Ήταν ένα από τα μηνύματα των χθεσινών λιτών και διαφορετικών από τα συνηθισμένα εκδηλώσεων μνήμης, με αφορμή την επέτειο από τον θάνατο του Τσαριτσανιώτη Μεγάλου Διδασκάλου του Γένους Κωνσταντίνου Οικονόμου, που διοργάνωσε ο Δήμος Ελασσόνας και η ιστορική κωμόπολη της Τσαριτσάνης.
Οι εκδηλώσεις, που έγιναν με το απαραίτητο υγειονομικό πρωτόκολλο κατά της πανδημίας και στη «σκιά» των πρόσφατων σεισμών που έπληξαν την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ελασσόνας και του Νομού Λάρισας, άρχισαν με τη Θεία Λειτουργία, που τελέστηκε στον ιστορικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τσαριτσάνης, όπου χοροστάτησε ο σεβασμ. Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων και συλλειτούργησαν οι ιερείς της κωμόπολης π. Γεώργιος Κοντοτάσιος και π. Αλέξανδρος Νεζεργιώτης και οι διάκονοι π. Ιάκωβος Γκασντερίδης και π. Κωνσταντίνος Λαφατζής.
Σε περίοπτη θέση υπήρχαν αναθήματα, λείψανα, η Δεσποτική Μήτρα και τα ιερά Άμφια του Κων/νου Οικονόμου, που φυλάσσονται έως και σήμερα. Αμέσως μετά, αναπέμφθηκε η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του Τσαριτσανιώτη Διδασκάλου του Γένους πρωτοπρεσβυτέρου Κων/νου Οικονόμου του εξ Οικονόμων και των αρχιερέων Κυρίλλου, Ιωσήφ, Γερμανού και Πολυκάρπου.
Σε γνωστές και άγνωστες πτυχές του βίου, της δράσης, των αγώνων και της προσφοράς του Κωνσταντίνου Οικονόμου, αλλά και του επισκόπου Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ αναφέρθηκε με χειμαρρώδη και επιβλητικό λόγο ο Τσαριτσανιώτης κτηνίατρος (διαμένει στη Θεσσαλονίκη) - ερευνητής Γιάννης Τζιμούλιας. Χαρακτηριστικά τα όσα «κατέθεσε», ανάμεσα στα άλλα, απευθυνόμενος στις αρχές και στο ολιγομελές εκκλησίασμα:
«Το θρόισμα του ράσου του Κωνσταντίνου Οικονόμου, νιώθω όταν στέκομαι σε αυτόν τον ιερό χώρο. Και στον Άγιο Νικόλαο δε, με πλημμυρίζει το βουβό κλάμα μπροστά στην εικόνα του Χριστού, του Ιωσήφ, του δεσπότη του Μεσολογγίου, την ημέρα που χειροτονήθηκε ιερέας.
Δύσκολες, γεμάτες πόνο οι στιγμές που περνάμε σήμερα με την πανδημία να σπέρνει τον θάνατο παντού. Και επιπλέον το πέπλο του τρόμου φωλιάζει στα μέρη μας, με το ξύπνημα του Εγκέλαδου και της γης ταρασσομένης, τα δε βουνά και όρη σείονται μέρα νύχτα, απλώνοντας σκοτάδια απελπισίας.
Φόβος και τρόμος και εκείνα τα χρόνια του 1800 που η πανδημία της χολέρας θέριζε αμέτρητες ψυχές, ενώ η χαντζάρα των Τούρκων κατακτητών ανεβοκατέβαινε με το παραμικρό στον σβέρκο των σκλαβωμένων Ελλήνων. Φόβος, τρόμος, απελπισία, κυνηγητά, προσφυγιά, αγωνία για τη διασκορπισμένη οικογένεια του Κωνσταντίνου Οικονόμου. Κρεμάλες, για το παραμικρό, φόνοι για να αρπαχθούν περιουσίες, σκοτωμοί έτσι «διά το γούστον», όπως γράφει ο Οικονόμος.
Το μυαλό μας, κουρασμένο, φοβισμένο, απελπισμένο, ανατρέχει στις δύσκολες προσωπικές στιγμές αυτών των προγόνων μας, προσπαθώντας να αντλήσει κουράγιο, δύναμη, ελπίδα και αισιοδοξία, από τον πονεμένο αγώνα τους στο στάδιο των αρετών.
Παραμυθία ας είναι για εμάς η πίστη τους, η καρτερικότητα και η υπομονή τους στα βάσανα».
«Με όπλα την πέννα του και τον πύρινο, πονεμένο, οργισμένο λόγο του, πυροδοτεί τις καρδιές των ομογενών, ξυπνά τις συνειδήσεις των Ρώσων και των Ευρωπαίων. Ζητά από όλους με φλογισμένη ψυχή να βοηθήσουν τους Έλληνες στην άδικη μάχη με τον Τούρκο κατακτητή…», υπογραμμίζει για τον Κωνσταντίνο Οικονόμο ο ομιλητής, ενώ για τον επίσκοπο Ρωγών Ιωσήφ αναφέρει: «Εκεί στο Μεσολόγγι ήταν η μοίρα του να δοξαστεί εις γενεάν και γενεάν. Ο εμψυχωτής των ψυχών, ο συμφιλιωτής των ανυπότακτων πολεμιστών, ο μπουρλοτιέρης των ψυχών, ο παρηγορητής των πονεμένων, μέρα νύχτα με τον σταυρό στο χέρι ανεβοκατέβαινε τις τάπες και τις πολεμίστρες για να εμψυχώσει τους αποκαμωμένους μαχητές. Ο δεσπότης Ιωσήφ με τα κουρελιασμένα ράσα…».
Και ο ομιλητής Γιάννης Τζιμούλιας ολοκληρώνει:
«Κωνσταντίνος Οικονόμος και δεσπότης Ιωσήφ, «εν γενεά αυτών εδοξάσθησαν και η δόξα αυτών ουκ εξαλειφθήσεται» εις τους αιώνας».
Με τη σειρά του, ο σεβασμ. Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων στάθηκε στην υπερηφάνεια που νιώθουν οι κάτοικοι της Τσαριτσάνης και της περιοχής τιμώντας τους δύο κληρικούς, που έδωσαν γενναίους πατριωτικούς αγώνες για την ανεξαρτησία του τόπου, σε αυτήν την «ένδοξη και λαμπρά ημέρα της Εκκλησίας μας, την Κυριακή της Ορθοδοξίας».
Και συνέχισε, με νόημα, ο κ. Χαρίτων: «Ο φετινός εορτασμός έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα, αφού αυτήν τη χρονιά γιορτάζουμε τη μεγάλη επέτειο της Επαναστάσεως. Η πατρίδα μας πλήττεται από την πανδημία και η επαρχία μας ζει στη σκιά των καταστροφικών συνεπειών των σεισμών, προσπαθώντας να ορθοποδήσουν από αυτές τις κρίσεις. Δε σημαίνει ότι θα λησμονήσουμε την ιστορία μας και τους άθλους των αγωνιστών μας. Οι αγωνιστές μας είχαν πίστη στον Θεό και στην πατρίδα. Διαφορετικά το έθνος δεν υπάρχει. Το παράδειγμά τους, τα έργα τους αποτελούν φωτεινούς οδοδείκτες, παραδείγματα μέσα στη ζωή. Εύχομαι ο Θεός να δίωει υγεία στους ανθρώπους και να οπλίζει με θάρρος, κουράγιο και υπομονή τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από τους σεισμούς, αυτούς που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και ζουν σε μια σκηνή, σε μια προσωρινή στέγη, μέσα στη βροχή, την υγρασία, το κρύο. Οι σκέψεις μας είναι σε όλους αυτούς, που δοκιμάζονται, που θέλουν ενίσχυση και ενδυνάμωση».
Στις εκδηλώσεις της ιστορικής κωμόπολης παρευρέθηκαν:
Ο δήμαρχος Ελασσόνας, Νίκος Γάτσας, οι αντιδήμαρχοι Δημ. Καρανίκας και Διονύσης Κουρομπίνας, ο πρώην δήμαρχος Ελασσόνας – επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, Νίκος Ευαγγέλου, οι δημοτικοί σύμβουλοι Δημήτρης Παπαδημόπουλος και Κώστας Καραγιάννης, ο πρόεδρος της Κοινότητας Τσαριτσάνης, Αχιλλέας Μητσιμπόνας, κοινοτικοί σύμβουλοι, αντιπροσωπείες φορέων και συλλόγων της Τσαριτσάνης.