Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (μαρξιστικό-λενινιστικό) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό), «οι δύο αδελφές οργανώσεις, συνεχίζουν τις βαθιές συντροφικές σχέσεις που έχουν οικοδομήσει εδώ και δεκαετίες και παλεύουν από κοινού», αναφέροντας μεταξύ άλλων «Μαίνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και πάλι με κέντρο την πολύπαθη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής… Οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, εντελώς τυχοδιωκτικά, επιδιώκουν μέσα σε αυτή τη χαοτική κατάσταση να εκμεταλλευτούν η καθεμία προς όφελός της το όλο πλέγμα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, αντιθέσεων και αντιφάσεων. Και πάντα η καθεμία με σταθερό εχθρό τον λαό της χώρας της. Ο τούρκικος, ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί της περιοχής, πέρα από την αντιλαϊκή επίθεση και τη φτώχεια που βιώνουν καθημερινά, είναι πολύ κοντά στη φωτιά».