«Δεν μπορούμε να δεχθούμε σε ένα κράτος δικαίου, την αντιμετώπιση «δύο ταχυτήτων» από την Πολιτεία των ασθενών που πάσχουν από Θαλασσαιμία – ασθένειας ευρέως γνωστής και ως Μεσογειακής Αναιμίας, οι οποίοι διαχωρίζονται σε… θαλασσαιμικούς «δημοσίου» και θαλασσαιμικούς «ιδιωτικού τομέα», με τους μεν πρώτους να λαμβάνουν δύο επιδόματα ασθενείας και τους δεύτερους να λαμβάνουν μόνο ένα.
Ειδικότερα, οι συνταξιούχοι ασθενείς Θαλασσαιμίας του ιδιωτικού τομέα δεν λαμβάνουν το σχετικό επίδομα της τάξης των 480 ευρώ (επίδομα «λοχαγού»), παρά μόνο 360 ευρώ από τον ΟΠΕΚΑ, παρότι και οι ίδιοι αποτελούν μέλη της ίδιας Ομοσπονδίας ατόμων με τη συγκεκριμένη αναπηρία, και σε ένα ορθολογικά οργανωμένο κράτος θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με παρεμφερή κριτήρια και χωρίς διακρίσεις.
Η καθημερινότητα των ασθενών με Θαλασσαιμία είναι ήδη επιβαρυμένη λόγω των μεταγγίσεων αίματος, των διαδικασιών αποσιδήρωσης, καθώς και της τακτικής λήψης πολλών φαρμάκων και το επίδομα μόνο του ΟΠΕΚΑ δεν επαρκεί, ενώ παράλληλα η Πολιτεία οφείλει να παρέχει επιδόματα στήριξης της οποιασδήποτε μορφής αναπηρίας, με βάση τη λογική της εν συνόλω Συνταγματικής μέριμνας για όλες τις ευπαθείς ομάδες, ανεξαρτήτως του φορέα εργασίας τους.
Με βάση τα παραπάνω και δεδομένου ότι μέλημα της κάθε Κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η αποφυγή δημιουργίας ωφελούμενων ασθενών «δύο μέτρων και δύο σταθμών», ζητώ από τους συναρμόδιους Υπουργούς, να αυξήσουν το επίδομα επιδόματος του ΟΠΕΚΑ, για όλους όσοι δεν δικαιούνται το «επίδομα λοχαγού», εξαιτίας του ότι δεν έχουν σχέση εργασίας με το Δημόσιο».