι με το gel και έμπαινε στη λάμπα. Όταν με επισκέφθηκαν από την Περιφέρεια και τον Οδοντιατρικό, θορυβήθηκα και επικοινώνησα με την εταιρεία, όπου μου είπαν ότι ο Οδοντιατρικός προστατεύει τα συμφέροντά του και μάλιστα επειδή μας κάνουν ζημιά, όπως μου είπαν, θα τους μηνύσουμε για συκοφαντική δυσφήμιση. Έτσι αποφάσισα να κλείσω το κατάστημα, έπεσα σε πλάνη, εξαπατήθηκα. Έκανα αγωγή στην εταιρεία που με είχε διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται για οδοντιατρική πράξη» κατέληξε η 23χρονη.
«ΑΣΚΗΣΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ»
Η 23χρονη «μη έχοντας την ιδιότητα του οδοντιάτρου» παρείχε «τη συγκεκριμένη υπηρεσία που αποτελούσε ιατρική πράξη» τόνισε στην αγόρευσή της η Εισαγγελέας της έδρας. Στη συνέχεια πρόσθεσε πως «η λεύκανση αποτελεί οδοντιατρική πράξη, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη γέλη έχει περιεκτικότητα υπεροξειδίου του υδρογόνου μικρότερη από 0,1%.
Το αδίκημα της αντιποίησης στοιχειοθετείται, αλλά γεννάται το ζήτημα, αν είχε τον δόλο να αντιποιηθεί». Επιπλέον, σημείωσε πως «υπήρχε ασάφεια στο νομοθετικό πλαίσιο», πως «όταν ενδιαφέρθηκε να ασκήσει τη δραστηριότητα έλαβε όλες τις διαβεβαιώσεις για νόμιμη δραστηριότητα» και πως «υπήρχε η Οδηγία για την περιεκτικότητα της ουσίας». Τονίζοντας επίσης ότι η 23χρονη «μόλις πληροφορήθηκε για το νομικό ζήτημα υπέβαλε αγωγή κατά της εταιρείας», η Εισαγγελέας σημείωσε τις «εύλογες αμφιβολίες» που δημιουργούνται για την τέλεση του αδικήματος, και με αφορμή την έλλειψη δόλου πρότεινε την αθώωσή της. Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου την απάλλαξε από τις κατηγορίες, κηρύσσοντας αθώα την 23χρονη.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Σημειώνεται πως μετά το θέμα που ανέδειξε ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Λάρισας καταφεύγοντας στη Δικαιοσύνη, η Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΕΣΥ αποσαφήνισε ότι «η χρήση των μηχανημάτων και υλικών λεύκανσης στη στοματική κοιλότητα δεν επιτρέπεται, από άτομα που δεν κατέχουν το επιστημονικό υπόστρωμα της Οδοντιατρικής Επιστήμης, όπως αυτό επιβεβαιώνεται από την κατοχή άδειας άσκησης οδοντιατρικού επαγγέλματος.
Η λεύκανση αποτελεί καθαρά οδοντιατρική θεραπευτική πράξη και επιβάλλεται να εκτελείται μόνο από οδοντιάτρους, με βεβαίωση άσκησης οδοντιατρικού επαγγέλματος σε νόμιμα αδειοδοτημένες οδοντιατρικές εγκαταστάσεις.
Τα υλικά και τα μηχανήματα που σχετίζονται με τη λεύκανση πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από οδοντιάτρους, σε νόμιμα εγκατεστημένες και λειτουργούσες οδοντιατρικές μονάδες, επαγγελματικού ή ακαδημαϊκού χαρακτήρα».
Τέλος, «τα υλικά της λεύκανσης πρέπει να χορηγούνται αποκλειστικά από οδοντιάτρους ή να πωλούνται σε φαρμακεία κατόπιν ενυπόγραφης εντολής οδοντιάτρου και να πληρούν τις προδιαγραφές που αναφέρονται στα σχετικά ΦΕΚ ή τις Οδηγίες της Ε.Ε.».
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ