Ταχυδρομείων. Γράμματα που καθυστερούν, λογαριασμοί που φτάνουν στους δικαιούχους τους αφού έχουν λήξει, φάκελοι που αναζητούνται κ.ο.κ. Θέματα δυσλειτουργίας που προκαλούν παραλείψεις, ευθύνονται για λάθη και κοστίζουν σε αποστολείς και παραλήπτες: όχι μόνο σε χρόνο αλλά και χρήμα.
Μην «πυροβολείτε» όμως τον ταχυδρόμο. Είναι ο τελευταίος που ευθύνεται για την εικόνα παράλυσης, αν όχι διάλυσης των ΕΛΤΑ. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, μετρούν δύο αιώνες ζωής (ιδρύθηκαν το 1828), φαίνεται όμως ότι περνούν σήμερα την κρισιμότερη φάση αυτής. Η επιχείρηση βρίσκεται σε φάση «αναδιοργάνωσης και μετασχηματισμού», δηλώνουν τα μεγαλοστελέχη της.
«Τα ΕΛΤΑ βρίσκονται σε διαδικασία ευρύτατου μετασχηματισμού με σκοπό την ανάσχεση της αρνητικής πορείας στην οποία περιήλθε η εταιρεία ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας μείωσης του παραδοσιακού επιστολικού ταχυδρομείου και του αυξημένου κόστους εξυπηρέτησης, με στόχο να γίνει σε πολύ σύντομο διάστημα ανεξάρτητη, επιχειρηματικά ευέλικτη, οικονομικά βιώσιμη και επιχειρησιακά ανταγωνιστική», έλεγε η ανακοίνωση της επιχείρησης στις αρχές του έτους.
Τι σήμαινε πρακτικά αυτό; Τα ΕΛΤΑ «άδειασαν» από υπαλλήλους, καθώς με πρόγραμμα εθελουσίας έφυγαν περί τους 2.000 άνθρωποί τους. Μόνο στη Λάρισα ο αριθμός των ταχυδρομικών διανομέων μειώθηκε στο ένα τρίτο περίπου (από 28 σε 10). Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ήτοι: μεγαλύτεροι τομείς κάλυψης, καθυστέρηση στην επίδοση επιστολών, λογαριασμών και μικροδεμάτων. Παράλληλα θα μειωθούν σε αντίστοιχη αναλογία και τα καταστήματα των ΕΛΤΑ στην ελληνική ύπαιθρο. Ήδη κι εκεί, οι συνέπειες του ...μετασχηματισμού είναι καθημερινές.
Η εικόνα μας έρχεται από τον Πλατύκαμπο. Ένα κεφαλοχώρι με 2.000 περίπου κατοίκους. Η αλληλογραφία καταφτάνει σε μία καφετέρια, σωρεύεται σε κάποια γωνιά της και ...όσοι πιστοί προσέλθετε! Ο καθένας ψάχνει να βρει το γράμμα ή τον λογαριασμό, μέσα από ένα αταξινόμητο σωρό. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη Χάλκη, προφανώς και σε δεκάδες χωριά της ελληνικής υπαίθρου.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ...ΤΟΥ ‘50!
Μέχρι πριν μερικά χρόνια τα ΕΛΤΑ διέθεταν δικό τους πράκτορα αλλά και χώρο εν είδει υποκαταστήματος. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο κανονισμός των Ταχυδρομείων, ο οποίος υφίσταται από τη δεκαετία του ’50, επιβάλλει η αλληλογραφία να μπορεί να διεκπεραιωθεί από άτομα που διαθέτουν συγκεκριμένους επαγγελματικούς χώρους, όπως κατάστημα φωτοτυπιών, σούπερ μάρκετ, παντοπωλείο κ.ά., όπου, επικουρικά ο ιδιοκτήτης του διακινεί και την ύλη των Ταχυδρομείων. Επιπρόσθετα απαιτείται εγγυητική επιστολή ύψους 20.000 ευρώ που καταθέτει ο πράκτορας των ΕΛΤΑ, διασφαλίζοντας με έναν τρόπο τα Ταχυδρομεία, αφού πέραν των άλλων διαχειρίζεται και συντάξεις. Ο κανονισμός είναι κάτι περισσότερο από απαρχαιωμένος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η υποχρέωση των ΕΛΤΑ (όπως αναφέρεται...) είναι να φέρει την αλληλογραφία δύο φορές την εβδομάδα στην πλατεία του χωριού, ο ταχυδρόμος να φωνάξει τρεις φορές το όνομα του παραλήπτη και αν δεν λάβει απόκριση να την επιστρέψει στην υπηρεσία!
Φυσικά αυτό άλλαξε με τη συνδρομή πολλών δήμων, χωρίς βεβαίως να συνιστά και υποχρέωσή τους. Στην περίπτωση του Δήμου Κιλελέρ και της Δ.Ε. Πλατυκάμπου, η αλληλογραφία διαχειριζόταν μέχρι πρότινος από τον τοπικό σύλλογο της τρίτης ηλικίας, στον οποίο ο Δήμος είχε παραχωρήσει έναν χώρο για να συγκεντρώνεται. Εκεί και εντελώς σε εθελοντική βάση, η αλληλογραφία ταξινομούνταν και μοιράζονταν στους παραλήπτες. Λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας, όμως, ο χώρος έκλεισε. Δημότης του Πλατυκάμπου τότε, που διατηρεί καφέ, προσφέρθηκε να αναλάβει την υποδοχή της αλληλογραφίας, όπως και έγινε, αδυνατεί όμως να διαχειριστεί τους δεκάδες φακέλους που καταφθάνουν, με αποτέλεσμα αυτό να επαφίεται στον παραλήπτη...
Σύμφωνα με πληροφόρηση από τον Δήμο Κιλελέρ, με την επαναλειτουργία του χώρου των ηλικιωμένων σε -άλλο- χώρο στην πλατεία του Πλατυκάμπου, θα επανέλθει και η διαχείριση της αλληλογραφίας. Η οποία, επαναλαμβάνεται, γίνεται σε εθελοντική και μόνο βάση, καθώς ο Δήμος δεν έχει καμία αρμοδιότητα και ανάμιξη σε αυτό το θέμα. Μια λύση θα μπορούσε να αποτελεί η δημιουργία ατομικών θυρίδων, η οποία είναι μεν λειτουργική, αλλά όταν πρόκειται για μικρές κοινότητες. Στον Πλατύκαμπο θα έπρεπε να τοποθετηθούν περί τις 2.000 ατομικές θυρίδες ή τουλάχιστον 600, αν αυτές αφορούν σε κάθε σπίτι. Ενώ και η πρόταση του τοπικού συνεταιρισμού να αναλάβει τη διαχείριση της αλληλογραφίας, προσκρούει στον κανονισμό των ΕΛΤΑ, που θέλει μόνο Κοινοτικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις να μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά.
Δ.Χατζ.
