«Κεραμέως - Γαβρόγλου, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος»

ΛΙΑΚΟΥΛΗ: ΤΟΣΟ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΜΕΝΟΣ;

Πώς μπορεί να χωρέσει τόσο αντιμεταρρυθμιστικό μένος κάτω από το φαινομενικά μεταρρυθμιστικό προφίλ της υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων; Είναι πραγματικά να απορεί κανείς... Λανθασμένα λοιπόν θεωρούσαμε πως μετά τη θητεία Γαβρόγλου, δεν θα υπήρχε άλλος σοβαρός αντίπαλος στο γενικό «ξεχαρβάλωμα» της Εκπαίδευσης.

Τελευταίο παράδειγμα των «έργων και των ημερών» της νυν ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, που έφτασε μέχρι την κατάργηση των Καλλιτεχνικών μαθημάτων, της Φυσικής Αγωγής, των Κοινωνικών και Νομικών επιστημών, ως επικινδύνων για την ...κοσμιοτάτη αγωγή των μαθητών, ήρθε και το πρόσφατο νομοσχέδιο – σήμερα πλέον Νόμος του Κράτους – για την Ιδιωτική Εκπαίδευση.
Μια ξεκάθαρα φωτογραφική ρύθμιση εξυπηρέτησης των συμφερόντων ελάχιστων ομάδων.
Από τη «Σκύλλα» του συριζαϊκού κρατισμού λοιπόν, στη νεοδημοκρατικής εμπνεύσεως «Χάρυβδη» της ακραίας εμπορευματοποίησης της ιδιωτικής εκπαίδευσης, και μάλιστα παρά τις αντίθετες επιταγές του Συντάγματος και του άρθρου 16.
Με μόνιμα θύματα βέβαια το ίδιο το Σχολείο, τους μαθητές, τους γονείς και προφανώς τους δασκάλους και τους καθηγητές.
Οι ταξικές ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ και η ισότητα διά της ισοπέδωσης, αυτή τη φορά βιώνονται από όλους τους παραπάνω , από την ανάποδη.
Όπου ακούγεται από τα χείλη της κ. Υπουργού πλέον «απελευθέρωση της γνώσης και της αριστείας από την κρατικό εναγκαλισμό», συναντάμε κατάφατσα την εξυπηρέτηση του πάγιου αιτήματος των ιδιωτικών συμφερόντων, για απελευθέρωση των απολύσεων και μεγιστοποίηση του κέρδους τους.
Υποτιθέμενη επιχειρηματικότητα παντού, κι ας «πνίγονται» με τις νέες ρυθμίσεις οι ιδιοκτήτες των Κέντρων Ξένων Γλωσσών.
Υποτιθέμενη αξιοκρατία παντού κι ας βοά ο τόπος για τον τρόπο επιλογής Στελεχών Εκπαίδευσης - χωρίς ΑΣΕΠ, χωρίς αξιολόγηση - όπου με νυχτερινή τροπολογία, ξηλώθηκαν οι προηγούμενοι και μπήκαν οι «γαλάζιοι», πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι από τη δεύτερη παράταση της θητείας τους που η ίδια η κ. Κεραμέως τους έδωσε!
Οι λέξεις – με πρώτη την «αριστεία» - έχουν εδώ και καιρό χάσει το νόημά τους.
Το είχαν χάσει και με τους προηγούμενους, αλλά χαμένο το νόημα και με αυτούς...
Αντε μετά να προχωρήσει η χώρα, όταν από την άμαξα αφαιρούν τη ρόδα...».