Καταγγελίες, αστυνομία, πολιτικοί αρχηγοί και στη μέση μια χρωματιστή φιγούρα να στέκει με χαμόγελο ειρωνικό. Ο Τζόκερ, ενάντια σε όλα τα άδικα της κοινωνίας. Έκρηξη οργής.
Έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον να καταγράφονται οι λόγοι, για τους οποίους επιλέγουν κάποιοι να παρακολουθήσουν μια ταινία και εν συνεχεία τα συναισθήματα που προκύπτουν απ’ αυτήν. Το πριν και το μετά…
Στο σινεμά «Βικτώρια» μας υποδέχονται οι υπεύθυνοι της επιχείρησης και μας εξηγούν πως πρόκειται για μια από τις πιο εμπορικές ταινίες των τελευταίων ετών. Το ίδιο εμπορική με τις καλές ελληνικές παραγωγές, μας λένε, και δεν έχουν άδικο. Στις πρώτες 19 ημέρες προβολής ο «Joker» του Τοντ Φίλιπς έφτασε τα 591.871 εισιτήρια και πλέον είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη ταινία της δεκαετίας, πίσω από το «Ένας Άλλος Κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. H διαφορά που έχει να καλύψει ο «Joker» είναι λίγο πάνω από 77.000 εισιτήρια, για να φτάσει τα 668.892 της ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη από το 2015.
Και πώς να μην πάει καλά, όταν η διαφήμιση με όλα όσα συνέβησαν είναι δωρεάν και δίχως… σταματημό. Το ζήτημα γύρω από το αν επιτρέπονται οι ανήλικοι θεατές στις αίθουσες, αποτελεί την αιτία του κακού. Ή μήπως απλά είναι η αφορμή; Όπως και να ‘χει η συζήτηση ξεκίνησε στην Ελλάδα και, όπως όλα στη χώρα μας, είναι σε βαθμό υπερβολής. Χαρακτηριστικό του λαού μας.
«Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως σε χώρες ανατολικά της Ελλάδας τα ηλικιακά όρια απαγόρευσης είναι υψηλά, ενώ δυτικά της χώρας είναι χαμηλότερα. Άρα όλα είναι θέμα αντίληψης και κουλτούρας» εξηγεί στην «Ε» εκπρόσωπος του «Βικτώρια» ενώ μας ξεναγεί στις αίθουσες που παίζεται το έργο, βλέποντας ανθρώπους ηλικίας μεταξύ 25 και 45 ετών κυρίως.
«Υπάρχει μια ελαστικότητα όσον αφορά σε παιδιά που κοντεύουν τα 18. Έρχονται μαζί με τους γονείς τους κάποια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έρχονται μόνο οι γονείς και ζητούν να βάλουμε τα παιδιά τους χωρίς να μπούνε εκείνοι. Ας μην είμαστε υπερβολικοί. Τα παιδιά στην ηλικία των 16 και των 17 έχουν αντιληπτική και κριτική ικανότητα για να επεξεργαστούν μια τέτοια ταινία» εξηγεί και αναφέρει πως τους έχουν ζητήσει τη διοργάνωση ακόμα και παιδικού πάρτι με αφορμή την ταινία Τζόκερ, αλλά με παιδιά περίπου 12-13 ετών. Φυσικά αρνήθηκαν…
«Με το ίδιο σκεπτικό γιατί να αφήνεις παιδιά 16 ετών να βλέπουν τον Terminator ή να έρχονται μητέρες και να βλέπουν με τα κορίτσια τους τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι;» αναρωτιέται ο εκπρόσωπος του σινεμά.
ΤΟ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑ
Εσείς γιατί ήρθατε; ρωτάμε ένα ζευγάρι που με παρέα ποπ κορν και πατατάκια είναι έτοιμοι για την ταινία. «Ε, τόσος ντόρος που έγινε δεν νομίζουμε πως μπορούσαμε να το αποφύγουμε», λένε και το εννοούν αλλά το απολαμβάνουν κιόλας. Πιο δίπλα δύο γυναίκες που αποφάσισαν να έρθουν παρά την «γκρίνια» των παιδιών τους. «Μα είναι μόλις 14 ετών και μας πίεζαν να έρθουν και εκείνα. Απαγορεύεται όμως…» εξηγούν, ενώ αφήνουν να εννοηθεί πως το πιθανότερο είναι να το «κατεβάσουν» από το ίντερνετ σε λίγο διάστημα και θα το δούνε χωρίς καν να τις ρωτήσουν. Υποκρισία είναι η λέξη που ψάχνεις όταν σκέφτεσαι όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στην Ελλάδα…
Δύο ώρες μετά βλέπεις ποικίλες αντιδράσεις και οι απόψεις ποικίλλουν. Ο φιλόσοφος μιας παρέας επιχειρεί να το αναλύσει κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του Βικτώρια: «Ο βασικός άξονας της ταινίας είναι πως η κοινωνία, το δημόσιο σύστημα, αν θέλετε καλύτερα, θεωρεί μη πολίτες τους, τους ανθρώπους που πάσχουν ψυχικά. Όχι μόνο δεν τους εντάσσει αλλά δεν τους παρέχει τα απαραίτητα για να ζούνε φυσιολογικά» καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως ο κόσμος δεν θέλει και πολύ να εκραγεί.
«Είμαστε έτοιμοι για επανάσταση» συμφωνεί ο νεαρότερος και αρχίζει να παριστάνει πως κάνει επεισόδια στον κεντρικό πεζόδρομο της Λάρισας.
Το λες και σπίθα…
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ.: Κώστας Τσάντζος
