το γεγονός ότι έχει κατατεθεί πρόταση για μετατροπή του σε Πειραματικό Σχολείο με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, γεγονός που σημαίνει ότι οι 360 μαθητές του θα βρεθούν στον «αέρα», καθώς αν δεν κληρωθούν, θα πρέπει να βρουν άλλο σχολείο για τη φοίτησή τους, την ώρα που, όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, δεν υπάρχουν όμορες σχολικές δομές για να φιλοξενηθούν.
Αναλυτικότερα, ο Σύλλογος μετά από πολύωρη συνεδρίαση που πραγματοποίησε το απόγευμα της Κυριακής, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία επισημαίνει τα εξής:
«Στο 25ο Δ.Σ. Λάρισας, αυτήν τη στιγμή, φοιτούν περίπου 360 παιδιά της συνοικίας του Λιβαδακίου και κάθε τάξη αποτελείται από τρία τμήματα εκτός της Α’ που είναι τέσσερα. Για να καλυφθούν οι ανάγκες φοίτησης των μαθητών της συνοικίας μας, κατά τα τελευταία έτη, έχουν δημιουργηθεί αίθουσες διδασκαλίας σε κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου, ακόμη και στο υπόγειο. Επίσης στο 25ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας λειτουργούν παράλληλα δύο τμήματα ένταξης για παιδιά με διάφορες μαθησιακές δυσκολίες και κάποια από αυτά με κινητικά προβλήματα.
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, η εισαγωγή μαθητών/-τριών στην εισαγωγική τάξη Πειραματικών σχολείων πραγματοποιείται και οι γονείς ή κηδεμόνες των ενδιαφερομένων μαθητών/-τριών δικαιούνται να καταθέσουν αίτηση για εισαγωγή σε έως ένα ΠΕΙ.Σ., ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής τους. Η κατάθεση της αίτησης της παρούσας δεν αποκλείει τη δυνατότητα υποβολής αίτησης για εισαγωγή και σε έως ένα Πρότυπο Σχολείο.
Η πρόβλεψη της παραπάνω παραγράφου πρακτικά αφήνει στον «αέρα» τα 360 παιδιά που αυτήν τη στιγμή φοιτούν στο σχολείο της γειτονιάς τους. Τα «ξεσπιτώνει», ας μας επιτραπεί η έκφραση, χωρίς βέβαια να υπάρχει προγραμματισμός για νέες σχολικές μονάδες και φυσικά χωρίς να υπάρχουν όμορες σχολικές δομές να φιλοξενηθούν. Η αναταραχή που θα προκαλέσει η διαδικασία της κλήρωσης και ο αποκλεισμός των παιδιών από το κοινωνικό τους γνώριμο περιβάλλον, είναι ένα από τα σημαντικά ζητήματα που μας προβληματίζουν.
Σημαντικά εξίσου όμως είναι τα προβλήματα που θα προκύψουν στον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών. Ας μην ξεχνάμε πως λόγω της πανδημίας Covid-19, τα παιδιά ηλικιών 7 – 12 ετών, κλήθηκαν να προσαρμοστούν σε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Η τήρηση των αποστάσεων, η χρήση της μάσκας καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής τους στο σχολείο με σημαντικότερη την αλλαγή της διά ζώσης εκπαίδευσης σε αυτήν της τηλεκπαίδευσης. Τα παιδιά αυτά ζουν μια δεύτερη σχολική χρονιά τεράστιας πίεσης και ανατροπής της απλής καθημερινότητάς τους, καθώς και της σχολικής τους πραγματικότητας, όπως τη βίωναν πριν προκύψουν όλα αυτά τα ζητήματα.
Φυσικά αποτελεί θετική εξέλιξη η διάθεση της Πολιτείας για ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα και φυσικά εμείς οι γονείς θα σταθούμε συμπαραστάτες σε μια τέτοια κατεύθυνση. Εφόσον υπάρχει τέτοια διάθεση από την Πολιτεία θα ήταν καλό κατά τη γνώμη μας να ξεκινήσει η ανέγερση ενός νέου διδακτηρίου, το οποίο θα τεθεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημιακού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ένα τέτοιο σχολείο, με σχετικά περιορισμένο αριθμό μαθητών, πιστεύουμε πως θα εξυπηρετούσε αυτές τις ανάγκες. Πρέπει όμως οι αρμόδιοι φορείς να επανεξετάσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις των αποφάσεων που λαμβάνουν, έχοντας ως πρωταρχικό κίνητρο την ουσιαστική εκπαίδευση των παιδιών μας.
Πρώτα της συναισθηματικής και κοινωνικής τους εκπαίδευσης και μετά της ακαδημαϊκής τους».
