«Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, που ακύρωσε την Υπουργική απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) του 2017, για το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας, υπήρξε αναμφισβήτητα μια πολύ κακή εξέλιξη στην πορεία λειτουργίας του συγκεκριμένου έργου και συνολικά στις αναπτυξιακές προοπτικές της Θεσσαλίας.
Εδώ και πολλά χρόνια η ΠΕΔ Θεσσαλίας, μαζί με άλλους φορείς της περιοχής, στήριξε την προσπάθεια να λειτουργήσει επιτέλους το σημαντικό αυτό έργο παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμη πηγή και μάλιστα σε μια περίοδο που η χώρα μας εγκαταλείπει με ταχείς ρυθμούς τη χρήση του λιγνίτη.
Ιδιαίτερα μετά το 2014, που με τη θεσμοθέτηση των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΣΔΥΘ), είχαν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις, η ΠΕΔΘ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον συντονισμό των προσπαθειών για να πειστεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος πως η Μεσοχώρα αποτελεί ένα αμιγώς υδροηλεκτρικό έργο και δε συνδέεται ιδιοκτησιακά, λειτουργικά ή διοικητικά με τον ταμιευτήρα της Συκιάς, ο οποίος (αποκλειστικά αυτός) θα χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά (εκτροπή) μιας μικρής ποσότητας υδάτων προς τον θεσσαλικό κάμπο.
Έτσι φθάσαμε στο 2017 όπου η τότε Κυβέρνηση προχώρησε στην έκδοση της ΑΕΠΟ για τη Μεσοχώρα, κλείνοντας, όπως όλοι ελπίζαμε, μία μακρά περίοδο άγονων αντιπαραθέσεων για το έργο.
Η παραφωνία κάποιων συλλογικοτήτων που συνέχισαν να διαφωνούν ζητώντας την «κατεδάφιση» της Μεσοχώρας βρέθηκε κυριολεκτικά στο περιθώριο.
Δυστυχώς όμως η πρόσφατη, ακατανόητη για τους πολλούς, νέα ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, δημιουργώντας πλέον νέες υποχρεώσεις σε όλους μας.
Ως ΠΕΔΘ, μπροστά στη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί:
Ζητούμε από τους αρμόδιους Υπουργούς, άμεσα και αποφασιστικά, να φέρουν σε πέρας όλες τις πολιτικές και διοικητικές εκκρεμότητες που, συνειδητά ή όχι, παρεμβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια και παρεμποδίζουν την αδειοδότηση του Υ.Η. έργου Μεσοχώρας (αλλαγή ΣΔΥΘ, Χωροταξικό, κ.ά.), ώστε να οδηγηθούμε το ταχύτερο σε μια νέα, τελική αυτήν τη φορά, έγκρισή του.
Η τηλεδιάσκεψη της Τρίτης (8/12) με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη, κ. Κώστα Αγοραστού, θεωρούμε ότι είναι μια εξαιρετική νέα αρχή σε αυτήν την προσπάθεια.
Δηλώνουμε ότι παραμένουμε ανυποχώρητοι στον πολιτικό μας στόχο να ολοκληρωθούν και να λειτουργήσουν όλα τα έργα επί του Άνω Αχελώου (φράγμα και υδροηλεκτρικός σταθμός Συκιάς, σήραγγα μεταφοράς προς Μουζάκι), στο πλαίσιο και των υποσχέσεων του πρωθυπουργού, κ. Κυρ. Μητσοτάκη, για «μερική εκτροπή» υδάτων.
Δηλώνουμε επίσης ότι θα αντισταθούμε στις σκοπιμότητες, στα συμφέροντα, στις τοπικιστικές αντιπαλότητες και στα ακραία «ιδεολογήματα», που το τελευταίο διάστημα ενθαρρύνονται και ανεύθυνα ζητούν την «κατεδάφιση» όλων των έργων Αχελώου, συμπεριλαμβανόμενης και της Μεσοχώρας!
Επειδή γύρω από τα θέματα αυτά έχει δημιουργηθεί ένα θολό τοπίο συγχύσεων και αβεβαιότητας, ζητούμε από τον πρωθυπουργό της χώρας να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία για συνολική συζήτησή τους στη Βουλή, μέσα από την οποία θα προκύψει μια νέα ανανεωμένη, επικαιροποιημένη και σαφής πολιτική απόφαση για το σύνολο των έργων Αχελώου, έτσι ώστε, συντονισμένα και αποφασιστικά, η Κυβέρνηση να οδηγηθεί στην υλοποίηση των υποσχέσεών της.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι και η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ (έστω και λανθασμένα κατά την άποψή μας), επιμένει να συνδέει τα έργα μεταφοράς νερού από τον Αχελώο με τη λειτουργία του ΥΗΕ Μεσοχώρας.
Ειδικά για τη Μεσοχώρα, όπως επανειλημμένα έχουμε προτείνει, ζητούμε την «επαναφορά» μιας απόφασης της Βουλής, ανάλογης με εκείνη του 2002 (Ν. 3066) και του 2009 (Ν. 3734), με τις οποίες είχαν ρυθμισθεί θέματα αποζημιώσεων και κοινωνικής αποκατάστασης των θιγομένων, αποφάσεις που αγκαλιάστηκαν θερμά σχεδόν από όλους τους κατοίκους της περιοχής και περιθωριοποίησαν κακόβουλες πρακτικές και εμμονές περί «κατεδάφισης» (φορείς των οποίων ήταν κάποιοι λίγοι αμετανόητοι), ενώ παράλληλα έδωσαν ώθηση στις τότε κυβερνητικές προσπάθειες (έστω και εάν αυτές τελικά δεν ευοδώθηκαν λόγω, και πάλι, ακυρωτικής απόφασης από το ΣτΕ).
Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπει ένα τέλος στην ιδιότυπη «ομηρία» και θα κλείσει τον δρόμο στους επιτήδειους που συστηματικά επιχειρούν τη χειραγώγηση των Μεσοχωριτών.
Στην προσπάθειά μας για όλα τα παραπάνω καλούμε τους φορείς και τον λαό της Θεσσαλίας, όπως κάναμε και στο παρελθόν, να συσπειρωθούμε στην κοινή αυτήν προσπάθεια για να ξεφύγουμε επιτέλους από αυτήν τη θλιβερή περίοδο της στασιμότητας των έργων Αχελώου και ειδικά της Μεσοχώρας, την οποία βιώνουμε εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια».