αυτές τις μέρες. Πρόκειται για την Ι. Μονή Αγίας Τριάδος Λιβαδίου, «ησυχαστήριο ψυχής και πνεύματος», που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές του Τίταρου όρους, απέναντι από τον Όλυμπο και κάτω από το Λιβάδι Ελασσόνας, σε υψόμετρο 1.000 περίπου μέτρων. Με τα προβλεπόμενα περιοριστικά μέτρα κατά του Covid-19 και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο υγειονομικό πρωτόκολλο της εποχής, αύριο, Κυριακή 20 Ιουνίου, της Πεντηκοστής (παραμονή της εορτής του Αγίου Πνεύματος), στις 7 το απόγευμα, θα τελεσθεί πανηγυρικός αρχιερατικός Εσπερινός με Αρτοκλασία, όπου θα χοροστατήσει ο σεβασμ. Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων. Τη Δευτέρα 21 Ιουνίου, το πρωί, θα τελεσθεί η πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
Είναι από τις παλαιές Ιερές Μονές της Μητροπόλεως Ελασσώνος. Δεν είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία ίδρυσής της. Πιθανόν να κτίσθηκε κατά τον 17ο αιώνα, μία εποχή άνθησης και ακμής του μοναχικού βίου στον Θεσσαλικό χώρο και ιδιαίτερα την επαρχία Ελασσόνας. Μετά την κατάργηση της Επισκοπής Πέτρας, το 1896, όπου και ανήκε, προσαρτήθηκε στην Ι. Μητρόπολη Ελασσώνος. Οι βάσιμες ιστορικές μαρτυρίες και πληροφορίες, για την ύπαρξη και λειτουργία της Ιεράς Μονής, είναι ελάχιστες και ξεκινούν από τις αρχές του 18ου αιώνος. Σε μηναίο του 1740, μαρτυρούνται ως αδελφοί της Μονής οι Παρθένιος, ιερομόναχος και Βενιαμίν ιεροδιάκονος, που διακονούν τον επίσκοπο Πέτρας, ο οποίος έχει την έδρα του στο Λιβάδι. Το 1905 αναφέρεται ηγούμενος με το όνομα Διονύσιος. Το έτος 1942 πυρπολείται από τους Ιταλούς, σε αντίποινα για την υπόνοια υπόθαλψης ανταρτών. Από τότε αρχίζει η παρακμή της και η Ι. Μονή μένει χωρίς αδελφότητα. Η αρχική μορφή του μοναστηριακού συγκροτήματος έχει αλλοιωθεί από τις πολλαπλές καταστροφικές επιθέσεις και επεμβάσεις, που κατά καιρούς έγιναν. Το κτιριακό συγκρότημα της Ιεράς Μονής σήμερα, μετά την εγκατάσταση γυναικείας αδελφότητος, την ανακαίνιση και ευπρεπισμό όλων των χώρων, παρουσιάζει ενδιαφέρον και ελκύει προσκυνητές και επισκέπτες από διάφορα μέρη της ευρύτερης περιοχής της επαρχίας Ελασσόνας, του νομού Λάρισας, όμορων νομών και όχι μόνο. Η κύρια είσοδος της Μονής βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της.
Ο σημερινός ναός, τα κελιά των μοναχών, οι χώροι υποδοχής και τα υπόλοιπα κτίσματα σχηματίζουν ένα Π, στο εσωτερικό του οποίου περικλείεται ο αύλειος χώρος με τη «φιάλη» του αγιασμού. Το Καθολικό της Ιεράς Μονής, καταστράφηκε και δεν υπάρχουν ούτε θεμέλια. Ως Ναός χρησιμοποιήθηκε η Τράπεζα, κτίσμα του 18ου αιώνος, η οποία το 2005, ανακαινίσθηκε και προστέθηκε ένας χώρος έμπροσθεν, που καλύπτει τις ανάγκες της Μονής.
Εσωτερικά του Ναού σώζεται το παλαιό περίτεχνο, επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Τη χρονολογία κατασκευής του μας τη μαρτυρεί η επιγραφή που βρίσκεται πάνω σ’ αυτό, «ΕΛΑΒΑΝ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΤΕΜΠΛΟΣ ΕΠΙ ΕΤΟΥΣ 1750. ΔΕΗΣΙΣ ΚΥΡΙΕ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΜΟΥ ΛΑΖΟΥ». Το Καθολικό της Μονής, όπως και τα υπόλοιπα κτίσματα, ανακαινίσθηκαν τα τελευταία χρόνια.
