Σημειώνει πως «κάθε χρόνο, στην Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, περισσεύουν η υποκρισία και τα λόγια συμπάθειας απ’ όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ ή δε βγάζουν άχνα για τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., για τη στήριξη στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και πολέμους με δισ. ευρώ κάθε χρόνο και με επέκταση των βάσεων του θανάτου, απ’ όλους όσοι ευθύνονται για τη δημιουργία των κυμάτων προσφύγων.
Το έγκλημα και τα γεωπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των προσφύγων συνεχίζονται και για όσους γλίτωσαν από τη φωτιά του πολέμου».
Τέλος καλεί τους πρόσφυγες και μετανάστες «να οργανωθούν στα συνδικάτα, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να παλέψουν από κοινού με τους Έλληνες συναδέλφους τους για δουλειά με δικαιώματα και για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν» και διεκδικεί: «Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Καμία συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Καμία αλλαγή συνόρων.
Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του θανάτου.
Απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά του Αιγαίου και τη χώρα. Να διευκολυνθεί η ασφαλής μετακίνηση προς τις χώρες πραγματικού προορισμού τους.
Να ανατραπούν οι αποφάσεις Ε.Ε. και κυβέρνησης που εγκλωβίζουν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Nα κλείσουν τα hot spots.
Αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και διαβίωσης για τους πρόσφυγες όσο καιρό παραμένουν στη χώρα μας.
Με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα παιδιά των προσφύγων να νοιώσουν ότι ζουν, όσο αυτό είναι δυνατόν, σε κανονικές συνθήκες».
