γραμμή και δίνουν νυχθημερόν μάχη κατά του κορονοϊού στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας, δείχνουν με τον δικό τους τρόπο δύο επιχειρηματίες της πόλης που διατηρούν οβελιστήριο. Ο Δημήτρης Τσιαγκαντές και ο Αθανάσιος Μπαλαμπάνος, προσέφεραν καθημερινά για ένα τριήμερο, 70 γεύματα στο προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, θέλοντας να πουν το δικό τους ευχαριστώ σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με τον εφιάλτη του κορονοϊού.
Για την πρωτοβουλία αυτή μίλησε στην «Ε» ο Δημήτρης Τσιαγκαντές -η αλήθεια είναι με πολύ δισταγμό- τονίζοντας ότι είναι το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν για τους ανθρώπους αυτούς που παλεύουν μέρα νύχτα, κάτω από αντίξοες συνθήκες να κρατήσουν όρθια τη χώρα. «Δεν θεωρώ ότι κάναμε κάτι σπουδαίο.
Σπουδαίοι είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας που φεύγουν από τα σπίτια τους και παλεύουν με τον κορονοϊό. Εκείνοι σηκώνουν στους ώμους τους απίστευτό βάρος. Νιώθω συγκίνηση κάθε φορά που το σκέφτομαι και η ικανοποίησή μου, πως έστω και με αυτήν τη μικρή χειρονομία, κάτι κάναμε και εμείς, είναι τεράστια. Βλέπουμε όλους αυτούς τους μήνες τι συμβαίνει γύρω μας και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη κίνηση που δεν σκεφτήκαμε ιδιαίτερα. Ανθρώπινα θελήσαμε να βρεθούμε δίπλα στους υγειονομικούς μας και να τους πούμε ότι τους στηρίζουμε και τους ευχαριστούμε. Να τους τονώσουμε το ηθικό» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Δημήτρης Τσιαγκαντές δεν θέλησε να πει περισσότερα, ακριβώς γιατί η χειρονομία τους ήταν ανιδιοτελής, το μοναδικό της κίνητρο ήταν το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, η στήριξη στους ανθρώπους που αυτές τις δύσκολες ώρες δίνουν μια μάχη άνιση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πανδημία του κορονοϊού μάς έχει διδάξει πολλά. Μας δίνει πνευματικά και ηθικά μαθήματα, ξεχασμένα εδώ και καιρό. Μαθήματα ανθρωπιάς και ήθους, σαν αυτά που έδωσαν οι δύο επιχειρηματίες, που στάθηκαν στην πύλη του Νοσοκομείου της Λάρισας για κάποια απογεύματα για να προσφέρουν απλά κάποιες μερίδες φαγητού. «Η αλήθεια είναι ότι εμείς πήραμε περισσότερα από όσα δώσαμε. Το γεγονός ότι κάναμε κάποιους ανθρώπους να χαμογελάσουν ή να νιώσουν ότι δεν τους έχουμε ξεχάσει ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας».
Τέτοιες χειρονομίες και πρωτοβουλίες τους τελευταίους μήνες, έχουμε δει πολλές και ένα είναι σίγουρο, ότι μέσα σε αυτό το τούνελ υπάρχει φως, και η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη το φέρνει όλο και πιο κοντά. Από όλο αυτό θα βγούμε πιο δυνατοί, πιο ανθρώπινοι.
