Κάποια εποχή προ εικοσαετίας, ο Δήμος υποτίθεται ότι σχεδίαζε να κατασκευάσει πολυώροφο υπόγειο πάρκινγκ, ‘’κουφώνοντας’’ τον Λόφο του Φρουρίου από την πλευρά της οδού Γεωργιάδου. Το μεγαλόπνοο σχέδιο αποδείχθηκε ανεφάρμοστο, ωστόσο μάλλον έδωσε ιδέες στους ιδιοκτήτες μπαρ που λειτουργούσαν τότε επί της Γεωργιάδου. Κι έτσι το δημοτικό γήπεδο μπάσκετ που λειτουργούσε επί δεκαετίες στις υπώρειες του Λόφου, μετατράπηκε σε πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των θαμώνων. Μόνο τα βράδια στην αρχή, ύστερα καθιερώθηκε σε όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Η χρήση άλλαξε, προφανώς χωρίς κάποια απόφαση αρμόδιου οργάνου, το νέο καθεστώς επιβλήθηκε ατύπως. Μνημείο αυθαιρεσίας στο κέντρο της πόλης. Το περιφραγμένο γήπεδο απέκτησε πύλη εισόδου-εξόδου οχημάτων στο πλάι-και μόνο αν την απέκλειε ο Δήμος, κανείς δεν θα μπορούσε να μπει να παρκάρει. Σιγά-σιγά έφυγαν κι οι μπασκέτες που εμπόδιζαν τη διέλευση των οχημάτων, ο φωτισμός του γηπέδου επίσης αφαιρέθηκε. Κι όλοι βολεύτηκαν. Εκτός από τα παιδιά που δεν έχουν πού να παίξουν.
Ζ.
