Η «Οδύσσεια» ενός Λαρισαίου φοιτητή...

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΑΤΑΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΔΟ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ

Σε πραγματική «Οδύσσεια» εξελίσσεται η προσπάθεια που καταβάλλει ένας Λαρισαίος φοιτητής να μετεγγραφεί στον γειτονικό Βόλο από το νησί της Ρόδου, όπου βρίσκεται η σχολή στην οποία πέρασε μέσω

Πανελληνίων Εξετάσεων. Πρόκειται για μία από τις πολλές ενδεχομένως περιπτώσεις ανά την Ελλάδα, αλλά καταδεικνύει το πόσο δύσκολα ελίσσεται το δημόσιο σύστημα σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Ο 21χρονος πλέον Ε.Τ., αρχικά είχε περάσει στη Σχολή Ψηφιακών Μέσων Επικοινωνίας στην Καστοριά. Με το ξεκίνημα των σπουδών του ωστόσο, χάνει τον πατέρα του, ο οποίος πέρασε μεγάλη περιπέτεια με τον καρκίνο.
Αποφασίζει να ξαναδώσει εξετάσεις αφού πρώτα συνεννοήθηκε με τους καθηγητές του φροντιστηρίου του. Αρχίζει τη δεύτερη προσπάθειά του τον Σεπτέμβρη του 2019. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας από τότε δεν είναι καλή. Είναι χαρακτηριστικό πως στη μητέρα του δόθηκε 345 ευρώ προσωρινή σύνταξη χηρείας, η οποία εκ των υστέρων ελαττώθηκε στα 218 ευρώ.
Τον Μάρτιο του 2020 δηλώνει συμμετοχή ηλεκτρονικά στις Πανελλαδικές και τον Ιούνιο δίνει εξετάσεις. Τον Σεπτέμβρη του 2020 βγαίνουν τα αποτελέσματα και περνάει στο τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στη Ρόδο. Το ετήσιο εισόδημα της οικογένειας όμως, μόλις που ξεπερνάει τις 7.000 ευρώ και όλα δείχνουν πως δεν μπορεί να ταξιδέψει στο νησί γιατί τα οικονομικά προβλήματα πίσω στη βάση του είναι μεγάλα. Αποφασίζει να ζητήσει μετεγγραφή στον Βόλο. Επικοινωνεί με το γειτονικό Πανεπιστήμιο και του λένε πως είναι ζήτημα του Υπουργείου Παιδείας.
Ο ίδιος έχει καταθέσει τρεις αιτήσεις μέχρι στιγμής στο Υπουργείο, αλλά και οι τρεις έχουν απορριφθεί. Οι δύο τελευταίες μάλιστα, στις οποίες ζητούσε κατ’ εξαίρεση μετεγγραφή, απορρίφθηκαν διότι σύμφωνα με το Υπουργείο, όπως περιγράφει στην «Ε» ο ίδιος, «οι επικαλούμενοι λόγοι δεν στοιχειοθετούν εξαιρετική περίπτωση κατ’ εξαίρεση, μετεγγραφή, σε διαφορετικό τόπο από αυτόν της μόνιμης κατοικίας της οικογενειακής εστίας». Επί της ουσίας δηλαδή θα γινόταν αποδεκτή αν ο ίδιος ήταν κάτοικος Βόλου ή εάν υπήρχε αντίστοιχη σχολή στη Λάρισα. Ισχυρίζεται μάλιστα πως τηρεί το ελάχιστο όριο εισαγωγής σε μόρια για να πάρει τη μετεγγραφή.
Όλο αυτό το διάστημα, ενώ προσπαθεί να ρυθμίσει το θέμα της σχολής, εργάζεται καθημερινά για να ανταπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις του σπιτιού στο οποίο πλέον βρίσκεται μόνο ο ίδιος με τη μητέρα χωρίς να έχουν από πουθενά βοήθεια. Ίσως χρειάζεται μια διαφορετική αντιμετώπιση. Ένας νέος ψάχνει ένα στήριγμα. Δουλεύει για να βοηθήσει τη μητέρα του και θέλει να σπουδάσει για ένα καλύτερο μέλλον. Τι πιο έντιμο;
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ