και ζει κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, αφού το μοναδικό της εισόδημα είναι 100 ευρώ που περισσεύουν από τη σύνταξη της μητέρας της, που νοσηλεύεται σε κλινική και άλλα 50 ευρώ από μια σκάλα που καθαρίζει. Ακόμη και με αυτό το πενιχρό εισόδημα τα κουτσοβόλευε. Μέχρι την Τετάρτη 13 Μαΐου που βυθίστηκε στο σκοτάδι. Η κ. Βασιλική πλέον πρέπει να ζήσει και χωρίς ρεύμα.
Ο ΔΕΔΔΗΕ της αφαίρεσε τον μετρητή ρεύματος, καθώς στο παρελθόν και συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2018 είχε διαπιστώσει ρευματοκλοπή.
Τον περασμένο Μάρτιο σε έγγραφο που της κοινοποίησε, της ζητούσε να πληρώσει το ποσό των 1.000 ευρώ σχεδόν (χρέωση για μη καταγραφείσα ενέργεια και διαχειριστικό κόστος ρευματοκλοπής) ώστε να μην προβεί σε κατάσχεση του μετρητή της. Η ίδια όμως αδυνατούσε, καθώς από τα λιγοστά χρήματα που παίρνει δίνει τα 49 ευρώ στον διακανονισμό της ΔΕΗ και δεν περισσεύει σχεδόν τίποτα για τις άλλες υποχρεώσεις της. Έτσι αφού χρήματα δεν είχε, ο ΔΕΔΔΗΕ προχώρησε στην απενεργοποίηση της σύνδεσης της παροχής της και την άφησε χωρίς ρεύμα.
Απεγνωσμένη η κ. Βασιλική έφθασε στα γραφεία της «Ε».
«Πήγα παντού. Στη ΔΕΗ, στο ΔΕΔΔΗΕ, στον Δήμο αλλά δεν βρήκα πουθενά ανταπόκριση. Έχω χρέη γιατί είμαι άνεργη 44 μήνες. Ό,τι μπορώ πληρώνω. Στον διακανονισμό μου στο ρεύμα είμαι συνεπής και πληρώνω και τους λογαριασμούς. Κατηγορήθηκα για ρευματοκλοπή που δεν έκανα. Δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω τα χρήματα που ζητάνε. Το ρεύμα είναι στο όνομα της μητέρας μου, η οποία νοσηλεύεται εδώ και χρόνια σε κλινική. Είπαν ότι δεν θα κόψουν το ρεύμα λόγω της πανδημίας και εμένα μου το έκοψαν.
Δεν βρίσκω ανταπόκριση πουθενά. Στο ΔΕΔΔΗΕ που πήγα μου είπε ένας υπάλληλος σεκιούριτι, ο μοναδικός που βρήκα, ότι αν δεν πληρώσω αυτά τα χρήματα, θα επιληφθεί και η αστυνομία. Δεν με πειράζει να ζήσω χωρίς ρεύμα, φοβάμαι μην έχει συνέπειες η μητέρα μου που είναι σε κλινική γιατί είναι στο όνομά της» αναφέρει χαρακτηριστικά. Κάπου να πει τον πόνο της ήθελε η κ. Βασιλική και μια χάρη… να μείνει λίγη ώρα στα γραφεία να φορτίσει το κινητό της, μιας και ρεύμα δεν έχει στο σπίτι. Αυτό το βασικό αγαθό που για τους περισσότερους από μας είναι δεδομένο, για κάποιους ανθρώπους είναι είδος πολυτελείας.
Ν.ΠΟΛΥΓΕΝΗ
