Ιερές Ακολουθίες τελούνται στους φερώνυμους Ιερούς Ναούς στην Τσαριτσάνη, στην Καρυά Ολύμπου, στα Γιαννωτά, στον Λόφο, στο Λουτρό, στο Μεγάλο Ελευθεροχώρι, στο Παλαιόκαστρο, στο Πραιτώρι, στο Λιβάδι, στον Σπαρμό, στο γειτονικό Δαμάσι (ανήκει εκκλησιαστικά στα όρια της Ι. Μητρόπολης Ελασσώνος), κ.ά.
Χθες, παραμονή της εορτής, το απόγευμα, τελέσθηκε πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία.
Σήμερα, Δευτέρα, ανήμερα της εορτής, το πρωί, θα τελεσθεί ο Όρθρος και στη συνέχεια η πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
Κάποια στοιχεία για την ιστορική εκκλησία της Τσαριτσάνης:
Χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα ιστορικά διατηρητέα μνημεία της, λόγω του ιδιαίτερου ιστορικού και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντός του.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Τσαριτσάνης ανεγέρθη κατά τα τέλη του 17ου αιώνα ή στις αρχές του 18ου αιώνα.
Σύγχρονο με τις τοιχογραφίες του κυρίως ναού είναι και το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του 1615 με τις εξαιρετικές «Δεσποτικές» εικόνες, το δωδεκάορτο και τα «αποστολικά».
Εντύπωση προκαλούν οι περίτεχνες χειροποίητες παλαιές αργυρές κανδήλες που κοσμούν το τέμπλο του ναού, τα δεσποτικά μανουάλια και τα υπόλοιπα ιερά σκεύη του ναού.
Επίσης ο αρχιερατικός θρόνος, το αναλόγιο, τα προσκυνητάρια κοσμημένα με φυτευτό φίλντισι.
Μέσα στον ναό βρίσκονται εξαιρετικά έργα: αρχικά, η πελώρια σύνθεση «η ρίζα του Ιεσσαί» (δηλαδή του γενεαλογικού δέντρου του Χριστού, αφού ο Ιεσσαί ήταν πατέρας του βασιλιά Δαυίδ, απόγονος του οποίου ήταν ο Χριστός). Η σύνθεση περιλαμβάνει 90 ολόσωμες μορφές, από τις οποίες οι 12 είναι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι (…κάτι ιδιαίτερα σπάνιο, αφού σε πανελλήνια κλίμακα αυτό συναντάται μόνο στην Τσαριτσάνη και σε άλλες 4 περιοχές).
Οι 12 ολόσωμοι αρχαίοι Έλληνες σοφοί είναι οι Θαλής, Δίων, Απολλώνιος Τυανέας, Πλάτωνας, Πλούταρχος, Ιώσηπος (Εβραίος συγγραφέας βαθιά επηρεασμένος από την Ελληνική σκέψη), Σόλων, Ζήνων, Αριστοτέλης, Σίβυλλα, Σοφοκλής, Θουκυδίδης.
Υπάρχει η άποψη σχετικά με την τοποθέτησή τους, πως η Ελληνική φιλοσοφία προετοίμασε την ανθρωπότητα για το χριστιανικό κήρυγμα και ο Ελληνικός λόγος ήταν το γλωσσικό εργαλείο που θα χρησιμοποιούσε ο χριστιανισμός για να διαδοθεί.
Πολύ μεγάλη εντύπωση μέσα στον ναό κάνει και η σύνθεση «ο καιρός του χρόνου» (1753) γεμάτη αλήθεια και νόημα για τη μοίρα του ανθρώπου, καθώς και η αινιγματική σύνθεση «ο ζωδιακός κύκλος».
Ο ναός υπήρξε καθολικό Μονής, όπως μαρτυρούν τα θεμέλια που υπάρχουν γύρω του. Τα θεμέλια αυτά προέρχονται από τα πολλά κελιά που υπήρχαν γύρω από το καθολικό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ήταν Μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας Σπαρμού Ολύμπου.
Του Γιάννη Μουκίδη
