Τα παραπάνω σημείωσε σε δήλωσή του ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και υποψήφιος βουλευτής Λάρισας με τον ΣΥΡΙΖΑ κ. Βασίλης Κόκκαλης, με αφορμή την εκκίνηση των διαδικασιών που χρειάζονται και για τη διευθέτηση του αντίστοιχου ζητήματος του αιγιαλού στην περιοχή του Αγιοκάμπου.
«Σε συνέχεια της επιτυχούς προσπάθειας που καταβάλαμε τα τελευταία χρόνια για τον επανακαθορισμό του αιγιαλού σε Βελίκα και Σωτηρίτσα, υπήρξε εποικοδομητική συζήτηση με τα συναρμόδια υπουργεία, η οποία ήδη αποφέρει καρπούς και σηματοδοτεί την έναρξη των γραφειοκρατικών διεργασιών, ώστε να συνεχίσουμε με αντίστοιχη δίκαιη λύση και για την περιοχή του Αγιοκάμπου» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Κόκκαλης, προσθέτοντας πως «η διαφορά μας με τους προηγούμενους είναι πως εμείς δεν νίψαμε τας χείρας μας χαρακτηρίζοντας τους πολίτες ως «καταπατητές», αλλά σκύψαμε στο πρόβλημά τους και τελικά πετύχαμε τη λύση του».
Υπενθυμίζεται πως η αρχή για την οριστική διευθέτηση του προβλήματος του παλιού αιγιαλού έγινε προ διετίας, όταν και σε ειδική εκδήλωση στη Βελίκα, οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες ευχαρίστησαν τον κ. Κόκκαλη για την αποφασιστική του συμβολή στην επίλυση ενός χρόνιου προβλήματος, ενώ του παρέδωσαν και τιμητική πλακέτα.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Υπενθυμίζεται ότι σε ολόκληρη την περιοχή «Βελίκας» το ελληνικό Δημόσιο και οι Υπηρεσίες του, τα τελευταία εξήντα τουλάχιστον χρόνια, επικύρωνε τον ιδιωτικό χαρακτήρα των ακινήτων της περιοχής, αποδεχόμενο τη σύνταξη και μεταγραφή συμβολαίων, εισέπραττε φόρους μεταβιβάσεως και λοιπά τέλη.
Ακόμη εξέδιδε οικοδομικές άδειες, νομιμοποιούσε τυχόν αυθαίρετα κτίσματα, χρησιμοποιούσε με τη συναίνεση των κατοίκων τμήματα της προσόψεως των οικοπέδων προκειμένου να προβεί στη διαπλάτυνση της υπάρχουσας παραλιακής οδού κ.ά.
Δημιουργήθηκε, κατ' αυτόν τον τρόπο, η υφιστάμενη σήμερα κατάσταση και η περιοχή αυτή, με την απόλυτη συναίνεση της Διοίκησης, έχει αποκτήσει τις τελευταίες δεκαετίες τα πλήρη χαρακτηριστικά ενός παραθαλάσσιου και καθ' όλα οργανωμένου οικισμού κατά μήκος της ακτογραμμής, καθώς σ' αυτόν υπάρχουν παραθεριστικές κατοικίες, επαγγελματικοί χώροι, εστιατόρια, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία κ.λπ. Ο οριοθετηθείς οικισμός «Βελίκας», κατά την απογραφή του έτους 2011, είχε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών, διακόσιους ενενήντα έναν κατοίκους, ήτοι πολύ λιγότερους από τους 2.000 κατοίκους που θέτει ως όριο σχετική διάταξη του Νόμου. Παλιά απόφαση του τότε γενικού γραμματέα Περιφέρειας Θεσσαλίας, Φ. Γκούπα, καθόρισε διοικητικώς τα όρια «αιγιαλού», «παλαιού αιγιαλού» και «παραλίας» στη μείζονα περιοχή («Βελίκα») με συνέπεια να εκδοθούν μετέπειτα αρκετά Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής και αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης κατά των οποίων οι ενδιαφερόμενοι άσκησαν ανακοπές, ενώ κατατέθηκαν και αναγνωριστικές αγωγές κυριότητας κατά του ελληνικού Δημοσίου.
Η προαναφερόμενη απόφαση ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τη συμπεριφορά του Ελληνικού Δημοσίου και των Υπηρεσιών του, που αναγνώριζαν ανεπιφύλακτα τον αδιαμφισβήτητο ιδιωτικό χαρακτήρα των επιδίκων εκτάσεων. Σε ερώτηση που είχε υποβάλει τότε ως βουλευτής ο Β. Κόκκαλης στον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδη ζητούσε κι έγινε δεκτή η επαναχάραξη του παλιού αιγιαλού, απαλλάσσοντας τους ιδιοκτήτες από την… «κατηγορία» της καταπάτησης δημόσιας περιουσίας.
