«Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν, στην είσοδο του κτιρίου κάθε πρωινό συσσωρευμένες πέτρες κάθε μεγέθους, σκουπίδια κάθε λογής, αποτσίγαρα, κουτιά από μπύρες, υπολείμματα από αλκοοχούχα ποτά κάθε είδους. Και η οδυνηρότερη εικόνα είναι οι σπασμένοι υαλοπίνακες και ποικίλες ζημιές σε όλη την έκταση του συγκροτήματος.
Όπως είναι ευνόητο, αρχικά το κόστος της αποκατάστασης όλων των παραπάνω φθορών είναι πολύ σημαντικό και μας λυπεί ιδιαίτερα να διατίθενται αρκετά χρήματα για τέτοιες δαπάνες (π.χ. αντικατάσταση των υαλοπινάκων) και να στερούνται μαθητές ευάλωτων κοινωνικών ομάδων την υποδομή για την παρακολούθηση διαδικτυακών μαθημάτων, τη στιγμή μάλιστα που το ΥΠΑΙΘ είναι τόσο φειδωλό γι’ αυτές τις ανάγκες.
Παράλληλα τίθεται εύλογα το ερώτημα πώς είναι δυνατή η συσσώρευση τέτοιων ομάδων νέων σε κεντρικό σημείο της πόλης, ενώ υφίστανται όλα τα γνωστά απαγορευτικά μέτρα λόγω της καραντίνας; Και τελικά πώς παγιώνεται η αίσθηση της νομιμότητας και της ασφάλειας με τέτοια δεδομένα στον κάθε πολίτη αυτής της πόλης και της ευρύτερης κοινότητας; Εμείς εκθέτουμε το πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλά χρόνια, και στιγματίζει την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά προσδοκούμε και απαιτούμε την ευαισθητοποίηση των καθ’ ύλην αρμοδίων για την αντιμετώπιση αυτής της θλιβερής κατάστασης».