δικηγόρου, προκειμένου να ακούσει «από πρώτο χέρι», τα όσα έχουν να προτείνουν, στο πλαίσιο του διαλόγου που διεξάγεται και θα κορυφωθεί με την ψήφιση του σχετικού νόμου, το επόμενο διάστημα.
Όπως αναμενόταν, μεγάλο προβληματισμό προκαλεί η δημόσια συζήτηση που έχει ξεκινήσει, σε σχέση με τη συνεπιμέλεια των παιδιών διαζευγμένων γονέων, ιδίως υπό το πρίσμα της επικείμενης νομοθετικής παρέμβασης του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το ζήτημα.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η Λαρισαία βουλευτής επισήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον άκουσα τα όσα είχαν να πουν οι «Ενεργοί Μπαμπάδες». Η έστω και διαδικτυακή συνάντηση μαζί τους και η συνεισφορά των επιχειρημάτων τους είναι για εμένα πολύ σημαντική, γιατί αν μη τι άλλο, θα πρέπει να επικρατήσει η λογική, σε ένα τόσο λεπτό κι ευαίσθητο ζήτημα, όπως αυτό της συνεπιμέλειας των παιδιών, μετά από ένα διαζύγιο.
Είναι άκρως αναγκαίο, όλοι μαζί να βρούμε τη «χρυσή τομή», προκειμένου να εξευρεθεί η προσφορότερη λύση, πάντα, με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών.
Και αυτό γιατί δεν είναι, απλώς, ζήτημα επιλογής «με τη μαμά» ή «τον μπαμπά», αλλά ζήτημα το οποίο θα πρέπει επιτέλους, να εξετάσουν με ορθολογισμό, δύο ψυχικά υγιείς άνθρωποι, κριτήριο τα παιδιά τους και τη σωστή, ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους».
Παράλληλα, η Ευαγγελία Λιακούλη έθεσε στη συζήτηση και τους προβληματισμούς της, σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν συνήθως τα αρμόδια δικαστήρια τις περιπτώσεις των διαζευγμένων γονιών, όπου ο ένας τυχαίνει να είναι ΑμΕΑ, και πολλές φορές, παρότι συναισθηματικά και οικονομικά είναι απολύτως προσανατολισμένος στη φροντίδα των παιδιών, δυστυχώς, αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος με το στίγμα ενός ιδιότυπου και υφέρποντα ρατσισμού.
Καταλήγοντας, η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής τόνισε πως «Η πρακτική της εναλλαγής των τέκνων ανά μία εβδομάδα, τουλάχιστον στις περιπτώσεις που προσωπικά έχω διαχειριστεί μαζί με τους συνεργάτες του δικηγορικού μου γραφείου, φαίνεται ότι κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Κι αυτό από μόνο του δείχνει πως κάτι αλλάζει στον τρόπο αντιμετώπισης τόσο από πλευράς της κοινωνίας, όσο και από πλευράς του δικαστικού συστήματος, αυτής της «τολμηρής» – μέχρι και πριν από λίγα χρόνια – λύσης. Πάντα, η αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση είναι να έχουμε ψυχικά υγιείς γονείς. Είναι σίγουρο, πως έστω και σταδιακά, ολοένα και περισσότεροι διαζευγμένοι γονείς αντιλαμβάνονται ότι και έτσι τα παιδιά αναπτύσσουν ακόμη πιο ολοκληρωμένες προσωπικότητες, γιατί ακριβώς εκλείπει αυτό το «αέναο» μίσος, το οποίο είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε να ενυπάρχει σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις.
Επιπροσθέτως, η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής έθεσε και το ζήτημα της θέσπισης του θεσμού του «Οικογενειακού Δικαστηρίου», το οποίο με τόλμη από το μακρινό ακόμη 2004 είχε ζητήσει το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της «ολιστικής» αντιμετώπισης αυτών των τόσο κρίσιμων, για πολλές διαζευγμένες οικογένειες, θεμάτων, το οποίο πρέπει άμεσα να επανέλθει στη δημόσια συζήτηση.