Ας μην κάνουμε τη χάρη σε αυτούς που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν. Όχι γιατί νοιάζονται για μας, αλλά γιατί θέλουν να μας έχουν υποχείριά τους, ανά πάσα στιγμή. Από τη στιγμή που ο Θεός αποφασίζει για μας, εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αποφασίσουμε πώς θα περάσουμε τη ζωή μας. Με φόβο και αγωνία ή με τη χαρά, τη βεβαιότητα και την εμπιστοσύνη στην πίστη μας».
Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε, μέσω του κηρύγματός του, κατά την πρώτη ακολουθία των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που χοροστάτησε στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, σχολιάζοντας έτσι τα τελευταία γεγονότα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα.
«ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»
Ο σεπτός μας Ποιμενάρχης στο κήρυγμά του ανέλυσε τον στίχο: «Βλέπουσα ἡ Ἁγία ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ, φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως», τονίζοντας ότι η Παναγία μας, αν και έβλεπε κάτι το πρωτόγνωρο και θαυμαστό, έναν άγγελο, δεν σάστισε, ούτε φοβήθηκε, αλλά προχώρησε σε ισότιμο διάλογο μαζί του. Αφού ήταν παρθένος, απόρησε πώς θα ήταν δυνατό να γεννήσει παιδί και θέλησε να βεβαιωθεί ότι στα λόγια του Αρχαγγέλου δεν υποκρύπτεται ίχνος αμαρτίας. Της φάνηκαν παράδοξα και ήθελε να πειστεί ότι με κανέναν τρόπο δεν θα προσέβαλε τον νόμο του Θεού. Ο Αρχάγγελος όμως τη διαβεβαίωσε για το Θείο Θέλημα κι έτσι η Παναγία το αποδέχτηκε. Δεν φοβήθηκε τον Αρχάγγελο επιδεικνύοντας θάρρος, το οποίο και εμείς, ως ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να έχουμε και να μην ακούμε αυτούς που δεν γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη και βρίσκουν ευκαιρία και ενσπείρουν τον πανικό στις μέρες μας.
Ο Σεβασμιότατος μίλησε για τον φόβο που οφείλουμε να έχουμε για να μην πέσουμε στην αμαρτία και όχι φόβο για το εάν θα προσέλθουμε στον ναό, καταδικάζοντας όσους προσπαθούν να αποτρέψουν τη φυσική μας παρουσία από την Εκκλησία.
Πιο αναλυτικά τα πατρικά του λόγια προς το ποίμνιο είναι: «Ο φόβος είναι ο εχθρός της ανθρώπινης ελευθερίας και λογικής. Κάποιοι θέλουν να χειραγωγήσουν, να ποδηγετήσουν τον λαό μας και να τον κάνουν υποχείριά τους. Βλέπετε ότι καθόλη τη διάρκεια της Σαρακοστής, στην εκκλησία τα πάντα είναι σκοτεινά και πένθιμα, αλλά μόλις έρχεται η ώρα των Χαιρετισμών όλα γίνονται φωτεινά, στολιζόμαστε, βάζουμε τα καλύτερά μας, για να τιμήσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο, διότι Αυτή είναι η χαρά. Προσευχόμαστε για να μας δώσει τη χάρη Της, να σκεφτόμαστε και να αποφασίζουμε το σωστό, να πορευόμαστε ορθά. Πόσες φορές το ελληνικό Έθνος στηρίχτηκε στη σκεπή της και την προστασία της. Για σκεφτείτε. Μέχρι και χθες χιλιάδες κύματα μεταναστών προσπαθούσαν να περάσουν στην πατρίδα μας. Σήμερα Παρασκευή… ηρεμία στα σύνορα. Όλα αυτά τα χρόνια το έθνος μας αντιστεκόταν στην αθρόα εισβολή μεταναστών, προέβαλλε σθεναρή αντίσταση στην Ασία που πιέζει την Ευρώπη. Αλλά εμείς σταθεροί στο χρέος μας, όχι γιατί δεν θέλουμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας, αλλά γιατί θέλουμε να μην αλλοιωθεί η ταυτότητά μας, να μην μεταλλαχθεί το έθνος μας. Όλα αυτά τα χρόνια τα καταφέρνουμε με τη βοήθεια του Θεού. Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι, πάντα τα καταφέρνουν».
ΠΕΡΙ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Στη συνέχεια ο Σεβ. Μητροπολίτης σχολίασε και όσα ακούγονται για τη Θεία Κοινωνία: «Ανέκαθεν υπάρχουν κάποιοι που σε δύσκολες περιόδους, βρίσκονται στα μετόπισθεν κι ως άλλη 5η φάλαγγα, προσπαθούν να υπονομεύσουν τους αγωνιστές, προβάλλοντας, καλλιεργώντας τον φόβο. Έτσι και τώρα άνθρωποι που δεν γνωρίζουν από ποια πόρτα μπαίνουν στην εκκλησία, άρχισαν να ανησυχούν για μας. Για το τι θα συμβεί με τη Θεία Κοινωνία. Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Θεία Κοινωνία. Να τους πεις «πήγαινε να μεταλάβεις» αυτοί θα φιλήσουν την εικόνα και θα ανάψουν απλά ένα κερί. Άνθρωποι που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνο σε κοινωνικές εκδηλώσεις άρχισαν να ανησυχούν για όλους αυτούς που θα κοινωνήσουν. Ξέρετε ποιοι ιερείς είναι οι πιο μακροβιότεροι; Αυτοί που υπηρετούν στα νοσοκομεία και μάλιστα στην Αθήνα, στο Λοιμωδών, οι οποίοι κοινωνούν ετοιμοθάνατους και από το ίδιο σκεύος καταλύουν τη Θεία Κοινωνία. Υπήρχε η εποχή που η λέπρα ήταν μεταδοτική. Και όμως οι ορθόδοξοι παπάδες κοινωνούσαν τους ασθενείς, χωρίς ποτέ να κολλήσουν κάποια ασθένεια. Προφανώς θα ακούσουμε τους ειδικούς, τους επιστήμονες, θα τηρήσουμε τους κανόνες καλής υγιεινής και συν Θεώ θα πορευθούμε για την Ανάσταση. Χωρίς φόβο και πισωγυρίσματα, χωρίς να ταλαιπωρούμε την ψυχή μας. Ας μην ξεχνάμε ακόμη ότι η εκκλησία, βαδίζοντας στον δρόμο της αληθείας, βρέθηκε αντιμέτωπη όλα αυτά τα χρόνια με πολλούς πολέμιούς της. Μεταξύ αυτών δυστυχώς και κάποιοι Έλληνες, οι οποίοι επιδιώκουν να ανατρέψουν παραδόσεις ετών. Το όπλο τους είναι ο φόβος. Εμείς αυτό που θα πρέπει να φοβόμαστε είναι να μην βγούμε από τον δρόμο της αλήθειας, να μην δυσαρεστήσουμε τον Θεό. Δεν είναι δυνατόν να ανησυχούμε για τον καινούριο ιό που ήρθε από την Ασία όταν υποτιμούμε την απλή γρίπη, από την οποία έχουν χάσει τη ζωή τους δεκάδες συνάνθρωποί μας φέτος. Λέγει ο θυμόσοφος λαός μας: «Όποιου του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει». Γιατί η ζωή μας είναι στα χέρια του Θεού. Αυτός προνοεί για μας. Εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αποφασίσουμε πώς θα περάσουμε τη ζωή μας. Με φόβο και αγωνία ή με τη χαρά, τη βεβαιότητα και την εμπιστοσύνη στην πίστη μας. Χρειάζεται θάρρος, ας μην το χάσουμε…».
Γ. Ρούστας
