Ήδη πολλά e-shop, αλλά και καταστήματα λιανικού εμπορίου έχουν αρχίσει να στρέφονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προωθήσουν λαμπάδες, ρούχα, παπούτσια κ.ά. δίνοντας μάλιστα κίνητρο για αγορές χωρίς επιβάρυνση με έξοδα αποστολής ή αντικαταβολής.
«Λαμπάδες κατευθείαν στο σπίτι των βαφτιστηριών σας! Όπου και να τις ανάψουν φετος, σε μπαλκόνια, αυλές, ταράτσες, κήπους...Τις περιμένουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Συνεχίζουμε τις αποστολές με κούριερ. Του χρόνου πρέπει όλοι να τους τις πάμε σπίτια τους!» ανήρτησε στο Facebook επιχείρηση και δεν είναι η μόνη. Πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μειώσουν τη ζημιά μέσα στις γιορτές, γνωρίζοντας ότι τα καταστήματά τους θα είναι κλειστά και δεν θα μπορεί ο κόσμος να τα επισκεφθεί για να επιλέξει από κοντά τη λαμπάδα που θα αγοράσει.
Η Χριστίνα είναι έμπορος ειδών δώρων στα Τρίκαλα. Τώρα που το κατάστημά της έκλεισε, αλλά εκείνη είχε κάνει όλη την προετοιμασία για την προμήθεια των απαραίτητων πασχαλινών ειδών, το διαδίκτυο είναι η ιδανική λύση. «Σίγουρα το φετινό Πάσχα θα είναι διαφορετικό, δεν χρειάζεται όμως να είναι καταθλιπτικό. Μπορούμε να κάνουμε τις αγορές μας χωρίς φυσική παρουσία, πολλές φορές είναι και πολύ οικονομικότερα, και φυσικά να προνοήσουμε να στείλουμε τα δώρα μας στο βαφτιστήρι, αφού δεν μπορούμε να πάμε. Σκεφτείτε τι χαρά θα νιώσουν ειδικά τώρα που είναι κλεισμένα μέσα στο σπίτι. Με λίγη καλή διάθεση όλα μπορούν να γίνουν. Εκείνο που μετράει είναι η σκέψη και όχι η αξία του δώρου. Φυσικά εννοείται ότι είναι και ένας τρόπος να στηριχτούν οι έμποροι που αγωνιούν για το αν θα μπορέσουν να ξανανοίξουν τα μαγαζιά τους».
Η Αθηνά φέτος δεν θα μπορέσει να πάει τη λαμπάδα της στο βαφτιστήρι και παρότι είναι κάτι που τη στεναχωρεί, σκέφτεται ότι είναι για το καλό όλων. Βέβαια, όπως αναφέρει, έχει ήδη βρει τη λαμπάδα που θα παραγγείλει για τον βαφτισιμιό της. «Σίγουρα θα ήθελα να είναι όλα όπως πριν. Δεν είναι όμως, αλλά αυτό δεν είναι και δικαιολογία για να μη βρεθώ κοντά του έστω και με άλλο τρόπο. Επικοινωνούμε τακτικά μέσω viber και θα του στείλω ένα δέμα με τη λαμπάδα του και γλυκές λιχουδιές που θα του ετοιμάσω εγώ. Παπούτσια δεν θα του πάρω γιατί είναι πιο μεγάλος και συνήθως πηγαίνουμε μαζί, αλλά έχουμε όλο τον χρόνο αφού τελειώσει όλο αυτό, να βγούμε στα μαγαζιά και να διαλέξουμε το ζευγάρι που θα του αρέσει. Το να είναι κάποιος νονός εξάλλου δεν σημαίνει δώρα, αλλά αγάπη και ενδιαφέρον. Είναι το πνευματικό μου παιδί, με χρειάζεται και το χρειάζομαι».
Της Νατάσας Πολυγένη
