Μέλη και φίλοι των οργανώσεων Λάρισας της ΚΝΕ εξέδραμαν το πρωί της Κυριακής στα Αμπελάκια και σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση «εκεί ξεναγήθηκαν στο Μουσείο, όπου στεγαζόταν το παράνομο τυπογραφείο που τύπωνε εφημερίδες, προκηρύξεις και ανακοινώσεις του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ την περίοδο της Αντίστασης. Πρόκειται για το σπίτι του Θανάση Χαϊμαδή. Η επιλογή του Θανάση Χαϊμαδή, για να στεγαστεί στο σπίτι του το τυπογραφείο, έγινε γιατί κρίθηκε πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, αφού ήταν εχέμυθος, δεν κινούσε την περιέργεια, μιας και ο Χαϊμαδής ήταν «υπεράνω υποψίας», καθότι προέρχονταν από φιλοβασιλική οικογένεια, ταυτόχρονα όμως διέθετε υψηλό αίσθημα κομματικής ευθύνης.
Στο Μουσείο μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, την τεράστια προσπάθεια που γινόταν εκείνη την περίοδο για να ενημερώνεται, να οργανώνεται και να εμψυχώνεται ο λαός. Υπολογίζεται ότι στην περιοχή εκδόθηκαν πάνω από 80 εφημερίδες του ΕΑΜ και 58 του ΚΚΕ, περισσότερα από 160 περιοδικά της ΕΠΟΝ, δεκάδες Δελτία Ειδήσεων και βιβλιαράκια και χιλιάδες προκηρύξεις, τρικ κ.ά. Υλικό το οποίο δουλεύτηκε από ομάδα μελών και φίλων του κόμματος και τώρα είναι ψηφιοποιημένο και καταχωρημένο κατά χρονολογική σειρά. Υπάρχουν επίσης, αξιόλογα έργα εξόριστων τα οποία δώρισαν στο Μουσείο.
Η ύπαρξη του παράνομου τυπογραφείου στα Αμπελάκια δεν έγινε γνωστή ούτε μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους κατακτητές. Οι 5-6 άνθρωποι που γνώριζαν το «μυστικό», το κράτησαν καλά φυλαγμένο στην καρδιά τους και κρυμμένο στη μνήμη τους. Θα μαθευτεί πολύ αργότερα, το 1985, όταν ο Θανάσης Χαϊμαδής, μαζί με τον Παναγιώτη Ζιαβλάκη, πήγαν στα γραφεία της ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ και παρέδωσαν φωτοτυπημένο υλικό. Το υλικό αυτό δημοσιεύτηκε σε ειδικό αφιέρωμα στον «Ριζοσπάστη». Ο Θ. Χαϊμαδής πήρε την απόφαση να κληροδοτήσει αυτό το σπίτι στο ΚΚΕ, προσφέροντας κι ένα χρηματικό ποσό στο κόμμα για την αποκατάστασή του, ώστε να λειτουργήσει ως Μουσείο των χρόνων 1940 - 1949. Πριν τον θάνατό του, το 1986, ευτύχησε να δει τα σχέδια αποκατάστασης. Ο Θ. Χαϊμαδής είχε ξεκαθαρίσει ότι κληροδοτεί το σπίτι στο ΚΚΕ, γιατί μόνο σ' αυτό είχε εμπιστοσύνη ότι θα το αξιοποιούσε όπως ο ίδιος επιθυμούσε και όπως έπρεπε.
Την ξενάγηση πραγματοποίησαν εκπαιδευτικοί, μέλη της διοικούσας επιτροπής του Μουσείου και στελέχη του ΚΚΕ «δίνοντας στα παιδιά της ΚΝΕ ένα μάθημα διαφορετικό από τα συνηθισμένα, παρουσιάζοντας αλήθειες που τις κρύβει ο αντίπαλος και που δεν διδάσκονται στα σχολειά: Για τις αιτίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τη δράση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στην περίοδο της Κατοχής και αργότερα τη δράση του ΔΣΕ, αλλά και για τον αντικομουνισμό, την ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων», τον ρόλο του κομματικού Τύπου». Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να δουν την κρύπτη, το παράνομο υλικό και το παράθυρο της κουζίνας, από όπου οι σύντροφοι παραλάμβαναν το υλικό για να το διανείμουν μέσα σε λίγες ώρες στα χωριά. Ακόμα είδαν αρκετά βιβλία και φωτογραφίες αγωνιστών και αγωνιστριών της περιόδου 1940 - 1949, αλλά και των αγώνων του λαού μας τα επόμενα χρόνια. Μετά την ξενάγηση οι ερωτήσεις «βομβάρδισαν» τους ξεναγούς, φανερώνοντας έτσι το έντονο ενδιαφέρον των μελών και φίλων της ΚΝΕ που συμμετείχαν στην εκδρομή. Μεταξύ άλλων ρωτούσαν για το πώς κρατήθηκε χρόνια αυτό το μυστικό και πώς κατάφεραν απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, εκείνην την εποχή να μετατρέπονται σε ήρωες.
Μετά την ξενάγηση, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, έψησαν, έφαγαν και τραγούδησαν ιστορικά και σύγχρονα αγωνιστικά τραγούδια, δημιουργώντας μια «ζεστή» και συντροφική ατμόσφαιρα, στον χώρο έξω από το Μουσείο».