Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν σ’ αυτή:
«Τα παράλια του Δήμου Αγιάς κέρδισαν και φέτος με την αξία τους ένα μέρος από τη δημόσια συζήτηση πανελλαδικά. Μια δημοσιότητα απευκταία, αχρείαστη, αλλά δυστυχώς τα τελευταία 30 χρόνια απόλυτα συνηθισμένη και πάντα συνεπής με το σχεδόν ετήσιο φθινοπωρινό ραντεβού.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ακόμη και η αρνητική διαφήμιση είναι κι αυτή διαφήμιση. Όμως τα γεγονότα, δεν είναι τόσο απλά. Για μια ακόμη φορά μια έντονη και όχι ακραία βροχόπτωση σύμφωνα με τους τοπικούς μετεωρολόγους, και μετεωρολογικούς σταθμούς, ερασιτέχνες ή μη, ήταν αρκετή για να πλημμυρίσουν ρέματα, να κοπούν δρόμοι στη μέση και να σταματήσει η κυκλοφορία, να πλημμυρίσουν σπίτια, να δοκιμαστούν τα πρόσφατα κατασκευασμένα έργα και να υποστεί μια πολύ μεγάλη βλάβη η αγροτική παραγωγή του τόπου, τη στιγμή της συγκομιδής (κάστανο, μήλα, βαμβάκι).
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα αντανακλαστικά του προέδρου του ΕΛΓΑ, κυρίου Λυκουρέντζου, ο οποίος σχεδόν αμέσως παρευρέθηκε στα σημεία της καταστροφής και υποσχέθηκε τη γρήγορη και δίκαιη αποζημίωση των πληγέντων καστανοπαραγωγών. Ελπίζουμε να μη ξεχαστούν και οι υπόλοιπες καλλιέργειες, δηλαδή το βαμβάκι και τα μήλα οι οποίες έχουν υποστεί κι αυτές σημαντικές ζημιές. Ζημιές που δεν προβλήθηκαν κι αυτές με τον ανάλογο τρόπο, άγνωστο γιατί. Οι θετικότατες, λοιπόν, ενέργειες του περιφερειάρχη κυρίου Κώστα Αγοραστού θα πρέπει να συμπεριλάβουν και τους υπόλοιπους παραγωγούς και όχι μόνο του καστάνου.
Όσον αφορά τις υποδομές, σε έναν πρόχειρο απολογισμό μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι, παρά τη μεγάλη ποσότητα νερού, οι τρεις νέες γέφυρες (Πουρί, ρέμα Βελίκας και Πλατάνια) φαίνεται πως άντεξαν. Είναι επομένως σωστό αυτό που πολλοί υποστηρίζαμε ότι τα αντιπλημμυρικά έργα και οι μεγάλες γέφυρες πρέπει να γίνονται μακριά από την ακτογραμμή και όχι στον παραλιακό δρόμο, όπου πολλές φορές λειτουργούν ως φράγματα. Αρνητική εικόνα αποτέλεσε η μη αποπεράτωση μέχρι τώρα της γέφυρας στο Πουρί (ήταν να παραδοθεί πριν το καλοκαίρι), γεγονός που οδήγησε στον αποκλεισμό των παραλίων για αρκετές ώρες για ακόμη μια φορά. Ελπίζουμε να ήταν και η τελευταία.
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑ
Υπήρξαν καταστροφές στο πρόσφατα κατασκευασμένο οδόστρωμα της παραλιακής οδού και μάλιστα αυτές οι καταστροφές αναμένεται να αυξηθούν στο μέλλον επειδή το νερό λίμνασε σε πολλά σημεία λόγω της μη ύπαρξης αγωγού ομβρύων υδάτων στο μεγαλύτερο μέρος του δρόμου. Η επιλογή του κατασκευαστή να δημιουργήσει κλίσεις σε πολλά σημεία του δρόμου για την απορροή των υδάτων προς την άμμο, (μέθοδος περιστολής της δαπάνης;), μπορεί να λειτούργησε εν μέρει, όμως δημιούργησε μικρά ρέματα σε πολλά σημεία της αμμουδιάς. Η απουσία αυτής της πρόβλεψης για την ταυτόχρονη τακτοποίηση των όμβριων υδάτων στον όλο σχεδιασμό ενός τέτοιου εκτεταμένου έργου, ανάπλασης, όπως το αποκάλεσε η δημοτική αρχή, ήταν ένας από τους λόγους που δεν ψηφίσαμε ως παράταξη. Δεύτερος λόγος ήταν η απουσία αρχιτεκτονικής μελέτης, η οποία, εκτιμούμε πως θα προέβλεπε όλα τα παραπάνω. Πώς είναι δυνατόν σ’ ένα έργο, αντιπλημμυρικού ενδιαφέροντος, να μας διαφεύγει το αυτονόητο, αλλά να εστιάζουμε σε κατασκευή χώρων στάθμευσης, ποδηλατοδρόμους και μάλιστα αυτοφωτιζόμενους και όλα αυτά να τα βαφτίζουμε και “επείγοντα”; Η συλλογή όμβριων υδάτων είναι έργο ήσσονος σημασίας; Μπορεί να είναι έργο μεταγενέστερο της ασφαλτόστρωσης; Όσο κι αν ρωτήσαμε δεν μας εξηγήθηκε επαρκώς πού κολλάει στο επείγον του έργου ένας αυτοφωτιζόμενος ποδηλατόδρομος και πώς αυτός ο ποδηλατόδρομος οδήγησε στο να χαθεί μια επιπλέον έκπτωση στην τιμή του έργου περίπου 14%, δηλαδή το έργο να κοστίσει στους φορολογούμενους πολίτες επιπλέον περίπου 350.000€. Πάντως φανταστείτε να είχαμε προλάβει και να είχαμε κάνει και τους ποδηλατοδρόμους και τα πάρκινγκ. Μάλλον θα τα ξεμπαζώναμε όλα από την αμμουδιά. Γι’ αυτό, ζητήσαμε πρώτα διενέργεια αρχιτεκτονικού διαγωνισμού (και το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε ομόφωνα), ώστε να μελετηθεί πιο σωστά και ψύχραιμα η μορφή που θα έχει η περιοχή, πάνω στην οποία θα βασιστεί η ανάπτυξή της για τα επόμενα 50 τουλάχιστον χρόνια. Μια ανάπτυξη που πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο την ακτογραμμή από τον Αγιόκαμπο ως το Κόκκινο Νερό, αλλά και πέρα από αυτά τα όρια (βορειότερα προς παραλίες Καρίτσας και το Στόμιο αλλά και νοτιότερα, Πολυδένδρι κ.ο.κ.). Ως παράταξη έχουμε ζητήσει διαβούλευση για ευρύτερο γεωγραφικό σχεδιασμό, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΝΑΠΤΥΞΗ»
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Δημάρχου Αγιάς, τα έργα άντεξαν, αλλά δημιουργήθηκαν νέα ρέματα. Αυτό και μόνο όμως θα πρέπει να μας ανησυχεί και να μας προβληματίζει. Μήπως τα νέα ρέματα δημιουργήθηκαν επειδή τα παλιά δεν λειτουργούν πλέον κανονικά; Μήπως δηλαδή τα αντιπλημμυρικά προκάλεσαν τη δημιουργία των νέων ρεμάτων, όπως πιθανολόγησε ο κύριος Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος (Καθηγητής, Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ) σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό κανάλι μιλώντας για την περιοχή μας; Μήπως έχει αλλάξει η δομή και σύνθεση του δάσους στα υπερκείμενα βουνά; Μήπως η αυξανόμενη ένταση των καλλιεργειών κάστανου, ελιάς, κερασιάς κ.ο.κ. έχουν δημιουργήσει συνθήκες που ευνοούν πλημμυρικά φαινόμενα; Μήπως η δόμηση, νόμιμη, αυθαίρετη και νομιμοποιημένη, δημιουργεί από μόνη της νέες συνθήκες και νέα ρέματα; Μήπως απουσιάζουν αποστραγγιστικά φρεάτια και μικρής κλίμακας φράγματα στο δάσος;
Είναι λογικό, από τη στιγμή που αυτές οι καλλιέργειες έχουν αρχίσει να είναι πολύ αποδοτικές, οι αγρότες μας, να τις επιζητούν και να πασχίζουν να τις αυξήσουν με κάθε τρόπο. Όμως, μήπως αυτή η αύξηση χρειάζεται και ανάλογη αύξηση στις υποδομές, ώστε να μη χάνεται η παραγωγή από την έλλειψη της αγροτικής οδοποιίας; Υπάρχει άραγε κάποιος σχεδιασμός από τον Δήμο και το Δασαρχείο, ώστε αυτή η κατά τα άλλα ευπρόσδεκτη ανάπτυξη στην περιοχή του Κισσάβου και του Μαυροβουνίου να γίνεται προσεκτικά χωρίς να επηρεάζει παραμέτρους που αυξάνουν τον κίνδυνο τέτοιων καταστροφών; Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει σχεδιασμός υποδομών, ώστε αυτές οι καλλιέργειες να προφυλάσσονται από τα έντονα καιρικά φαινόμενα, ώστε οι αγρότες να μη χάνουν τις σοδιές και τις επενδύσεις τους;
ΑΚΕΡΑΙΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ
Τα τελευταία 25 χρόνια διατέθηκαν πολλά χρήματα στον Δήμο μας. Μόνο ο Δήμαρχός μας θα μπορούσε να μας φανερώσει πόσα χρήματα δόθηκαν για καταστροφές , θεομηνίες και αποζημιώσεις. Ίσως, κάποιοι να περίμεναν από την αντιπολίτευση να ενεργήσει με φωνές και κορώνες εναντίον του Δημάρχου που εδώ και 25 χρόνια είναι στο τιμόνι της περιοχής και έχει ολόκληρη και ακέραια την ευθύνη που αναλογεί σε έναν Δήμαρχο για τις όποιες καταστροφές αυτού του τύπου, αλλά και την ανεπάρκεια των υποδομών. Όλοι κατανοούμε πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, και για μια ακόμη μια φορά, είναι δύσκολο για τον Δήμαρχό μας να “ρίξει” τις ευθύνες στους προηγούμενους. Διότι, ήταν ο ηγούμενος. Όμως, δεν έχουμε καιρό για φωνές ούτε για αντεγκλήσεις. Πρέπει επιτέλους να καθίσουμε κάτω όλοι και να αναζητήσουμε τα πραγματικά αίτια αυτής της επαναλαμβανόμενης καταστροφής. Δεν μπορεί πάντα να φταίνε οι άλλοι ή ο κακός μας ο καιρός.
Πρέπει, να σταματήσει η περιοχή μας να σπαταλά κάθε τόσο χρήματα Ελλήνων φορολογουμένων σε “επισκευές” και φιοριτούρες, να αρχίσει πανδημοτική συζήτηση τοπικών φορέων και επαϊόντων, έτσι ώστε οι επιχορηγήσεις να επενδύονται σε έργα υποδομών, οι οποίες υποδομές θα προστατεύσουν τα μοναδικού κάλλους παράλιά μας και τις καλλιέργειες των αγροτών μας. Απαιτείται οικολογικός σχεδιασμός, οικιστικό σχέδιο, καθορισμός και προσανατολισμός ως προς το τι είναι η περιοχή μας. Αγροτική ή τουριστική; Με τάξη, διαβούλευση και πρόγραμμα, θα μπορούσαν να αναπτύσσονται και τα δυο και έτσι θα έρθει στον τόπο μας η ανάπτυξη. Μπορεί κάποιοι να βολεύονται από τις καταστροφές αυτές και να ζουν ουσιαστικά από τα χρήματα που έρχονται για την αποκατάστασή τους. Όμως είναι κρίμα η περιοχή μας να αποτελεί ένα βαρέλι δίχως πάτο.
Έχουμε ευθύνη ν’ αναθέσουμε σ’ αυτούς τους επιστήμονες που γνωρίζουν τη μελέτη του προβλήματος, να αναγνωρίσουμε τη συμμετοχή του καθενός μας στην πρόκληση των προβλημάτων και να αναζητήσουμε λύσεις τις οποίες όμως θα έχουμε εκ των προτέρων συμφωνήσει ότι θα εφαρμόσουμε, άσχετα με το ατομικό, πολιτικό ή οικονομικό κόστος του καθενός. Έχουμε ένα πολύ καλό παράδειγμα στον νομό μας. Η πόλη της Λάρισας θωρακίστηκε από πλημμύρες εδώ και πολλά χρόνια με ένα αποτελεσματικό σχέδιο και έκτοτε δεν έχει αντιμετωπίσει ουσιαστικό πρόβλημα.
Λύσεις επομένως υπάρχουν. Πρέπει να τις αναζητήσουμε, αφού πρώτα συμφωνήσουμε ότι περισσότερο μας συμφέρει να προλαβαίνουμε το κακό και όχι να το διορθώνουμε με μπαλώματα κάθε φορά».
