Όπως σημειώνει και για το 2020 αποδείχτηκε ότι:
* Οι Λαρισαίοι πλήρωσαν 23,2 εκατ. ευρώ για υποβαθμισμένες υπηρεσίες, πολλές από τις οποίες όχι μόνο δεν επεκτάθηκαν, αλλά λόγω της πανδημίας δεν λειτούργησαν καθόλου (όπως οι λέσχες πολιτισμού, τα αθλητικά κέντρα, κλπ.) ή λειτούργησαν λιγότερους μήνες (όπως τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί).
* Η σύνθεση των εσόδων στα 62 εκατ. ευρώ (χωρίς δηλαδή το χρηματικό υπόλοιπο και τις εισπράξεις υπέρ Δημοσίου και τρίτων), το 55% προέρχεται από τον λαό της Λάρισας, ενώ το 45% από την κρατική χρηματοδότηση. Αν υπολογίσουμε ότι και η κρατική χρηματοδότηση (ΚΑΠ) προέρχεται από τον φόρο εισοδήματος, τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΠΑ κλπ., που πάλι η μεγάλη πλειοψηφία των εισπράξεων του κράτους προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, τότε καταλαβαίνουμε ότι το ποσοστό της αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος είναι πολλαπλάσιο.
* Η διοίκηση Καλογιάννη δείχνοντας ιδιαίτερη προσήλωση στο αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο, σφίγγει ακόμη περισσότερο τη θηλειά στα λαϊκά στρώματα του Δήμου, καθώς προχωρά σε δέσμευση φορολογικών ενημεροτήτων για χρέη που ξεπερνούν τα 293,47 ευρώ!!! Μάλιστα από τα στοιχεία της έκθεσης, το 5% (3.900) των οφειλετών χρωστάει το 75% των ανείσπρακτων προηγούμενων ετών (ΠΟΕ), 22,5 εκ. σε σύνολο 31 εκ. ευρώ, πρόκειται κυρίως για μεγαλοεπιχειρηματίες που έκλεισαν ή συνεχίζουν να έχουν δραστηριότητα με άλλα ΑΦΜ, και μάλιστα ένα μεγάλο κομμάτι απ’ αυτά (8.500.000) τα θεωρεί και «ξεγραμμένα», την ίδια στιγμή που στέλνει συνεχώς απειλητικά «ραβασάκια» στους 47.000 μικροοφειλέτες του Δήμου και απομυζά κάθε χρόνο περίπου 1 εκ. ευρώ.
* Από την άλλη για ακόμη μια χρονιά η κρατική χρηματοδότηση παραμένει καθηλωμένη και δεν επαρκεί ούτε καν για να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του Δήμου. Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι (ΚΑΠ) για τα λειτουργικά του Δήμου ανήλθαν στα 22,4 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που οι αμοιβές και τα έξοδα προσωπικού φτάνουν τα 31 εκατ. ευρώ.
* Παρά τις αυξημένες ανάγκες που παρουσιάστηκαν λόγω της πανδημίας, οι έκτακτες ενισχύσεις από το κράτος ήταν της τάξης των 2,2 εκ. ευρώ, τη στιγμή που οι ανάγκες ξεπέρασαν τα 2,6 εκ ευρώ. Για όλα αυτά μάλιστα, η δημοτική αρχή όπως και οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης δεν βρήκαν καμιά κουβέντα να πουν, αντίθετα εμφανίστηκαν ευχαριστημένες με τα αποτελέσματα του οικονομικού απολογισμού του έτους 2020, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την πλήρη ταύτισή τους στο μοντέλο Δήμος - τοπικό κράτος και φορομπηχτικός μηχανισμός.
* Στο κομμάτι των έργων επιβεβαιώθηκε η πλήρης διάσταση της διοίκησης Καλογιάννη με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού της πόλης. Αποτυπώνεται η πλήρης σύμπλευσή της με τις ανάγκες του κεφαλαίου μέσω της προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, όπως η 2ετής εργολαβία 2 εκ. ευρώ στο πράσινο και ο διαγωνισμός για τη ΣΕΑ (10ετής ιδιωτικοποίηση ηλεκτροφωτισμού) ύψους 14,5 εκ. ευρώ. Αλλά και με το ΣΒΑΚ και τις αστικές αναπλάσεις. Την ίδια στιγμή που προωθούνται αυτά τα έργα, έχουν ανακαινιστεί μόνο οι 40 / 120 παιδικές χαρές, οι παιδικοί σταθμοί καρκινοβατούν, δεν χτίζονται νέα σχολεία και οι ανάγκες στα σεισμόπληκτα σχολεία καλύπτονται από κοντέινερ, ενώ οι αθλητικοί χώροι εμπορευματοποιούνται και επιβαρύνουν με επιπλέον κόστος τα αθλητικά σωματεία και τους αθλούμενους.