Το ζευγάρι που αποφάσισε ότι είναι καλύτερα για το μέλλον του να διαλύσει τον γάμο του, παρουσία των πληρεξούσιων δικηγόρων αλλά και υποχρεωτικά πλέον του δικηγόρου-Διαμεσολαβητή, ενός τρίτου ουδέτερου προσώπου, θα πρέπει να συζητήσει θέματα όπως της επικοινωνίας των παιδιών, της διατροφής και της διανομής περιουσιακών στοιχείων με απώτερο σκοπό την επίτευξη συμφωνίας έτσι ώστε να μην απαιτηθεί δίκη.
Μόνο που το άλλοτε ζευγάρι εκτός από τους δικηγόρους του, θα πρέπει να καταβάλλει επιπλέον αμοιβή «κατ’ ισομοιρία» για τον Διαμεσολαβητή, αμοιβή που ορίζεται ελεύθερα. Αν και στον νόμο που προβλέπει τη Διαμεσολάβηση ως εξωδικαστική διαδικασία (ν. 4640/2019) σημειώνεται μεταξύ άλλων πως «η διαδικασία αποτελεί μια μέθοδο που μπορεί, χωρίς σε καμία περίπτωση να υποκαθιστά την προσφυγή στη δικαιοσύνη, να προσφέρει πολλαπλά οφέλη, όπως την εξοικονόμηση οικονομικών πόρων, την ταχύτητα επίλυσης και την εχεμύθεια, καθώς σε περιβάλλον εμπιστευτικό, τα μέλη ορίζουν, σε συνεργασία με τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, τον χρόνο και την ποσότητα των συνεδριών, έως την οριστική επίλυση της διαφοράς τους.
Ο Διαμεσολαβητής αποσαφηνίζεται πως «δεν κρίνει, δεν αποφασίζει, δεν κατευθύνει τα μέρη προς μια λύση δικής του επιλογής. Ο διαμεσολαβητής δεν είναι δικαστής. Αποτελεί ένα πρόσωπο με ρόλο καθαρά βοηθητικό στη διαδικασία, την οποία διευθύνει μεν, το αποτέλεσμα της οποίας όμως δεν καθορίζει. Διευκολύνει την εξέλιξη της διαδικασίας διαμεσολάβησης, θέτοντας τους κανόνες της προς διευκόλυνση των μερών, πάντα σε συνεργασία με τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, που αποτελούν αρωγό της διαδικασίας και κύριο ρυθμιστή της».
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Με αφορμή και την υποχρεωτική εφαρμογή της διαμεσολάβησης ως υποχρεωτικό προστάδιο προσφυγής στη δικαιοσύνη στις οικογενειακές διαφορές, στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας συναντήθηκαν χθες το μεσημέρι, η πρόεδρος του ΔΣΛ Νικολέττα Μπασδέκη και ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Κατάρτισης Διαμεσολαβητών Λάρισας Χρήστος Μπραζιώτης, με τα μέλη του προεδρείου της Ένωσης Διαμεσολαβητών Λάρισας, Παναγιώτα Χριστοφορίδου, Ευαγγελία Νικολάου, Αφροδίτη Κόκκα, Μαρίνα Παπαδημητρίου, Ασημούλα Δάκτυλα και Βασιλική Τσαρνάβα.
Στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα εφαρμογής της νέας διαδικασίας και αποφασίσθηκε ο συντονισμός δράσεων με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση του κοινού αλλά και των εμπλεκομένων προσώπων. Παράλληλα, χθες ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας πραγματοποίησε ενημερωτική εκδήλωση των μελών του σχετικά με τον ρόλο του δικηγόρου μη διαμεσολαβητή στη νέα αυτή διαδικασία, η συμμετοχή του οποίου άλλωστε είναι και από τον νόμο υποχρεωτική.
ΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Αναλυτικότερα, στο σκεπτικό της νέας διαδικασίας σημειώνεται πως «η Διαμεσολάβηση είναι μια εξωδικαστική διαδικασία επίλυσης διαφορών, σύντομη και σύννομη, διαρθρωμένη, εχέμυθη και εμπιστευτική, στην οποία παρίστανται τα εμπλεκόμενα μέρη μαζί με τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους και ένα τρίτο ουδέτερο πρόσωπο, ο Διαμεσολαβητής, εφαρμόζεται δε επί σειρά ετών, ανά τον κόσμο με θετικά αποτελέσματα.
Στη χώρα μας η διαμεσολάβηση εισήχθη με τον νόμο 3898/2010, περί Διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ο οποίος ψηφίστηκε με σκοπό την προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2008 για ορισμένα θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις διασυνοριακών διαφορών, καθώς και τη θεσμοθέτηση εθνικών διαδικασιών διαμεσολάβησης.
Έκτοτε, ο νόμος έχει τροποποιηθεί, με τελευταία τροποποίηση τον Ν. 4640/2019, που αφορά στην περαιτέρω εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή οδηγία, για θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις επί διαφορών με εθνικό ή διασυνοριακό χαρακτήρα. Επίσης, επισημαίνεται ότι οι σχετικές ρυθμίσεις δεν τυγχάνουν εφαρμογής στη δικαστική διαμεσολάβηση, όπως αυτή ρυθμίζεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Με τον νέο νόμο εισάγεται η υποχρεωτική αρχική συνεδρία από τις 15 Ιανουαρίου στις οικογενειακές διαφορές (εκτός των περιπτώσεων διαζυγίου, ακύρωσης γάμου, αναγνώριση της ύπαρξης ή της ανυπαρξίας γάμου, προσβολή πατρότητας, μητρότητας κ.λπ.). Τα δύο μέρη θα προσφύγουν σε μια υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, όπου θα διερευνηθεί ουσιαστικά αν υπάρχει έδαφος ώστε να προχωρήσουν περαιτέρω στη διαδικασία διαμεσολάβησης και να προσπαθήσουν να διευθετήσουν συναινετικά την υπόθεσή τους και να καταρτίσουν συμφωνητικό (πρακτικό).
Η διαμεσολάβηση, ως μέθοδος επίλυσης διαφορών, «αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο, μια διαφορετική οπτική στην αναζήτηση διευθέτησης των ζητημάτων μεταξύ των εμπλεκομένων».
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
