Του Γιώργου Ρούστα
Την ώρα που η ΕΒΖ προχωρά στο κλείσιμο δύο εργοστασίων της σε Ορεστιάδα και Σέρρες, διατηρώντας μία και μόνο παραγωγική μονάδα στη Βόρεια Ελλάδα, το Πλατύ Ημαθίας, το Εργοστάσιο Ζαχάρεως στη Λάρισα αθόρυβα, μα συστηματικά συνεχίζει να αποτελεί μία από τις πιο κερδοφόρες μονάδες της Βιομηχανίας.
Μπορεί στη συνείδηση του κόσμου να κυριαρχεί η άποψη ότι πρόκειται για ένα εργοστάσιο «φάντασμα», ο εξοπλισμός του οποίου έχει πέσει θύμα πλιάτσικου και ομάδων που εκμεταλλεύονται το σκραπ (σιδερικά), ωστόσο το άγνωστο και πολύ δυναμικό κομμάτι του, αφορά το συσκευαστήριο, το οποίο μάλιστα εκσυγχρονίστηκε πριν από δύο χρόνια. Σε αυτό οδηγείται η εισαγόμενη ζάχαρη, που έρχεται στο λιμάνι του Βόλου από χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Λόγω της γεωγραφικής θέσης του εργοστασίου (πολύ κοντά με την Αθήνα), η διοίκηση της ΕΒΖ αποφάσισε να αναβαθμίσει την συγκεκριμένη μονάδα, ώστε η τροφοδοσία της μεγάλης αγοράς της πρωτεύουσας να γίνεται ομαλά και χωρίς μεγάλα μεταφορικά κόστη.
Επίσης σε πολύ καλή κατάσταση είναι και το κέντρο συγκέντρωσης τεύτλων, όπου καταλήγει η σοδειά από τα 17.500 στρέμματα που καλλιεργούνται στο νομό. Και το πιο παράδοξο της υπόθεσης: Το εργοστάσιο συνεχίζει να απασχολεί 9 μόνιμους υπαλλήλους, από τον Μάιο μέχρι τέλος του χρόνου 15 περίπου 8μηνίτες, οι οποίοι απασχολούνται με τη συντήρηση του εργοστασίου, κι άλλους 30 περίπου 2μηνίτες, οι οποίοι προσλαμβάνονται το διάστημα Αύγουστος-Σεπτέμβριος για την παραλαβή των τεύτλων και τη διαδικασία αποστολής της ντόπιας σοδειάς, οδικώς ή σιδηροδρομικώς στο εργοστάσιο του Πλατέως. Στο εργατικό δυναμικό που απασχολείται με τις δραστηριότητες του Ζαχάρεως στη Λάρισα θα πρέπει να προστεθούν και τα μέλη του Σωματείου Φορτοεκφορτωτών.
Ενδεχομένως οι τελευταίες εξελίξεις με το κλείσιμο των εργοστασίων της ΕΒΖ σε Ορεστιάδα και Σέρρες να αναβαθμίσει περαιτέρω το τοπικό εργοστάσιο στη Λάρισα, καθώς θα είναι το μόνο που θα διαθέτει σύγχρονη μονάδα συσκευαστηρίου-μεταποίησης της ζάχαρης. Όσον αφορά τους τευτλοπαραγωγούς του νομού, αυτοί δεν φαίνεται να ανησυχούν σε πρώτο βαθμό από τις εξελίξεις στην ΕΒΖ, καθώς υπάρχει η διαβεβαίωση ότι «δεν θα επιδεινωθεί η λειτουργία του εργοστασίου στο Πλατύ, αφού θα αυξηθεί χρονικά η καμπάνια του και μετά τον Σεπτέμβριο».
Όπως και να ΄χει, η δυναμική που έχει αποκτήσει το Εργοστάσιο Ζαχάρεως στη Λάρισα αποδεικνύει πόσο λάθος ήταν η απόφαση που ελήφθη το 2006 να κλείσει αυτή η παραγωγική μονάδα της Βιομηχανίας, αφού πλέον είμαστε μάρτυρες ενός παράδοξου γεγονότος. Οι Λαρισαίοι παραγωγοί, που φημίζονταν για την ποιότητα των τεύτλων τους να στέλνουν οδικώς ή με τα τρένα την σοδειά τους στην Ημαθία, και το εργοστάσιο της ΕΒΖ στη Λάρισα να εξελίσσεται σε μια δυναμική μονάδα συσκευασίας και τυποποίησης εισαγόμενης ζάχαρης πανελλαδικά!
Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Η φετινή χρονιά χαρακτηρίζεται από τις καλύτερες ποιοτικά για την τευτλοκαλλιέργεια του νομού, ενώ και οι τιμές που ανακοίνωσε η ΕΒΖ για την παραλαβή των τεύτλων καλύπτουν σε ικανοποιητικό βαθμό το αυξημένο κόστος παραγωγής. Τεύτλα συνεχίζουν να καλλιεργούνται σε περιοχές που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επάρκειας νερού, όπως οι παραπήνειες (Αμυγδαλή, Καστρί, Καλαμάκι), Κοιλάδα, Φάρσαλα, κλπ, αλλά όχι στο Δέλτα του Πηνειού, όπου εκεί οι παραγωγοί προτιμούν τελευταία τον ηλιόσπορο. Αυτές τις μέρες τα ποτίσματα συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς, ενώ οι παραγωγοί προχωρούν και σε προληπτικούς ψεκασμούς.
Μία ακόμη παράμετρος που αποδεικνύει τη λανθασμένη πολιτική απόφαση του 2006 να πριμοδοτηθεί η εγκατάλειψη της τευτλοκαλλιέργειας αποτελεί και η ενέργεια κάποιων παραγωγών, να επιστρέψουν μέρος της αποζημίωσης που είχαν λάβει εκείνη την χρονιά, προκειμένου να αποκτήσουν εκ νέου δικαίωμα σποράς. Μάλιστα τα τελευταία δύο χρόνια ασκήθηκαν πιέσεις τόσο από παραγωγούς, όσο και από στελέχη της ΕΒΖ στις ελληνικές κυβερνήσεις να διαπραγματευθούν στα ευρωπαϊκά όργανα το δικαίωμα επιστροφής στην παραγωγή όσων έλαβαν αποζημιώσεις, αλλά εις μάτην. Πλέον όλοι αναμένουν τη νέα ΚΑΠ, και το μοίρασμα από μηδενική βάση των δικαιωμάτων, όπερ σημαίνει ότι όσοι επιθυμούν να στραφούν στην τευτλοκαλλιέργεια θα μπορούν να το πράξουν από το 2017. Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να εισάγουμε ζάχαρη, αφού ως χώρα παραμένουμε ελλειμματική στο εμπορικό ισοζύγιο.
