του ΦΟΔΣΑ Δημ. Παπαδημόπουλος περνά στην αντεπίθεση κατά της «ομάδας των 12» που τον κατηγόρησε για συναλλαγή με τον δήμαρχο Λαρισαίων, στις εκλογές για νέα διοίκηση στον Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων.
Τιτλοφορώντας την απάντησή του «πάρτε τη λάσπη πίσω», αποδομεί την κατηγορία των «12» που έκανε λόγο για «διαβεβαιώσεις –εκ μέρους του- που δεν τήρησε», διαψεύδοντας οποιαδήποτε τέτοια «διαβεβαίωση», δηλώνοντας ότι δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δεχτεί –ως μη σοβαρή- πρόταση προς τον δήμαρχο του μεγαλύτερου δήμου της ΠΕ Λάρισας να του προσφερθεί η αντιπροεδρία του ΦΟΔΣΑ με τη Ρένα Καραλαριώτου ως πρόεδρο...
Ιδιαίτερα επικριτικός στην απάντησή του είναι προς τη Ρένα Καραλαριώτου, σημειώνοντας ότι αυτοπροτάθηκε για τη θέση και εξηγώντας ότι το πρόβλημα έγκειται στο ότι «όποιος δεν μπορεί ή δεν αντέχει να είναι δεύτερος, του αξίζει ίσως να είναι τελευταίος». Ενώ κατηγορεί και τους «12» ότι υπέγραψαν ένα «ψευδές και άκρως συκοφαντικό για εμένα κείμενο, αμφισβητώντας την ηθική μου, διαπράττοντας μάλιστα, αξιόποινη, αποδοκιμαστέα και κολάσιμη πράξη».
Η απάντηση Παπαδημόπουλου στην «ομάδα των 12», όπως την αποκαλεί έχει ως εξής:
«Με ανακοινώσεις σας κ.κ. συνάδελφοι, στις 17 και 19 Οκτωβρίου τρέχοντος έτους, αναφερθήκατε σε συναλλαγή μεταξύ του Δημάρχου Λαρισαίων κ. Καλογιάννη και εμού, σχετικά με τις εκλογές στον ΦΟΔΣΑ. Ισχυριστήκατε ότι, ενώ ‘’διαβεβαίωνα την ομάδα πως συμφωνώ με τις κινήσεις της’’, βρέθηκα στο ‘’αντίπαλο στρατόπεδο’’ και για τους λόγους αυτούς παραδώσατε ‘’την ηθική μου στην κρίση των πολιτών’’ και θεωρήσατε ‘’ανάξιο να ασχολείται κανείς μαζί μου’’.
Καταρχάς, θα σας πω ότι με στενοχωρήσατε. Διότι φθάσατε στο σημείο να ψεύδεστε. Όλοι μαζί εν χορώ και ο καθένας χωριστά. Και φυσικά, μπορεί το γεγονός ότι υπογράψατε όλοι σας ως ‘’ομάδα των 12’’, να κρύβει ή να συγκαλύπτει την ευθύνη που φέρετε, όταν ισχυρίζεστε ανυπόστατα πράγματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν απομειώνει ή κατ’ελάχιστο αφαιρεί από την πλήρη και προσωπική ευθύνη του καθενός ξεχωριστά.
Σημειώστε ότι, δε σωπαίνω πλέον, όχι από ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου με την αντιλογία, αλλά για να μην επιτρέψω να ευοδωθεί το ψέμα και έτσι γίνει πιστευτό, με αποτέλεσμα να αποβεί βλαπτικό για την τοπική μας κοινωνία, την οποία οφείλουμε να ενημερώνουμε, ώστε να μην κρίνει κατά την όψη και επιφανειακά, αλλά αφού θα έχει ακούσει και την άλλη πλευρά, δικαίως να κρίνει.
Ρένα, Θανάση, Γιώργο, Μάκη, Κώστα, Μαίρη, Ανδρέα, Χρήστο και Χρήστο, Σταύρο, Γιώργο και Λάσκαρη... πότε, πέστε μου πότε, σε ποια συνάντηση της ομάδας, και πότε στον καθένα σας χωριστά ‘’διαβεβαίωνα’’, ότι συμφωνώ με τις κινήσεις σας;
Ποτέ! Μα ήταν δυνατόν να δεχθώ ποτέ, ότι είναι σοβαρή η πρότασή σας –μέσα στο πλαίσιο ενός συμφωνηθέντος διαπαραταξιακού προεδρείου –να μεταφέρετε πρόταση, ως αγγελιοφόροι, εσύ Θανάση κι εσύ Γιώργο ως Δήμαρχοι, στον εν ενεργεία συνάδελφό σας Δήμαρχο του μεγαλυτέρου Δήμου της περιφερειακής μας ενότητας, ότι του προσφέρετε την Αντιπροεδρία υπό τη Ρένα ως Πρόεδρο;;!!! Και το λέγω αυτό, θεωρώντας ως πρόσωπα αξίους και τους δύο, αλλά με συγχωρείτε, αυτό αποτελεί χλευασμό στο αξίωμα του Δημάρχου Λαρισαίων.
Γιώργο Μανώλη, Δήμαρχε, επειδή μόνον με εσένα μίλησα το βράδυ της Πέμπτης της 8ης Οκτωβρίου, θυμήσου ότι διαφώνησα με την παραπάνω κίνηση. Όπως διαφώνησα, θεωρώντας ‘’φθηνό’’ τέχνασμα το να μην παραστεί κανείς μας την 16η Οκτωβρίου στις εκλογές, προκειμένου να μη σχηματιστεί απαρτία, ενώ λύσεις υπήρχαν μιας και είχε προσυμφωνηθεί το διαπαραταξιακό Προεδρείο. Πού βλέπετε τη διαβεβαίωσή μου λοιπόν;
Φθάσατε δε όλοι σας, στο σημείο να υπογράψετε ένα ψευδές και άκρως συκοφαντικό για εμένα κείμενο, αμφισβητώντας την ηθική μου, διαπράττοντας μάλιστα, αξιόποινη, αποδοκιμαστέα και κολάσιμη πράξη. Ούτε αυτό δεν σκεφτήκατε. Μάλλον παγιδευθήκατε, διότι κάποιους από εσάς, που μας συνδέει φιλία και πραγματικά δεινοί κοινοί αγώνες, δεν μπορώ να σας δικαιολογήσω.
Ακούστε, δεν είμαι εγώ το πρόβλημά σας κύριοι. Αλλού είναι η αιτία. Αρκεί να καταλάβετε ότι, όποιος δεν μπορεί ή δεν αντέχει να είναι δεύτερος, του αξίζει ίσως να είναι τελευταίος.
Ρένα, στις 14 Δεκεμβρίου 2019, αν και πιο όμορφο θα ήταν να ερωτηθούν όλοι οι συμμετέχοντες στην ομάδα, αυτοπροτάθηκες κατά απόλυτο τρόπο και θεωρώντας δεδομένη την τιμή, που θα σου γινόταν να είσαι η Πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ. Κι εγώ δε λέω ότι απέβλεπες σε ιδιοτελείς σκοπούς, όπως εσείς προσάπτετε σε εμένα. Για ευγενείς σκοπούς έστω. Διότι Ρένα, η - διά του αποκλεισμού όλων των φίλων και φίλιων αυτοδιοικητικών στελεχών της ‘’παράταξης’’ κενού περιεχομένου προσωπική επιβεβαίωση, δε συνιστά δικαίωση της ομάδας.
Λυπούμαι, λοιπόν, για εσάς, που με συκοφαντήσατε, που αμφισβητήσατε την ηθική μου και εύχομαι να λειτουργήσατε έτσι, επειδή κάτι σας συνέβη, κάποιος σας παγίδευσε και δεν το κάνατε από εμπάθεια. Γι’αυτό σε τέτοιες καταστάσεις όλοι μας πρέπει να ‘’ξεσκονίζουμε’’ τη συνείδησή μας και να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Πάρτε πίσω τη λάσπη, λοιπόν. Ακόμη κι αυτήν η λάσπη δεν είναι για πέταμα. Μπορεί να χρησιμεύσει και στο κτίσιμο. Στο να οικοδομήσουμε όλοι μας, κι εγώ κι εσείς και όλοι μας μία καλύτερη τοπική κοινωνία. Αυτήν τη λάσπη την ιαματική, αυτήν τη λάσπη την ευεργετική ναι, ας την χρησιμοποιήσουμε».
