στον σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα Νίκο Καζαντζάκη, μια φράση γεμάτη δύναμη και έμπνευση για όλους όσοι δεν θέλουν να είναι απλά θεατές της ζωής, αλλά πρωταγωνιστές. Ο 26χρονος Λαρισαίος Στράτος Μπόμπολος, είναι ένας πρωταγωνιστής της ζωής, που δεν αφήνει τον χρόνο να περνά ανεκμετάλλευτο και αξιοποιεί το ταλέντο και τις δυνατότητές του, όχι προς δικό του όφελος, αλλά για το καλό της πόλης. Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας, παίρνει τα πινέλα του και ζωγραφίζει την πόλη που ονειρεύεται, μια Λάρισα γεμάτη χρώμα και ζωντάνια, μια Λάρισα μιας άλλης εποχής...
Αυτές τις μέρες βρίσκεται στην οδό Απόλλωνος και δίνει ζωή στην πρόσοψη ενός παλιού καταστήματος που παραμένει χρόνια κλειστό… Οι κιτρινισμένοι από τον χρόνο τοίχοι του μεταμορφώθηκαν σε ένα παραδεισένιο σπίτι με ξύλινα παντζούρια και πόρτες, γλάστρες, ενώ ένα κόκκινο ποδήλατο ακουμπά πάνω του και ένα μεταλλικό τραπέζι με δύο καρέκλες, ένα φλυτζάνι του καφέ και ένα ποτήρι νερό καρτερά κουβεντολόι… Σαν σκηνικό θέατρο που ξεπροβάλλει ξαφνικά σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους πεζόδρομους που οδηγεί στο Αρχαίο Θέατρο. Δίπλα από το παραδεισένιο σπίτι του Στράτου, καφέ και ταβερνάκια πλαισιώνουν αρμονικά αυτόν τον καμβά χρωμάτων. Όσοι περνούν από εκεί θαυμάζουν και επαινούν τον νεαρό καλλιτέχνη που με τα πινέλα του δίνει χρώμα στο γκρίζο της πόλης. Για τον Στράτο όμως δεν είναι η πρώτη εικαστική παρέμβαση. Πριν λίγο καιρό κατεδαφίστηκε μία παλιά διώροφη οικία επί της Λάμπρου Κατσώνη. Η εικόνα της όμως υπάρχει ακόμη, σαν να είναι εκεί. Φρόντισε ο Στράτος να μη χαθεί, ζωγραφίζοντάς την. Έτσι όποιος περνάει από εκεί μπορεί να μη βλέπει το σπίτι πια αφού στη θέση του, θα βρίσκεται μια σύγχρονη πολυκατοικία, όμως δεν χάθηκε, βρίσκεται ακόμη εκεί για να θυμίζει την παλιά Λάρισα, εκείνη τη Λάρισα που χάρη στην ευαισθησία, το φιλότιμο και το μεράκι ορισμένων παραμένει ζωντανή.
ΝΑΤΑΣΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ
