του Δήμου Αγιάς, επισκέφτηκε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ν. Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, στο πλαίσιο της περιοδείας της στα παράλια του νομού, προκειμένου να αφουγκραστεί τις ανάγκες, αλλά και τις αγωνίες των κατοίκων της περιοχής για τα πολυεπίπεδα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν.
Αξίζει να σημειωθεί, πως στην περιοχή, αρχικά -πριν από ενάμιση περίπου χρόνο- η αναγγελία άφιξης ασυνόδευτων παιδιών από το Αφγανιστάν, τη Συρία και την Αίγυπτο αντιμετωπίστηκε με αυξημένο σκεπτικισμό, ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, αποδείχτηκε ότι η ειρηνική συνύπαρξη είναι εφικτή, ιδίως στο πλαίσιο της αμοιβαίας ωφέλειας που μπορεί να προκύψει και για τις δύο πλευρές, δημιουργώντας συνθήκες σταδιακής κοινωνικής και οικονομικής ενσωμάτωσης για τα προσφυγόπουλα.
Η βουλευτής Λάρισας συναντήθηκε με τον επικεφαλής της Δομής, που φιλοξενείται σε ξενοδοχείο της περιοχής από χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα φιλοξενίας, κ. Δημήτρη Χαρταλάμη, συντονιστή της Μ.Κ.Ο. «Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων», που έχει αναλάβει τη διαχείριση της λειτουργίας της, και συζήτησε διεξοδικά μαζί του τα προβλήματα, αλλά και τις προοπτικές που ανοίγονται από την εν λόγω δράση, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για τη φιλοξενία ενός αναλογικά ορθολογικού αριθμού προσφύγων, εντός των συνόρων μας. Μετά την επίσκεψη στη Δομή Κόκκινο Νερό και τη συνάντηση με τον συντονιστή της Δομής Φιλοξενίας, η Ευαγγελία Λιακούλη δήλωσε:
«Στη Δομή Φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στο Κόκκινο Νερό διαπίστωσα «ιδίοις όμμασι» τις δυνατότητες των Ανθρώπων, που αποφασίζουν να συνεργαστούν αρμονικά μεταξύ τους, όταν βγάλουν τα «γυαλιά του φόβου για τον Άλλο» και «του διαχωρισμού από τον Άλλον» και αποφασίσουν να πορευτούν τόσο με εμπιστοσύνη, όσο και καλή πίστη. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί πως οι κάτοικοι του Δήμου Αγιάς εξακολουθούν να εκφράζουν ακόμη δυσπιστία, με ευθύνη όμως κυρίως της Πολιτείας, η οποία αντί να φέρει σε διάλογο τις εμπλεκόμενες πλευρές, πολλές φορές «αποφασίζει και διατάζει» σε σχέση με την εγκατάσταση προσφύγων, με ό,τι τέτοιου είδους συμπεριφορές συνεπάγονται, για τις εύλογες αντιρρήσεις που οι μόνιμοι κάτοικοι εκφράζουν. Στην περίπτωση του Κόκκινου Νερού έχω την πεποίθηση ότι όλα τα συναφή προβλήματα σταδιακά θα επιλυθούν, καθώς οι συμπολίτες μας σιγά σιγά αντιλαμβάνονται, ότι μόνο ωφελημένοι μπορούν να βγουν από τη «συγκατοίκηση» με παιδιά, που είχαν την ατυχία να μείνουν ορφανά ή να χαθούν από τις οικογένειές τους, στις συνθήκες που δημιουργούν ο πόλεμος και οι πολιτικές αναταραχές στις πατρίδες αναφοράς τους.
Οι Λαρισαίοι κι οι Λαρισαίες, διαχρονικά, έχουμε αποδείξει ότι είμαστε φιλόξενοι, καθώς πολλές φορές κατά το παρελθόν «ανοίξαμε τις αγκαλιές μας» σε πρόσφυγες, είτε Ελληνικής, είτε ξενικής καταγωγής, επιτρέποντας σε κυνηγημένους Ανθρώπους, να στήσουν μια νέα ζωή δίπλα μας, «ανοίγοντας τα φτερά τους». Στην περίπτωση του Κόκκινου Νερού, θεωρώ ότι αναπόφευκτα η ενσωμάτωση των προσφυγόπουλων θα προχωρήσει με αποφασιστικά βήματα, αφού τα παιδιά με την καθοδήγηση των συντονιστών της Δομής έχουν προβεί σε αξιοσημείωτο εθελοντικό έργο, με την υιοθέτηση της παραλίας του Κόκκινου Νερού και σε δεύτερο χρόνο ενός μονοπατιού στην περιοχή του Δήμου Αγιάς, όπου θα αναλάβουν τον καθαρισμό και τη φροντίδα του φυσικού περιβάλλοντος. Σημαντικό βήμα βέβαια αποτελεί και η απασχόληση των μεγαλύτερων από αυτά, σε αγροτικές καλλιέργειες και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της περιοχής. Αυτό σημαίνει άλλωστε ενσωμάτωση: μια «win-win» κατάσταση και για τους πρόσφυγες, όσο και για την κοινωνία υποδοχής, την τοπική κοινωνία της Αγιάς. Να εστιάσουμε στα θετικά λοιπόν, να εστιάσουμε στο τι μας ενώνει, κι όχι στο τι μας χωρίζει...».
