Πρωτοβουλία ώστε να αντιμετωπιστεί το ιδιαίτερα σοβαρό θέμα που έχει προκύψει, εξαιτίας σφαλμάτων –όπως υποστηρίζουν- κατά τη χάραξη αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού έχει αναλάβει η επιτροπή θιγομένων από τον παλιό αιγιαλό Βελίκας και Αγιοκάμπου, επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρξει άμεση παρέμβαση προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα όποια σφάλματα οδήγησαν στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ιδιοκτήτες.
Έτσι προγραμμάτισαν συγκέντρωση – διαβούλευση, με θέμα την επαναχάραξη του παλιού αιγιαλού, την ερχόμενη Πέμπτη 7 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ στο καφέ «Lounge» της Βελίκας, με στόχο να δρομολογήσουν τη νόμιμη διαδικασία επανακαθορισμού των οριογραμμών του παλαιού αιγιαλού. Ζητούν δε από τη Δημοτική αρχή η διαδικασία αυτή να υλοποιηθεί από τον Δήμο, έτσι ώστε να μην επιβαρυνθούν οικονομικά οι μικροϊδιοκτήτες στη δύσκολη αυτή συγκυρία.
Αναλυτικότερα με επιστολή της προς την «Ε» επιτροπή θιγομένων από τον παλιό αιγιαλό Βελίκας και Αγιοκάμπου προχωρά σε μια ιστορική αναδρομή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της παραλιακής ζώνης και γνωστοποιεί στους ενδιαφερόμενους τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν.
«Ο παλαιός αιγιαλός που κατά έχει καθορισθεί κατά το παρελθόν εσφαλμένως. Η Διοίκηση οφείλει να επιλαμβάνεται του αιτήματος, διότι υπάρχουν συγκεκριμένα κρίσιμα στοιχεία για την απόδειξη σφάλματος κατά τον αρχικό καθορισμό. H παραλία του Αγιοκάμπου, της Σωτηρίτσας και της Βελίκας είναι η μοναδική παραλία στην Ελλάδα που έχει τα πλέον σαφή όρια αιγιαλού και παραλίας. Το έτος 1976 έγινε μελέτη οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, στους παραλιακούς οικισμούς Αγιοκάμπου – Σωτηρίτσας – Βελίκας. Το 1994 η Σωτηρίτσα μηδένισε τον παλιό αιγιαλό. Το 1996 έγινε επαναχάραξη του παλιού αιγιαλού στη Βελίκα και τον Αγιόκαμπο. Η κτηματική υπηρεσία και ο Δήμος έβαλαν σε μια χρόνια και ψυχοφθόρα διαδικασία όλους τους δημότες γιατί υπήρχε σφάλμα κατά τον αρχικό καθορισμό και πλάνη για τα πραγματικά γεγονότα. Ο δήμος εμπλέκεται γιατί έμμεσα παραδέχθηκε την ύπαρξη του παλιού αιγιαλού που δεν υπάρχει. 18 χρόνια τώρα οι ιδιοκτήτες παλεύουν να βρουν το δίκιο τους. Η παραλία από τον κάβο της Βελίκας μέχρι το λιμάνι του Αγιοκάμπου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα δεν άλλαξε στο παραμικρό. Το επιβεβαιώνουν οι στρατιωτικοί χάρτες από το 1881, η αεροφωτογράφιση του 1945 και πολλά άλλα ντοκουμέντα: Σύμφωνα με τον ορισμό «Παλαιός αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα και οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα. Στην περίπτωση των παραλίων μας, ούτε μεγάλα ποτάμια έχουμε αλλά ούτε τεχνικά έργα έχουν γίνει μέσα στη θάλασσα. Συνέβη και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Με λίγα λόγια ο παλιός αιγιαλός είναι δημιούργημα και όχι πραγματικότητα. Το παραδέχεται εξάλλου σε δημόσιο έγγραφό του -το 2001- ο τότε προϊστάμενος της κτηματικής υπηρεσίας κ. Τσίπας.Ο άνθρωπός που το 1996 γνωμάτευσε και χάραξε τον παλιό αιγιαλό λέει ότι στην περιοχή μας δεν υπάρχει παλιός αιγιαλός αλλά ζώνη αεράμυνας! Φυσικά τέτοια ζώνη ποτέ δεν υπήρξε... Η χάραξη του παραλιακού δρόμου πριν 40 και πλέον χρόνια οριοθετούσε από μόνη της τον αιγιαλό και την παραλία. Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για παλιό αιγιαλό όταν η ισοϋψής στον παραλιακό δρόμο είναι πάνω από 3 μέτρα, όταν μέσα σε όλη την περιοχή που αυτοί ονομάζουν παλιό αιγιαλό υπάρχει άργιλος, καρποφόρα δέντρα, ελιές εκατοντάδων ετών, τουλούμπες που βγάζουν νερό πόσιμο, οικήματα πάνω από 100 χρόνια, σε πολλά σημεία παλιά ελαιοτριβεία και πολλά άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η περιοχή έχει μείνει ανέπαφη για αιώνες. Ο δήμος αντί να κάνει αίτηση θεραπείας για όλη την παραλιακή ζώνη και να βοηθήσεις όλους τους θιγόμενους ιδιοκτήτες, έκανε αίτηση θεραπείας μόνο για τα τμήματα που είχε αγοράσει την δεκαετία του ’30 από το Μοναστήρι και τα οποία μεταπούλησε σε κατοίκους της Μελιβοίας. Κίνησε ετεροχρονισμένα τις διαδικασίες επαναχάραξης του παλιού αιγιαλού το 2006, πληρώνοντας 20.000 ευρώ στο ΙΓΜΕ για μελέτη. Όπως ήταν αυτονόητο το ΙΓΜΕ προστάτεψε τα συμφέροντα του δημοσίου και γνωμάτευσε ότι ο παλιός αιγιαλός είναι αυτός που όρισαν και παλιότερα χωρίς καμία απολύτως διαφοροποίηση. Αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά για να υποστηρίξει την ύπαρξη παλιού αιγιαλού, πως πριν 200 εκ. χρόνια η περιοχή μας ήταν θάλασσα! Τον Σεπτέμβριο του 2009 η επαναχάραξη του παλιού αιγιαλού πήρε ΦΕΚ. Ο μόνος κερδισμένος από την παραπάνω γνωμάτευση είναι το δημόσιο και ο Δήμος, διότι το προϊόν του μηδενισμού του παλιού αιγιαλού θα είναι δημοτική έκταση και δημόσια έκταση. Αν προκύψει νομοθετική ρύθμιση, πληρώνοντας οι ιδιοκτήτες κάποιο ποσοστό της αντικειμενικής αξίας, όπως έγινε σε παρόμοιες περιπτώσεις ανά την Ελλάδα, τότε οι ιδιοκτήτες θα αντιμετωπίσουν ένα μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι οι τεράστιες αντικειμενικές αξίες που ο δήμος έβαλε το χέρι του, για να είναι τόσο υψηλές. 160 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο ίσα με της Μυκόνου! Η Σωτηρίτσα δεν έχει πρόβλημα διότι το 1994 μηδένισαν τον παλιό αιγιαλό. Οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες έκαναν πολλές προσπάθειες για να αποδείξουν την μη ύπαρξη παλιού αιγιαλού. Ανέθεσαν το 2001 στο ΤΕΕ να κάνει μελέτη η οποία ήταν θετική και η οποία αν και προωθήθηκε δεν πήραν απάντηση ποτέ. Πολλοί μάλιστα έκαναν και μεμονωμένες αιτήσεις θεραπείας. Μέχρι σήμερα οι ιδιοκτήτες των παραλιακών οικοπέδων βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με τσουχτερά πρόστιμα αλλά και τεράστια ταλαιπωρία. Σήμερα επειδή έχουν βρεθεί νέα στοιχεία που δίνουν δικαίωμα στους θιγόμενους ιδιοκτήτες να κάνουν αίτηση για επανακαθορισμό του παλιού αιγιαλού, πρέπει το συντομότερο δυνατόν να υποβάλλουν την αίτηση συνοδευόμενη από φωτοερμηνεία όλης της παραλιακής ζώνης και ό,τι στοιχείο διαθέτουν από πλευράς τίτλων των οικοπέδων τους, όπως: Τοπογραφικά, παραχωρητήρια, γεωλογικές μελέτες, φωτογραφίες κ.ά.
Απαραίτητες ενέργειες ακόμη είναι: Σύνταξη τοπογραφικού διαγράμματος για το σύνολο της ιδιοκτησίας. Εφαρμογή τίτλων που να ξεκινούν από το 1884. Φωτοερμηνεία διαχρονική για την έκταση. Υποβολή του φακέλου στην Κτηματική Υπηρεσία. Συγκρότηση της Επιτροπής. Εν κατακλείδι όλοι πρέπει να βοηθήσουν για να αποκατασταθεί η αλήθεια και να αφαιρεθεί με κάθε τρόπο ο παλιός αιγιαλός από τα παράλια μας».
